Karnawał niejedno ma imię – eleganckie bale w Wiedniu, feeria barw na brazylijskim sambodromie, czy szalone prywatki w polskich mieszkaniach. Radomska Orkiestra Kameralna przedstawi jeszcze inne oblicze karnawału. Tym razem będzie to imponujące bogactwo brzmienia orkiestry symfonicznej. Podczas koncertu „ROK symfonicznie”, który odbędzie się 18 stycznia o godz. 18:00, na scenie pojawi się ponad 30 utalentowanych muzyków.
Radomska Orkiestra Kameralna poszerzona do składu symfonicznego wystąpi pod batutą wybitnego dyrygenta Piotra Sułkowskiego. Jest on dyrektorem naczelnym i artystycznym Warmińsko – Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie. Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a potem dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Wildwood Festival Opera Orchestra AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. Ponadto jest współtwórcą Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia w Krakowie, był kierownikiem muzycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej (2009 – 2011), a także pierwszym gościnnym dyrygentem Signature Symphony Orchestra (2008 – 2014) w Tulsa (USA). Współpracuje z wieloma orkiestrami w kraju i zagranicą. Zajmuje się również pracą dydaktyczną na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. Od 1993 do 2016 roku był dyrygentem orkiestry POSM im. F. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował programy edukacyjne dla francuskiej młodzieży. Jest on pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie.
Na zdjęciu dyrygent Piotr Sułkowski. Fot. Tomasz Waszczuk
Podczas tego wyjątkowego koncertu usłyszymy m.in. Symfonie Es-dur nr 3 „Eroica” op.55 Ludwiga van Beethovena (1770–1827). „Eroica” (wł. bohaterska, heroiczna) zajmuje szczególne miejsce tak w historii muzyki, jak i w dorobku niemieckiego kompozytora. Z uwagi na swój buntowniczy charakter, bogaty ładunek emocjonalny i liczne dysonanse uznawana jest za dzieło, które wyznacza przejście między klasycyzmem i romantyzmem w muzyce. Jest to „symfonia bohaterska, napisana ku uczczeniu pamięci wielkiego Człowieka” (Napoleona Bonapartego). Jest to dzieło pod każdym względem rewolucyjne — dłuższe niż symfonie pisane dotychczas, nasycone żywiołową emocjonalnością, pełne dysonansów i akcentowanych nagle dźwięków, a także wymagające od wykonawców szczególnej wirtuozerii.
Ze sceny zabrzmi także Symfonia A-dur nr 4 „Włoska” op.90 Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego (1809-1847). Od dnia prawykonania (1833), którym dyrygował kompozytor, „Symfonia nr 4” jest najpopularniejszym dziełem symfonicznym Mendelssohna, a jej otwarcie należy do najsłynniejszych fragmentów w historii muzyki. On sam, nie do końca zadowolony z ostatecznego kształtu dzieła, planował skorygować partyturę przed wydaniem. Zamiaru tego nigdy nie zrealizował,
a dzieło zostało opublikowane dopiero po jego śmierci. Napisał je w wieku 24 lat, zainspirowany podróżą do Włoch zapragnął wcielić wrażenia, jakie zrodziły w nim tamtejsze krajobrazy oraz kultura i mieszkańcy. W tej niezwykle żywiołowej, tryskającej energią kompozycji ujawnia się typowa dla Mendelssohna tekstura orkiestrowa: flety, oboje, klarnety i fagoty budują harmoniczne tło dla melodyjnej linii skrzypiec.
źródło: Radomska Orkiestra Kameralna
