Do radomskiego Ośrodka Interwencji Kryzysowej w ciągu roku wpływa ok. 1300 spraw. Dzień Praw Rodziny, który przypada na 22 października to zatem dobra okazja do zapoznania się z procedurą „Niebieskiej Karty” – narzędziem służącym do przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Ponad 400 „Niebieskich Kart” w Radomiu
Sprawy, które wpływają do Ośrodka Interwencji Kryzysowej dotyczą znęcania się fizycznego, psychicznego, czy ekonomicznego na członkach rodziny. Nierzadko takim sytuacjom towarzyszy alkohol. Wówczas najmniej drastyczną formą pomocy często okazuje się „Niebieska Karta”. – W naszym mieście na dzień dzisiejszy założonych jest ponad 400 „Niebieskich Kart”. Najważniejsze jest, by ofiara zareagowała jak najwcześniej. Wtedy wszczęcie procedury może skutecznie rozwiązać problem – mówił Włodzimierz Wolski, dyrektor OIK w Radomiu.
Współpraca między służbami
Ideą procedury „Niebieskiej Karty” jest współpraca między służbami działającymi na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie, działania wobec osób stosujących przemoc oraz na rzecz ochrony osób krzywdzonych. Procedura rozpoczyna się w momencie wypełnienia odpowiedniego formularza przez policjanta, pracownika socjalnego, przedstawiciela gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, ochrony zdrowia lub oświaty. Powinno to nastąpić w obecności osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, a w sytuacji, gdy ten kontakt jest niemożliwy, bez udziału tej osoby.
Posiedzenia – osobne spotkania dla ofiar i agresorów
Przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego po podpisaniu formularza przekazuje go pozostałym członkom zespołu lub grupy roboczej. Następnie na posiedzenie grupy roboczej lub zespołu interdyscyplinarnego, zaprasza się osobę, wobec, której istnieje podejrzenie, że doznaje przemocy w rodzinie. Na posiedzenie nie zaprasza się dzieci. – Ofiara jest zapraszana na posiedzenie, a agresor jest wzywany. Posiedzenia odbywają się oczywiście osobno. Niestety agresor nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej za niewstawienie się, ale przeważnie przychodzi na takie spotkanie, by się wytłumaczyć – podkreślił Włodzimierz Wolski.
Pomoc ofierze
Zadaniem poszczególnych służb zajmujących się procedurą „Niebieskiej Karty” jest przede wszystkim poinformowanie osoby doznającej przemocy o formach i miejscach pomocy udzielnej osobom uwikłanym w przemoc, a także zapewnienie dostępu do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby dotkniętej przemocą. Dodatkowo przedstawiciel ochrony zdrowia winien poinformować osobę o możliwości uzyskania zaświadczenia o rodzajach i przyczynach uszkodzeń ciała w związku z użyciem przemocy w rodzinie.
Oprócz tego przedstawiciel oświaty i pomocy społecznej, a także gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych ma zdiagnozować sytuację i potrzeby osoby doznającej przemocy oraz może prowadzić rozmowy z osobami stosującymi przemoc. Pracownik socjalny ma dodatkowo zapewnić schronienie osobie doświadczającej przemocy ” jeżeli wymaga tego sytuacja. – Warto pamiętać, że celem „Niebieskiej Karty”, poza udzieleniem pomocy ofierze, jest wpłynięcie na agresora. Nie chodzi tu, by udowodnić osobie stosującej przemoc winę, lecz by sprawić, by do takich sytuacji nie dochodziło. Czasami sam fakt, że procedura „Niebieskiej Karty” została wszczęta, działa jak kubeł zimnej wody na agresora, ale przeważnie wtedy, gdy konflikt i reakcje z nim związane są w początkowym stadium – dodał Włodzimierz Wolski.
Obecnie obowiązująca procedura „Niebieskiej Karty” w pierwotnej wersji została opracowana przez Komendę Główną Policji oraz Komendę Stołeczną Policji przy współpracy Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i wprowadzona do praktyki działania policji w 1998 r.
Źródło: niebieskalinia.info
