Maestro Krzysztof Penderecki w tym tygodniu przyjedzie do Radomia. Ten wybitny kompozytor już po raz czwarty objął funkcję głównego jurora  Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego Krzysztofa Pendereckiego „Arboretum”. Koncert finałowy odbędzie się w piątek, 29 listopada 2019 roku o godz. 18:00 w Sali Koncertowej Zespołu Szkół Muzycznych przy ul. 25 Czerwca 70 w Radomiu.  Spośród sześciu finalistów wyłoniony zostanie zwycięzca.

To już czwarta edycja prestiżowego konkursu kompozytorskiego organizowanego przez Radomską Orkiestrę Kameralną. Jest to wydarzenie wyjątkowe – jedyny konkurs, w którym prof. Krzysztof Penderecki jest przewodniczącym jury i osobiście wybiera najlepszą kompozycję. W tym roku spośród 104 nadesłanych partytur jury w składzie: Piotr Moss, Paul Patterson, Maciej Żółtowski do finału zakwalifikowało następujące utwory: Wojciech Chałupka – Reminiscences from the Other World, Geoffrey Gordon– Gotham News for String Orchestra, Bartosz Kowalski – Synergie, Tomàs Peire Serrate – Collapse, Andrew Tholl – every moment is another opportunity to shine, Michał Ziółkowski – Musique Atavique (?). W tej edycji konkursu do finału zakwalifikowało się aż trzech Polaków, a wśród nich Bartosz Kowalski – laureat pierwszej edycji konkursu Arboretum, dwóch kompozytorów ze Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz jeden z Hiszpanii. Każdy finalista prezentuje odmienne spojrzenie na muzykę, a utwory, które zostaną zaprezentowane opowiadają różne, jednak niezwykle ciekawe historie.

Finałowe kompozycje usłyszymy w wykonaniu Radomskiej Orkiestry Kameralnej pod batutą utalentowanego dyrygenta Szymona Morusa. Po ich wysłuchaniu maestro Penderecki wybierze zwycięzców oraz wręczy nagrody: I nagroda w wysokości 30 tys. zł, II nagroda w wysokości 10 tys. zł oraz III nagroda – 5 tys. zł. Ponadto publiczność wybierze utwór, który ich zdaniem zasługuje na wynoszącą 5 tys. zł nagrodę publiczności.

Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski Krzysztofa Pendereckiego „Arboretum” stwarza kompozytorom szansę przedstawienia swojego działa przed jednym z najwybitniejszych współczesnych kompozytorów, jakim jest maestro Krzysztof Penderecki. Udział w tym konkursie to nie tylko prestiż dla uczestników, ale także dla słuchaczy.

Bilety w cenie: 22 zł normalny oraz 20 zł ulgowy dostępne w kasie Radomskiej Orkiestry Kameralnej przy ul. Żeromskiego 53 oraz przez Internet na portalu biletyna.pl

Przed zbliżającym się koncertem warto bliżej przyjrzeć się finalistom i ich kompozycjom.

Wojciech Chałupka to utalentowany kompozytor i saksofonista. Jest najmłodszym z grona finalistów, ale na konkursach w kraju i zagranicą był już nagradzany 36 razy. W 2012 roku został uczniem POSM II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie kształcił się pod okiem prof. Bernarda Steuera. W 2017 roku przeniósł się do Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie, w klasie saksofonu Pawła Gusnara i rok później do Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, gdzie kontynuował studia w klasie Pawła Gusnara oraz w klasie kompozycji dr hab. Dariusza Przybylskiego. Od 2019 r. kształci się w Zürcher Hochschule der Künste w klasie saksofonu prof. Larsa Mlekuscha. Jego utwór Reminiscences from the Other World to czteroczęściowy utwór na orkiestrę smyczkową, nawiązujący do Innego Świata Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Jest to dzieło, które podejmuje temat łagrów oraz postawy człowieka w „tamtym” świecie.

Geoffrey Gordon to amerykańsko-brytyjski kompozytor, który wniósł wyjątkowy wkład do repertuaru muzyki współczesnej. Jego muzykę charakteryzują intensywna i bogata harmonia, namiętna melodyka i znakomite wykorzystanie instrumentarium oraz faktur dźwiękowych. Jego prace obejmują muzykę orkiestrową i kameralną – wokalną i instrumentalną – a także muzykę do teatru, tańca i filmu. W ciągu ostatnich kilku sezonów utwory Gordona były wykonywane ponad pięćdziesiąt razy na trzech kontynentach. Utwór Gotham News for String Orchestra stanowi muzyczną odpowiedź i alegorię obrazu De Kooninga o tym samym tytule, eksplorując i nadając dźwiękową reprezentację i kolor fascynującej treści, duszy i energii obrazu, odsłaniając aspekty i wskazówki dotyczące ekspresji i krajobrazu poprzez fascynujące, pełne energii tekstury, dynamiczny rytm, harmonię i zręczną instrumentację.

Bartosz Kowalski jest kompozytorem,  aranżerem, multiinstrumentalistą i pedagogiem, absolwentem UMFC w klasie prof. Mariana Borkowskiego oraz podyplomowych studiów muzyki filmowej i audiowizualnej w Łodzi pod kierunkiem m.in. Krzysztofa Knittla, Włodka Pawlika, Macieja Zielińskiego. Jest laureatem ponad dwudziestu nagród w krajowych i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, w tym głównej nagrody Krzysztofa Pendereckiego na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Arboretum. W swoim dorobku posiada 112 kompozycji wykonywanych w kraju i za granicą przez zespoły orkiestrowe i wokalne. Kompozycja Synergie (z gr. συνεργία współpraca) to współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań. Komponując Synergie autor podjął próbę artystycznego ujęcia tematu. Nie jest to utwór „ścisły” w znaczeniu zależności matematycznych. Sposobem budowania narracji jest stopniowo rozwijający się dialog pomiędzy brzmieniem solo i tutti każdej z sekcji instrumentalnych orkiestry smyczkowej. Istotnym czynnikiem jest energia współbrzmień – jej stopniowy rozwój w czasie.

Tomàs Peire Serrate urodził się w Barcelonie. Studiował grę na fortepianie w konserwatorium Sant Cugat del Vallès, gdzie dorastał oraz historię na Universitat Autònoma de Barcelona. Po kilku latach występów i nauczania postanowił skoncentrować się na kompozycji, najpierw studiując w Escola Superior de Música de Catalunya (Barcelona), a w 2009 r. w Akademii Sibeliusa w Helsinkach. W 2011 r. przeniósł się do Nowego Jorku, by dzięki otrzymanemu stypendium La Caixa kontynuować studia magisterskie w dziedzinie muzyki filmowej na New York University. Po ukończeniu studiów w 2013 roku i otrzymaniu nagrody Elmera Bernsteina, przeniósł się do Los Angeles, aby poznać filmowy przemysł muzyczny, pracując jako kompozytor i aranżer. Collapse (Załamanie) na orkiestrę smyczkową to utwór będący wspomnieniem o zmarłej ciotecznej babce kompozytora. Komponował pod wrażeniem nowego życia w Nowym Jorku, połączonym z wysoce kontrastującym nastrojem i charakterem muzycznego wspomnienia o zmarłej, które zaczyna zyskiwać na intensywności pod koniec utworu.

Dr Andrew Tholl jest kompozytorem, skrzypkiem i improwizatorem działającym w Los Angeles. Występował jako kompozytor i wykonawca w Stanach Zjednoczonych i Europie. U podstaw zainteresowań Tholla jako kompozytora, leży badanie, odkrywanie upływu czasu, fizyczność tworzenia muzyki, szmer, nostalgia, i pamięć. Jego styl jest silnie oparty na syntezie wpływów muzycznych, integracji improwizacji i rozwoju innowacyjnych technik instrumentalnych poprzez praktyczne ich zastosowanie. Komponuje na zamówienie dla wielu zespołów i instytucji. Utwór every moment is another opportunity to shine w pewnym zakresie opisuje sposób komponowania i formę utworu. W wielu miejscach orkiestra podzielona jest tradycyjnie, jednak osiągnięcie właściwego efektu uzależnione jest od potraktowania każdej partii jak solowego instrumentu. Nakłada to niezwykle wysoki poziom odpowiedzialności na każdego muzyka, pozwalając na indywidualizm i umożliwiając usłyszenie jego głosu. Konstrukcja utworu to również seria „momentów/chwil”, które przenikają się ze sobą. Innymi słowy, tytuł odnosi się do związku między wysiłkiem a potencjalnym niepowodzeniem, który jest nieodłącznym elementem każdego przedsięwzięcia.

Michał Ziółkowski kompozytor, instrumentalista i aranżer działający we Wrocławiu. Muzyką pasjonuje się od 15 roku życia, kiedy zdecydował się podjąć naukę gry na pianinie. Jego pierwsze samodzielne kompozycje powstawały w liceum, gdzie po raz pierwszy dostrzeżono jego umiejętności. Jest absolwentem studiów kompozycji w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w klasie prof. Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. W muzyce fascynuje go subtelność brzmienia, klarowności formy i barwna instrumentacja. Jak twierdzi kompozytor otwarta agresja w naszym społeczeństwie staje się powoli reliktem przeszłości, zanikającym genem, czymś słusznie zbędnym w XXI wieku. Mimo to, muzyka jest nadal jednym ze sposobów, który może bezpiecznie kompensować ten brak. Musique Atavique (?) to utwór nasycony agresją.

źródło: Radomska Orkiestra Kameralna