Odpowiedź na pytanie czy to możliwe, żeby pod Wierzbicą była tropikalna wyspa, będzie tematem kolejnej imprezy z cyklu 'Powiat radomski – Retrospekcje” organizowanej przez Powiatowy Instytut Kultury
Gośćmi i prelegentami imprezy będą Gerard Gierliński z Państwowego Instytutu Archeologicznego , Witold Migal i Witold Grużdż z Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Mówi Renata Metzger, dyrektorka Powiatowego Instytutu Kultury:
Podczas imprezy odbędzie się pokaz obróbki krzemienia. Wydarzenie odbędzie się 24 października o godz. 18:00 w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym ul. Sienkiewicza 55 w Wierzbicy.
Zbrodnia Z Premedytacją w reżyserii Błażeja Peszka rozpocznie XV Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski. Spektakl jest parodią kryminału, a widzów może zaskoczyć niespotykana sceneria. Reżyser pragnie przyciągnąć widzów 'obrazem”
Postacie przedstawione w Zbrodni z Premedytacją są niezwykle różnorodne i barwne, mówi Błażej Peszek:
Sztuka opowiada o manipulacji w życiu i w polityce, a także o manii prześladowczej, grzechu zaniechania, braku miłości oraz teorii spiskowej, dodaje reżyser.
Premiera odbędzie się jutro, 8 października o godzinie 20:00 w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu.
Spektakl pod tytułem ,, GRACZ” w reżyserii Miura Motoi
Sztukę zprezentuje nam japoński teatr na scenie naszego Radomskiego Teatru Powszechnego. Sztuce będzie towarzyszyć muzyka eksperymentalnego zespołu Kukangendai na żywo.
Tytułowy ,,Gracz” jest adaptacją tekstu Fiodora Dostojewskiego. Motywem spektaklu jest hazard. Akcja rozgrywa się w fikcyjnym mieście w Niemczech – Roulettenburgu. Obecni są tam rosyjski generał i jego korepetytor Aleksiej, kochanka generała mademoiselle Blanche, francuski książę de Grieux, angielski biznesmen Astley oraz synowa generała Polina, w której Aleksiej jest do szaleństwa zakochany.
Co się wydarzy i w jaki sposób zaskoczą nas japońscy aktorzy, o tym można przekonać się już o godzinie 19:00 4 i 5 października w Radomskim Teatrze Powszechnym.
Pokaz odbywa się w ramach InlanDimensions International Arts Festival 2022.
Muzeum im. Jacka Malczewskiego serdecznie zaprasza od 1 czerwca na wystawę prac „Kubu Młodych Odkrywców Sztuki”. To prace, które były tworzone przez ponad rok na zajęciach muzealnych
„Klub Młodych Odkrywców Sztuki” to cykl zajęć polegających na zapoznaniu młodych ludzi oraz ich opiekunów z najbardziej znanymi zjawiskami z zakresu historii sztuki, kultury, obyczajowości, sylwetkami twórców i trendami artystycznymi. Obejmują zarówno zjawiska z zakresu sztuki polskiej, jak i światowej. Zajęcia są skonstruowane w taki sposób, że każde z nich jest poprzedzone prezentacją
i wykładem na temat danego zjawiska w sztuce, następnie uczestnicy zajęć wykonują prace plastyczne związane tematycznie z wykładem. Nie stawiamy limitów wiekowych, w warsztatach biorą udział zarówno małe dzieci, jak nastolatki i ich dorośli opiekunowie.
Zajęcia poszerzają horyzonty i uzupełniają wiedzę przekazywaną na zajęciach szkolnych: nasza oferta obejmuje prezentacje sylwetek znanych na całym świecie twórców, takich jak choćby Pablo Picasso
i polskich wybitnych malarzy: np. Józefa Chełmońskiego, motywów i kierunków występujących w sztuce. Przybliżamy także sztukę ludową.
Na zajęcia zapraszane są dzieci z opiekunami, pojawiają się całe rodziny, które wspólnie wykonują prace artystyczne. Zajęcia cieszą się dużą popularnością. Dla uczestników są źródłem zarówno wiedzy, jak i przyjemności z możliwości stworzenia własnego dzieła. Każde warsztaty to przyczynek do przyswojenia dawki wiedzy, podanej w atrakcyjny sposób. Są to zajęcia cykliczne, projektowane były w ten sposób, aby mogły się odbywać dwa razy w miesiącu (niestety ze względu na pandemię i specyfikę zajęć zostały kilka razy przerwane na czas lockdownu).
Ideą warsztatów jest zapoznanie uczestników z różnymi technikami plastycznymi: obrazy olejne, akwarele, farby akrylowe, plakatowe itp., różne rodzaje rzeźby, rysunku, wycinanki, malowanie na szkle.
Gościem programu Wolna Sobota była pani Wioleta Kaczmarska z radomskiego studia kaligrafii Linocat. Opowiedziała nam o tym, czy sztuka eleganckiego pisania jest dla każdego, od czego zacząć i jak radzić sobie z literówkami. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy.
Jeszcze do końca tygodnia przedłużono możliwość zwiedzania wystawy pod tytułem „Geometria i…” w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu. To w związku z poluzowaniem obostrzeń i otwarciem muzeów
Zgodnie z rozporządzeniem premiera Mateusza Morawieckiego z początkiem tego tygodnia otwarte dla zwiedzających zostały m.in. muzea. W związku z tym, dyrekcja Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu zdecydowała umożliwić zwiedzanie wystawy, która jest podsumowaniem działań muzeum. Mówi Włodzimierz Pujanek, dyrektor MCSW Elektrownia
Wystawę zatytułowaną „Geometria i…”, z uwagi na obowiązujące obostrzenia, można było oglądać do tej pory online. Teraz ekspozycję można zobaczyć do najbliższej niedzieli, 7 lutego odwiedzając muzeum przy Kopernika w Radomiu.
Odwoływane wydarzenia, brak możliwości interakcji z szerszą publicznością czy w końcu całkowite zamknięcie instytucji – to problemy, z którymi borykały się między innymi teatry czy muzea
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, która w 2020 roku obchodziła 15-lecie działalności zaplanowała wiele wydarzeń, które musiały zostać częściowo przeniesione do internetu z uwagi na obowiązujące obostrzenia. Część z wernisaży, jak np. wystawa grupy Łódź Kaliska na początku roku odbyła się w normalnych okolicznościach. Wraz z nadejściem pierwszej fali pandemii, kolejne zaplanowane wydarzenia musiały zostać odwołane lub odbywały się w zgodzie z obowiązującymi obostrzeniami.
Część wydarzeń, które zaplanowane były na 2020 rok odbyły się jedynie za pośrednictwem mediów społecznościowych. Były także takie, które przeniesiono na zewnątrz – dodaje Pujanek
Ostatnim wydarzeniem zorganizowanym przez Elektrownię pod koniec grudnia, na które zaproszono dziennikarzy był performance – odsłonięcie „Pasażu Andrzeja Wajdy”. Obecnie instytucja zostaje zamknięta dla zwiedzających co najmniej do 17 stycznia.
MCSW „Elektrownia” w mijającym roku wzbogaciła się o 22 dzieła sztuki. Wśród zakupionych prac są trzy obrazy, dwa rysunki, jeden obiekt i osiemnaście fotografii
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” podsumowało mijający rok, pod względem dzieł, które udało się pozyskać placówce. Dzięki dofinansowaniu z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programu Narodowe Kolekcje Sztuki Współczesnej, „Elektrowni” udało się zakupić 22 dzieła sztuki. Wśród pozyskanych prac są trzy obrazy, dwa rysunki, jeden obiekt i osiemnaście fotografii.
– Niektóre z nich są bardzo cenne dla polskiej sztuki i kultury – mówi Romuald Krzysztof Bochyński z MCSW „Elektrownia”
Przez osiem ostatnich lat, począwszy od roku 2012, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” bierze udział w programie Ministerstwa. Program ma formułę konkursu – wyjaśnia Bochyński.
Głównym celem tegorocznych zakupów było ukazanie ciągłości i żywotności postawy artystycznej – awangardy, która jest obecna w twórczości już trzech pokoleń artystów. Wśród zakupionych dzieł są między innymi prace autorstwa Elżbiety i Emila Cieślarów, Wincentego Dunikowskiego-Duniko oraz Teresy Tyszkiewicz, ale także artystów młodego pokolenia, jak np. Mariusza Tarkwiana.
Łączny koszt zakupu dzieł sztuki przez MCSW „Elektrownia” to kwota blisko 250 tysięcy złotych, z czego dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wyniosło 135 tysięcy. Pozostała kwota to wkład własny, zapewniony przez Samorząd Województwa Mazowieckiego
Socrealizm sztuka w służbie propagandy – wystawa pod takim tytułem zostanie otwarta w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu
Na wystawie zaprezentowanych zostanie ponad 120 muzealiów z takich dziedzin sztuk plastycznych jak malarstwo, rzeźba, plakat, grafika oraz wzornictwo przemysłowe. Eksponaty pochodzą z kolekcji: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu, a także z kolekcji Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.
Wystawa opowiada o zjawisku w powojennej sztuce polskiej jakim był socrealizm, który został ogłoszony jako jedyny i słuszny kierunek w plastyce podczas IV Zjazdu Delegatów Związku Polskich Artystów Plastyków w Katowicach w czerwcu 1949 roku. Nowa sztuka miała wzorować się na ukształtowanej w latach 1925-34 sztuce radzieckiej, która według założeń Stalina miała być narodowa w formie oraz socjalistyczna w treści.
Ekspozycja została podzielona na pięć części. W pierwszej prezentowane są prace najważniejszych przedstawicieli tego nurtu, którymi byli zarówno ortodoksyjni wyznawcy nowej sztuki, tacy jak Juliusz Krajewski, czy Włodzimierz Zakrzewski, jak i uznani przedwojenni artyści wywodzący się rożnych środowisk artystycznych, tacy jak Wojciech Weiss, Zbigniew Pronaszko czy Xawery Dunikowski. Na wystawie pokazane są również prace młodych wówczas artystów, początkowo naiwnie wierzących w słuszność założeń realizmu socjalistycznego, którzy w późniejszych latach odegrają bardzo ważną rolę w sztuce polskiej m. in. Andrzeja Wróblewskiego, Aleksandra Kobzdeja, Wojciecha Fangora, Alfreda Lenicy, czy Aliny Szapocznikow. Prace tych artystów zostały podzielone ze względu na wiodące tematy socrealizmu, którymi były m.in. motywy pracy, industrializacja, zmiany zachodzące na polskiej wsi, walka o pokój, walka z analfabetyzmem, odbudowa kraju po zniszczeniach wojennych, portrety przodowników pracy, portrety przywódców partyjnych oraz malarstwo historyczne.
…do szuflady…
Kolejną cześć wystawy stanowią prace artystów, którzy odrzucili formułę socrealizmu, milczeli lub tworzyli „do szuflady” wyrzucając się poza nawias oficjalnej sztuki. Prezentowane są tu prace artystów nieprzejednanych, takich jak Władysław Strzemiński – jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej awangardy, a także Marii Jaremy oraz Jonasza Sterna, artystów o skrajnie lewicowych poglądach, którzy przed wojną należeli do KPP, a mimo to nie zgadzali się z koncepcją sztuki ręcznie sterowanej, nie tworzyli dzieł w stylu realizmu socjalistycznego i nie wysyłali swoich prac na ogólnopolskie wystawy plastyki.
Osobnym akcentem ekspozycji jest wzornictwo przemysłowe, prezentowane w kontekście niszy, w której twórca mógł zachować nieco swojej artystycznej wolności. Chociaż doktryna socrealizmu w sztuce użytkowej polegała na czerpaniu wzorów ze sztuki ludowej, to jednak artyści mieli w tej dziedzinie więcej swobody niż np. w malarstwie, czy rzeźbie. Na wystawie prezentowane będą prace projektantów związanych ze znaną Spółdzielnią Artystów Ład, takich jak Jan Kurzątkowski, Władysław Wincze, Olgierd Szlekys, czy Helena Bukowska. Projekty te są stylistycznie bardzo daleko od oficjalnej estetyki realizmu socjalistycznego.
…oryginalne plakaty…
Atrakcją dla odwiedzających muzeum będzie możliwość obejrzenia oryginalnych plakatów propagandowych z wczesnych lat 50- tych, autorstwa najwybitniejszych przedstawicieli tzw. polskiej szkoły plakatu m. in. Henryka Tomaszewskiego, Józefa Mroszczaka, Tadeusza Trepkowskiego, Waldemara Świerzego, Wojciecha Fangora, Romana Cieślewicza, Eryka Lipińskiego oraz Waleriana Borowczyka.
Kolejną częścią wystawy jest socrealizm w sztuce ludowej. Publiczność będzie mogła zobaczyć prace na papierze, wycinanki z typowymi dla realizmu socjalistycznego tematami, jak np. walka o pokój, walka ze stonką ziemniaczaną, walka z analfabetyzmem. Prace te zostały wykonane technikami charakterystycznymi dla sztuki ludowej, takimi jak malowanie na szkle, wycinanka, czy rzeźba drewniana.
Ekspozycja kończy się symbolicznym zaznaczeniem jednego z punktów zwrotnych w powojennej sztuce polskiej jakim była Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale, która odbyła się jako impreza towarzysząca V Światowemu Festiwalowi Młodzieży i Studentów latem 1955 roku w Warszawie.
To pierwsza prezentacja dzieł o tej tematyce w Radomiu od czasu Salonów Zimowych z pierwszej połowy lat 50-tych XX wieku.
Otwarcie wystawy odbędzie się w piątek, 11 września o godz. 17.
