Zatrzymania, internowania i chaos informacyjny – tak trzydzieści dziewięć lat temu wyglądała rzeczywistość w Polsce po tym, gdy wprowadzono stan wojenny. Wspomina Jan Rejczak – internowany w nocy z 13 na 14 grudnia 1981 roku w Radomiu
W Radomiu poprzedził go najdłuższy w historii PRL strajk okupacyjny, który miał miejsce na Wyższej Szkole Inżynierskiej. Powodem ogłoszenia strajku w dniu 17 października 1981 roku było m.in. faworyzowanie przez ówczesne władze profesora Michała Hebdy na stanowisko rektora uczelni. Chociaż, jak wspomina Jan Rejczak, wiceprzewodniczący zarządu regionu NZSS Solidarność w Radomiu, do nieporozumień dochodziło jeszcze przed `81 rokiem.
Po ogłoszeniu w Polsce stanu wojennego doszło do fali zatrzymań i internowań przywódców Solidarności oraz opozycjonistów, w tym związanych z Radomiem. W nocy z 13 na 14 grudnia 1981 roku zatrzymano m.in. Jana Rejczaka oraz Andrzeja Sobieraja.
W związku z działaniami ówczesnej władzy i wprowadzeniem stanu wojennego zdecydowano, żeby przerwać strajk na Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu, który okazał się najdłuższym strajkiem okupacyjnym w całej historii PRL.
