„Beksiński. Wizje życia i śmierci” Doroty Szomko-Osękowskiej, o tej książce opowiem dziś w magazynie literackim Zbliżenia
Książka „Beksiński. Wizje życia i śmierci” Doroty Szomko-Osękowskiej ukazała się nakładem wydawnictwa Bosz we wrześniu 2021 roku.
Z okładki:
Zdzisław Beksiński był twórcą, który całe swoje życie podporządkował pracy artystycznej, nie ograniczając się przy tym wyłącznie do sztuk plastycznych. Sztuka była jego „formą egzystencji”. Książka stanowi propozycję odmiennego, od dotychczasowych, spojrzenia na tę, przenikniętą trwogą istnienia, twórczość. W obsesyjny sposób krąży ona wokół kwestii zajmujących egzystencjalistów XX wieku – lęku, rozpaczy, śmierci, przemijania, poszukiwania sensu istnienia. To próba ujęcia w perspektywie filozofii egzystencjalnej bogatego dorobku plastycznego Zdzisława Beksińskiego – artysty, którego twórczość stanowi interesujące zjawisko w przestrzeni polskiej sztuki współczesnej. Niewątpliwie jest to sztuka autonomiczna, która – pomimo nieustannych przekształceń i przemian formalnych – w warstwie treściowej pozostaje jednorodna i spójna. Od początku do końca będąc głęboko tożsamą z autorem, emanując specyficzną atmosferą i nastrojem, nieustannie mówi o tym, co najgłębiej ukryte – samotności, cierpieniu, lęku przed śmiercią jednostki uwikłanej w dramatyczną sytuację ludzkiej egzystencji.
……………………
Książka wyszła jak refleksyjno-biograficzny album, utrzymany w pesymistycznym tonie i dający sporo do myślenia. Wydaje się doskonałym przedstawieniem Beksińskiego zarówno dla tych, którzy znają jego twórczość, jak i dla tych, którzy nie mieli z nią do czynienia. Oddaje klimat sztuki. Pokazuje, że artysta zawarł w swoich pracach ogromną część siebie i tę część odkrywamy, przewracając stronę po stronie.
Pozycja ukazała się nakładem wydawnictwa BoSz, które od lat propaguje twórczość Zdzisława Beksińskiego. Pierwsze publikacje poświęcone artyście wydawnictwo zrealizowało we współpracy z samym artystą. Od tamtej pory BoSz opublikował kilkanaście albumów prezentujących malarstwo, fotografię, rysunki mistrza, a także zbiór opowiadań jego autorstwa.
Polecam Wam przeczytać i obejrzeć książkę „Beksiński. Wizje życia i śmierci” Doroty Szomko-Osękowskiej. Dzięki niej poznacie tego artystę.
Dziękuję wydawnictwu Bosz za egzemplarz recenzencki.
„Bohaterowie są zmęczeni”, nowości wydawnicze i konkurs recytatorski – o tym dziś w magazynie literackim Zbliżenia
„Bohaterowie są zmęczeni” Marii Nurowskiej zostali wydani w kwietniu 2016 roku przez Wydawnictwo Zwierciadło. Książkę „Bohaterowie są zmęczeni” poleca Anna Pruska, kierownik filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.
Z okładki:
Leon i Ludwik Niemczyk. Słynny aktor i legendarny kurier podziemia. Ich skomplikowane losy ukazane na tle równie skomplikowanych czasów, są niczym fascynujący film. Obydwaj bracia w czasie II wojny światowej należeli do podziemnych struktur i walczyli o wolność ojczyzny. Po wojnie Ludwik z narażeniem życia organizował ucieczki przez zieloną granicę. Podczas jednej z nich na zachód postanowił uciec Leon. Jednak podczas próby przekroczenia granicy bracia zostali aresztowani.
Po krótkim pobycie w więzieniu Leon wyszedł na wolność, rozpoczął aktorską karierę i w ciągu niemal półwiecza zagrał w 550 filmach m.in. w nominowanym do Oscara „Nożu w wodzie” Romana Polańskiego. Kochały go kobiety i uwielbiali kinomani. Jawił się jako istny król życia. Ludwik przeżył sześcioletnią gehennę w lochach UB, a po wyjściu z nich podjął rozpaczliwą próbę ucieczki i wraz z żoną przedostał się do zachodniego raju, rzekomo pełnego nadziei, gdzie dożył sędziwego wieku.
Bracia po raz ostatni widzieli się podczas nieudanej próby ucieczki. Do końca życia każdy z nich zastanawiał się, kto zdradził. I czy zdrajcą nie był brat. Nigdy tych podejrzeń nie zweryfikowali. Nigdy nie stanęli twarzą w twarz…
„Bohaterowie są zmęczeni” to barwna opowieść o ludzkich losach w nieludzkich czasach. To również studium mechanizmów rządzących powojenną Polską, kraju gdzie dobro było karane, a zło – nagradzane.
Deżdż, wąs, zeł – to wbrew pozorom nie podpowiedź do gry w scrabble (choć może nią być!) – ale niektóre ze słów, na podstawie których Jacek Wasilewski pokazuje zawiłości polskiej gramatyki. W książce „Bezecnik gramatyki polskiej” zagłębia się w językowy półświatek i z niezwykłym humorem przeprowadza czytelników przez jego najciemniejsze zakamarki.
Dopełniacz z kryzysem męskości, przeprowadzka na Podlasie remedium na problemy z celownikiem, a żółć jako najbardziej polskie słowo – tak Jacek Wasilewski widzi świat
rodzimej gramatyki i z wielką pasją oprowadza po nim czytelników. Humor, dystans i świeżość, jakie towarzyszą tej wyprawie w ciemne zaułki naszego języka, sprawiają, że lektura „Bezecnika gramatyki polskiej” stanie się prawdziwą przyjemnością nawet dla tych, którzy w czasach szkolnych stronili od biernika i rodzaju męskoosobowego. Jacek Wasilewski w bardzo obrazowy sposób tłumaczy językowe zawiłości w oparciu o teksty, które wszyscy dobrze znamy – kabarety, cytaty z filmów, teksty piosenek czy szkolne lektury. Mimo lekkiej formy „Bezecnik gramatyki polskiej” to niezwykle rzetelne źródło wiedzy o języku.
Książkę wyróżnia także sposób, w jaki autor traktuje język i jego rolę w codziennym życiu.
Jacek Wasilewski podkreśla, że to, jak opowiadamy o świecie, pomaga nam kształtować rzeczywistość i istotnie wpływa na sposób, w jaki ją postrzegamy. Trafnie wskazuje rewolucje zachodzące w naszym życiu – ekonomiczne, kulturowe, obyczajowe czy religijne – i, przede wszystkim, to jak znajdują odbicie w języku. Autor – językoznawca i badacz kultury – dowcipnie wskazuje absurdy języka i podkreśla wyjątki, ponieważ, jak sam pisze, język polski musi mieć wyjątki nawet od wyjątków, inaczej nie byłby sobą. Przede wszystkim jednak Wasilewski nie zapomina o regule, którą sam uważa za najważniejszą: język należy do nas, ponieważ to my się tym językiem posługujemy.
Pikanterii lekturze dodaje fakt, że prof. Jerzy Bralczyk, który opatrzył książkę komentarzem, ostrzega przed jej kupnem i zdecydowanie nakazuje trzymanie jej z dala od dzieci.
Życie Danki Popiołek po raz kolejny zbacza z obranego kursu, a ona sama nie jest już w stanie zliczyć, ile razy musiała dotąd w pośpiechu pakować walizki. Przyjaźń z Emilem Kastnerem sprawia, że przestaje rozumieć własne uczucia. Niespodziewany powrót do Polski jeszcze bardziej mąci jej w głowie, a zaskakująca propozycja zagrania głównej roli w filmie opowiadającym jej własną historię przysparza Dance ogromną popularność. Czy skromna dziewczyna odnajdzie się w roli celebrytki? Czy w końcu zrozumie, czego tak naprawdę pragnie od życia? A przede wszystkim, co zrobi z plątaniną uczuć względem Emila?
Izabella Frączyk – absolwentka Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie. Pisarstwem zajmuje się od 2009 roku. Dotychczas wydała kilkanaście bestsellerowych powieści obyczajowych, między innymi trylogię „Stajnia w Pieńkach”, serie „Śnieżna Grań” i „Kobiety z odzysku” oraz dwutomowy cykl „Wszystko nie tak”. Wszystkie utwory spotkały się z gorącym przyjęciem czytelników.
Jagna Rolska – absolwentka Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Warszawie, zastępca redaktora naczelnego portalu fantastycznego „Fahrenheit”. Autorka powieści fantastycznych i obyczajowych, między innymi „SeeIT” nominowanej do tytułu Książki Roku 2019 w plebiscycie Lubimyczytać.pl w kategorii s.f. oraz do nagrody im. Janusza A. Zajdla za rok 2019, a także „Testamentu życia” uhonorowanej tytułem Książki Roku 2019 w kategorii powieści obyczajowych w plebiscycie Granice.pl.
XXXV Ogólnopolski Turniej Recytatorski im. Bolesława Leśmiana
W Turnieju mogą uczestniczyć uczniowie szkół ponadgimnazjalnych, młodzież studencka oraz uczniowie kl. VIII szkoły podstawowej.
Repertuar:
-Uczestnicy turnieju prezentują dwa utwory poetyckie Bolesława Leśmiana w całości lub fragmentach lub jeden autorstwa Bolesława Leśmiana i drugi autora, którego debiut artystyczny przypadał na okres twórczości patrona imprezy (poezja polska).
-Dopuszcza się wiązanie utworów w całość przeznaczoną do łącznego wykonania. Czas recytacji nie może przekraczać 6 minut.
Poezja śpiewana
-Dobór repertuaru, jak w turnieju recytatorskim.
-Przygotowane utwory należy prezentować z muzyką własną, nowo skomponowaną lub innych autorów w nowej aranżacji. Za akompaniament przyjmuje się jeden instrument lub zespół muzyczny złożony maksimum z trzech osób. Dopuszcza się również prezentacje z podkładem muzycznym odtwarzanym mechanicznie. Czas prezentacji konkursowej do 8 minut.
Zgłoszenia:
Zgłoszenia uczestnictwa w Turnieju można dokonać drogą pocztową lub elektronicznie na adres e-mail: kontakt@dkilza.pl na kartach zgłoszeń załączonych do regulaminu.
Termin nadsyłania zgłoszeń upływa 20 września 2021 r.
