Umowa zlecenie to najbardziej popularna forma zatrudnienia wybierana przez studentów podejmujących pracę sezonową. Jeżeli student nie ma ukończonych 26 lat, to w przypadku takiej umowy nie podlega on zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. W tej sytuacji brak składek przełoży się jednak na brak możliwości korzystania ze świadczeń
Niektórzy studenci, oprócz wakacyjnego wypoczynku, planują podjęcie sezonowej pracy. Zatrudnienie może odbywać się na podstawie różnych umów. Ważne jest, aby wiedzieć, w jakich przypadkach odprowadzane są składki na ubezpieczenia społeczne i z jakich świadczeń można korzystać.
Umowa o pracę, niezależnie od wieku studenta, jest umową, od której zawsze istnieje obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Wówczas pracownik podlega obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i chorobowemu. Oczywiście obowiązkowa jest też składka na ubezpieczenie zdrowotne. Pracodawca w ciągu 7 dni od rozpoczęcia umowy o pracę musi zgłosić nowozatrudnionego pracownika do ZUS. O tym, czy zostaliśmy zgłoszeni do ubezpieczeń społecznych i z jakim dniem nastąpiło to zgłoszenie, zawsze możemy sprawdzić na swoim koncie PUE ZUS (więcej na stronie www.zus.pl).
Dzięki zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych student zasila już wówczas składkami swoje indywidualne konto w ZUS. To, po spełnieniu wymogów wskazanych w przepisach, pozwoli mu na skorzystanie ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, jak np. zasiłku chorobowego czy opiekuńczego.
Najczęściej zlecenia
To nie umowa o pracę jest jednak najczęściej wybieraną umową studentów. W większości ich wakacyjna praca ma charakter typowo sezonowego zajęcia i wykonywana jest w ramach umowy zlecenia. Jeżeli student nie ma ukończonych 26 lat, to w przypadku takiej umowy nie podlega w ogóle zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Pamiętajmy jednak, że w tej sytuacji brak składek przełoży się na brak możliwości korzystania ze świadczeń (np. wypadek przy pracy i wypłata świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego).
Praca za granicą
Osoba wyjeżdżająca w celach zarobkowych do innego państwa członkowskiego podlega co do zasady ubezpieczeniu w państwie, w którym wykonuje tę pracę. Pracownik podlegający ubezpieczeniom w Polsce, wyjeżdżając do pracy za granicę, po spełnieniu pewnych warunków może jednak pozostać w polskim ubezpieczeniu. Dokumentem potwierdzającym fakt obowiązywania polskiego ustawodawstwa jest A1. Zaświadczenie jest wydawane w oparciu o prawo Unii Europejskiej i dotyczy poruszających się w granicach Wspólnoty. ZUS wydaje je na wniosek pracodawcy, pracownika lub osoby prowadzącej działalność gospodarczą na własny rachunek. Polskie firmy występują do ZUS o wydanie dla swoich pracowników zaświadczeń A1, gdyż dzięki temu za delegowanych pracowników, mimo że pracują zagranicą, mogą płacić składki do ZUS. Zaświadczenie to jest wydawane także dla obcokrajowców wysyłanych przez polskie firmy do pracy za granicą.
Na stronie internetowej ZUS umieścił poradnik „Jak otrzymać zaświadczenie A1”.
Źródło: ZUS
