Mija 105. rocznica od momentu, kiedy Radom jako pierwsze miasto w ówczesnym Królestwie Polskim ogłosiło niepodległość
W nocy z 1 na 2 listopada 1918 w jednej z radomskich kamienic, z inicjatywy Stanisława Kelles-Krauza, Jana Wigury, Romana Szczawińskiego, Aleksego Rżewskiego i Wacława Dębowskiego powstał Komitet Pięciu:
Tych pięciu panów, którzy stanęli na czele Republiki Radomskiej podzielili się kompetencjami i każdy z nich kierował inną dziedziną życia społeczno-gospodarczego miasta, więc stworzyli taki w miniaturze rząd miniaturowego małego państwa
– mówi historyk dr Adam Duszyk, który dodaje, że proklamacja Repbuliki Radomskiej stała się pewnego rodzaju fenomenem:
Tą niepodległość odzyskaliśmy sami, bez pomocy jakiegokolwiek ośrodka zewnętrznego. Mało tego, nie podporządkowaliśmy się żadnemu ośrodkowi zewnętrznemu i stworzyliśmy twór który nazywamy dzisiaj Republiką Radomską – czyli w miniaturze radomianie stworzyli małe państwo, z pięcioma ministerstwami, z własną armią przy ogólnej zgodzie politycznej ugrupowań prawicowych, lewicowych, centrowych. Wtedy potrafiliśmy ze sobą współpracować i wybić się na niepodległość w tak spektakularny sposób
Kres samowładzy położyło 9 listopada podporządkowanie się Komitetu Pięciu lubelskiemu Tymczasowemu Rządowi Republiki Polskiej. Pięć lat temu, na fasadzie domu przy ul. Piłsudskiego 2, umieszczono tablicę upamiętniającą to wydarzenie.
