Już po raz piętnasty uczniowie Zespołu Szkół Ekonomicznych w Radomiu będą sprzątali cmentarz ewangelicko-augsburski przy ul. Kieleckiej. 1 listopada będą tam również kwestowali.
– Po raz pierwszy cmentarz sprzątaliśmy w 2003 roku. Wtedy udało się posprzątać tylko jego część. Cmentarz był bardzo zaniedbany i zaśmiecony. Znajdowały się tu sterty śmieci wyrzucane przez lata przez nieznanych sprawców, jak również przez „dzikich lokatorów” zajmujących ruinę – dom strażnika cmentarza. Były tam śmieci z gospodarstw domowych, stare telewizory, części mebli, sterty liści, puszki i butelki po piwie. Sprzątanie było bardzo trudne, gdyż nie mieliśmy odpowiedniego sprzętu, a ówczesny proboszcz Parafii Ewangelickiej obawiał się, że się „zniechęcę i ucieknę z uczniami”. W pierwszym roku cmentarz sprzątaliśmy z uczniami trzykrotnie po lekcjach z grupą ok. 20 uczniów. Zebraliśmy wtedy 260 dużych worków liści i śmieci. Od tamtej pory cmentarz sprzątany jest systematycznie przez uczniów naszej szkoły. Przez kilka lat w sprzątaniu nekropolii pomagali nam uczniowie niemieckiej szkoły z Büren – mówi Bożena Błaszczyk-Ziętek, nauczycielka jęz. niemieckiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Radomiu a zarazem inicjatorka i koordynatorka sprzątania nekropolii.
W tym roku uczniowie „ekonomika” wraz z nauczycielami będą sprzątali cmentarz w poniedziałek, 30 października w godz. 10.30-13.30.
Nie tylko sprzątanie. Również ratowanie…
Od 2005 roku na cmentarzu przy ul. Kieleckiej prowadzone są kwesty. W pierwszym roku została nagrana płyta-cegiełka z kolędami. Do tej pory kwestujący uczniowie i nauczyciele zebrali prawie 9 tys. zł. – Z tych pieniędzy została wykonana tablica upamiętniająca zasłużonego lekarza radomskiego dr Adolfa Tochtermana spoczywającego w grobie rodzinnym na ewangelickiej nekropolii. Tablica została umieszczona na kamienicy przy ul. Piłsudskiego 7, gdzie doktor Tochterman mieszkał i przyjmował pacjentów – tłumaczy Bożena Błaszczyk-Ziętek.
Wykonano również rekonstrukcję krzyży na grobowcach: Rodziny Józefa Krauze (z 1923 r.), Karoliny Ostachiewicz (z 1869 r.), Władysława Schummer’a (z 1895 r.) – w roku 2014, a także program prac konserwatorskich grobowca Arnekkerów (w roku 2015 za 1300 zł).
– Zgromadziliśmy 5 120 zł na renowację grobowca rodziny Arnekkerów – dodaje nauczycielka.
Całkowity koszt renowacji tego grobowca wynosi ponad 55 tys. zł. W tym roku również na ten cel uczniowie będą kwestowali.
Kwesta na odnowienie zabytkowego Grobowca Rodziny Arnekkerów na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Kieleckiej odbędzie się w środę, 1 listopada w godz. 9 – 15.
O rodzinie Arnekkerów
Nie wiadomo, kiedy Arnekkenowie osiedlili się w Radomiu. Ich firma „A. Arnekker” z materiałami żelaznymi, której sklep znajdował się w domu Karszów, przy ulicy Lubelskiej 36, założona został przez Aleksandra Arnekkera już w 1864 roku.
Warto przypomnieć, że z radomskiej rodziny Arnekkerów wywodził się znany i ceniony polski socjolog i ekonomista ppor. rezerwy Edward Emil Arnekker, urodzony w Radomiu w 1898 roku, uczestnik wojny polsko – bolszewickiej i wojny obronnej 1939 roku, rozstrzelany w Charkowie w 1940 roku, pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana.
O cmentarzu
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Radomiu powstał w latach 1833-1834. Spoczywa tu wielu Radomian zasłużonych dla miasta i regionu, m.in. dr Adolf Tochterman – wybitny lekarz, wieloletni dyrektor szpitala, wzór polskiego patrioty, oraz rodziny przemysłowców pochodzenia niemieckiego, którzy przyczynili się do rozwoju miasta. m.in.: Ludwig Karsch, protoplasta znanego w kraju rodu garbarzy i przemysłowców.
Znajduje się tu wiele zabytkowych nagrobków, pochodzących głównie z XIX wieku reprezentujących duże wartości historyczne i artystyczne. Na cmentarzu spoczywają żołnierze niemieccy i austriaccy I wojny światowej. Nekropolia jest miejscem świadczącym o ścisłych związkach ewangelików, w tym obywateli pochodzenia niemieckiego, z Ziemią Radomską, a więc cennym świadectwem wielokulturowej historii miasta.
3 maja 1982 roku cmentarz został wpisany do rejestru zabytków województwa radomskiego pod numerem rejestru 173/A/82.
Fot. arch. prywatne Bożeny Błaszczyk-Ziętek
