Archiwum autora: Małgosia Pawlak

Krzysztof Wiśniewski, Hubert Daniluk – wystawa

Krzysztof Wiśniewski/Hubert Daniluk – wystawę prac tych artystów będzie można obejrzeć w Galerii Łaźnia

Będzie to wystawa dwóch artystów tworzących w nurcie surrealizmu, zainicjowana przez pasjonatę i kolekcjonera sztuki – Marcina Wiosnę.

O autorach:

Krzysztof Wiśniewski

Urodził się w 1960 roku w Chełmży. Od wielu lat mieszka w Lipnie. Nauczyciel. Ukończył Wydział Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Malarstwo studiował pod kierunkiem profesora artysty plastyka Mieczysława Ziomka, zaś rysunek pod kierunkiem Jędrzeja Gołasia. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oddział w Toruniu. Artystycznie związany z grupą malarzy uprawiających tzw. „Magical Dreams” (Magiczny Realizm).
W końcu lat 90 – tych roku zrzuca z siebie „kostium” klasycznego malarstwa pejzażowego meandrując, jak sam to określa w kierunku „beksizmu”. Dość szybko z tego nurtu wychodzi
i zaczyna tworzyć surrealistyczne kompozycje w duchu malarstwa romantycznego.
Od tego czasu jego obrazy charakteryzują się głęboką poetycką metaforą.
Sam artysta mówi: Myślę, że malarz powinien malować nie tylko to, co przed sobą widzi lecz to co widzi w sobie. Dlatego w swoich obrazach staram się tworzyć nieokreśloną, melancholijną tęsknotę za odległą przeszłością i bliską przyszłością.
Zauważalne jest to, że Wiśniewski często operuje paletą barw niebieskich, fioletów, różów itp. Jego barwa w połączeniu z ulubionymi rekwizytami ma być barwą zawsze symboliczną.
O znaczeniu swojej kolorystyki w obrazach wyraża się następująco;
„Mój kolor niebieski jest nie tylko barwą perspektywiczną, barwą nie wdzierającą się w głąb lecz pociągającą w dal. Błękit w połączeniu z zielenią razem stają się duchowe, odnoszą się do chwili przeszłości i przyszłości, pasują one do niespokojnej tęsknej wrażliwości i samotności. Natomiast szereg figur mówiąc najprościej, jest wyznacznikiem podkreślającym niepewność upływającego czasu i swoistej gry ludzkiego losu.”

 

Hubert Daniluk

Od kilku miesięcy mieszka w Nowej Rudzie – Słupiec, gdzie prowadzi autorską pracownię tatuażu. Wcześniej przez 15 lat mieszkał w Warszawie. W 2019 r. zainteresował się malarstwem. Na co dzień prowadzę pracownię tatuażu. Malarstwem zainteresowałem się w maju 2019 roku.
Początkowa fascynacja nowym narzędziem tworzenia przerodziła się potrzebę realizowania coraz to nowych koncepcji wyzbytych ciasnych ram wytyczanych przez klientów w codziennej pracy. Tworzy w stylu surrealistycznym, koncentrując swoją uwagę na ludzkim ciele i jego anatomii. W Jego obrazach bardzo dużą rolę odgrywają emocje, mroczny klimat, który tworzy poprzez swoje wyobrażenia lęków i podobnych odczuć.
Nie tytułuje swoich prac, bo nie chce nikomu narzucać niczego. Jeśli ktoś potrzebuje interpretacji obrazów niech będzie to jego podróż i tylko jego, każdy ma własną. „Drugie wyjście z mroku” czyli tytuł wystawy jest dość jasnym nawiązaniem do etapu, w którym obecnie znajduje się artysta oraz jego nastawienia względem własnej twórczości. Jak sam mówi: jeśli wpatrujesz się w mrok to mrok wpatruje się w ciebie i jest to dobra metafora tego co chce malować.
„…. jeśli wpatrujesz się w mrok to mrok wpatruję się w ciebie i jest to dobra metafora tego co chcę malować.

W malarstwie stawiam na to co mnie samego porusza czyli emocje, klimat, odbicie nastroju człowieka w swoim własnym zwierciadle które deformuję go według jego własnych wyobrażeń, lękom, nadziei. Nie tytułuję swoich prac, nie chcę nikomu narzucać niczego. Jeśli ktoś potrzebuję interpretacji moich obrazów niech będzie to jego podróż i tylko jego, każdy ma własną.
Chciałbym żebyście Państwo patrzyli na moje obrazy jak…. w zasadzie sobie tego Państwo życzycie. Może jak coś nad czym warto zwolnić, przystanąć i schylić głowę w zadumie lub jak na brzydki obraz ładnie namalowany” – Hubert Daniluk

 

Wernisaż wystawy odbędzie się w piątek, 14 stycznia o godz. 18 w Galerii Łaźnia przy ul. Traugutta 31/33.Ekspozycja będzie czynna do 11 lutego.

Zbliżenia 108 – Dla jej dobra – E. M. Wiseman

„Dla jej dobra” to książka, o której opowiem dziś w magazynie literackim Zbliżenia. Zapraszam Małgorzata Pawlak

Książka „Dla jej dobra” Ellen Marie Wiseman została wydana w sierpniu 2020 roku przez Wydawnictwo Kobiece.

Z okładki:

Porywająca powieść o niszczycielskiej sile rodzinnych tajemnic
Lata 30. XX wieku. Mała Lilly Blackwood jest inna niż reszta dzieci. Rodzice trzymają ją na strychu w ukryciu przed światem. Jednak nadchodzi niezapomniany moment, w którym dziewczynka wychodzi z domu pierwszy raz w życiu. Pod osłoną nocy matka sprzedaje ją właścicielowi cyrku.

Początkowo cyrk Braci Barlow był dla Lilly kolejnym więzieniem. Jednak dzięki dwóm słoniom i ich treserowi dziewczynka odkrywa w sobie siłę i staje się największą atrakcją widowiska. Dopóki nie wydarza się tragedia…
Ponad dwie dekady później dziewiętnastoletnia Julia Blackwood otrzymuje w spadku po rodzicach posiadłość ze stadniną koni. Dom zawsze był dla niej miejscem pełnym zakazów i surowych zasad. Ma nadzieję, że powrót do niego pomoże jej wyprzeć bolesne wspomnienia. Na strychu znajduje tajemnicze fotografie przedstawiające osobliwą dziewczynkę w cyrku. Pragnie odkryć jej historię.
Julia będzie musiała odkryć prawdę o losie Lilly.

Zbliżenia 107 – Przytul mnie Panie – Luiza Agata Maria

„Przytul mnie panie” to książka, o której dziś opowiem w magazynie literackim Zbliżenia.

Zapraszam do wysłuchania audycji – Małgorzata Pawlak.

„Przytul mnie Panie” to książka napisana przez Luizę Agatę Marię. Zapewne zauważyliście, że nie podałam nazwiska autorki. Na okładce ani w środku go nie ma. Za to jest zdjęcie autorki. Ci, którzy zobaczą zdjęcie i ją znają, od razu będą wiedzieli jakie nosi nazwisko. Dla tych z Państwa, którzy nie mieliście w rękach tej książki zdradzę, że jest to znana w Radomiu dziennikarka. W latach 90-tych była związana ze starym Radiem Radom. „Przytul mnie Panie” napisała Luiza Matyjaśkiewicz.

Ta pozycja została wydana w październiku tego roku. Jak we wstępie pisze Luiza – to pierwsze wydanie jej książki, które nazywa garażowym. „Bez wydawnictwa, profesjonalnej korekty i opinii mądrych głów”. To znajomi pomogli jej dojść do sedna. Faktycznie widać, że nie było korekty. W wielu miejscach pojawiają się błędy ortograficzne, brakuje wyrazów, liter, są przekręcone wyrazy bądź zlepki wyrazowe, bez żadnej spacji. Wszystkie błędy sprawiały, że momentami bardzo ciężko czytało mi się tę książkę. Bardzo mnie to drażniło, denerwowało. Tym bardziej, że osobiście znam autorkę. Nie rozumiem, dlaczego nie zadbała o tę stronę swojej powieści. Stwierdziłam nawet, że Luizę stać na coś lepszego. Ale powoli przekonałam się do tej książki. Dlaczego?…

Czytając „Przytul mnie Panie” możemy również obejrzeć prywatne zdjęcia Luizy. Kolejne części w rozdziałach oddzielone są drzewkami. Historię poznajemy z dwóch perspektyw – Róży, głównej bohaterki oraz jej przyjaciółki Walerii.

Polecam Wam przeczytać książkę „Przytul mnie Panie” Luizy Agaty Marii, czyli Luizy Matyjaśkiewicz. Myślę, że niektórzy z Was po jej lekturze będą mieli wiele tematów do przemyśleń.

Zbliżenia 106 – Selfie z aniołem – H. Urbanowska

„Selfie z aniołem” to książka, o której dziś opowiem w magazynie literackim Zbliżenia. Zapraszam Małgorzata Pawlak

Książka „Selfie z aniołem” Hanny Urbanowskiej została wydana w listopadzie 2021 roku przez wydawnictwo Replika.

Z okładki:

Mieszkańcy bloku na warszawskim Mokotowie lubią przesiadywać w kawiarni na parterze. Nie wiedzą jednak, że późnym wieczorem lokal zajmują aniołowie. „Dzień dobry!” zmienia się w „Dobranoc!”, a opiekunowie lokatorów zawzięcie dyskutują o swoich sprawach.
O czym mogą rozmawiać? Przecież wszystko dobrze się układa… A może jednak nie? Nagła śnieżyca, dziwne sny, nieprawdopodobne spotkania… W życie wkrada się zapowiedź chaosu.
„Selfie z aniołem” to książka, w której przenikają się dwa światy: ludzi i aniołów, zaś sprawy ostateczne splatają się z codziennością mieszkańców bloku. Wracają bohaterowie, znani z „Noworocznych aniołów”. Matylda i Wojciech, już po ślubie, oczekują pierwszego dziecka. Ania spełnia się, prowadząc kawiarnię. Zuzanna wyjechała na studia do Londynu.
Jakie znaczenie może mieć dla bohaterów historia, która wydarzyła się w latach 70. w podwarszawskiej wsi? Jaką rolę odegra zagubiony anioł, który przypadkowo trafia do warszawskiego bloku? Czy można ruszyć do przodu bez zaleczenia dawnych ran? I czy anioł może przestać być aniołem..?

Zbliżenia 105 – Selfie ze Stolemem – K. Kochański

„Selfie ze Stolemem” Krzysztofa Kochańskiego polecamy dziś w magazynie literacki Zbliżenia

Książka „Selfie ze Stolemem” Krzysztofa Kochańskiego ukazała się w lutym 2020 roku. Została wydana przez Wydawnictwo Literatura.

Poleca ją Marta Trojanowska z działu promocji Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.

Z okładki książki:

W Kaszubskim Lesie żyją stolemy – znane z legend istoty większe od ludzi. Jednym z nich jest Stolko, który mieszka z rodziną w jaskini. Pewnego dnia postanawia bez zgody rodziców zrobić sobie wycieczkę do lasu, gdzie spotyka… małą dziewczynkę. Rezolutna Zosia ucieka przez zbirami, którzy porwali ją i szukają w lesie skarbów. Stolko postanawia jej pomóc, lecz wkrótce razem wpadają w tarapaty. Czy wyjdą z nich cało? Czy ludzie są tacy straszni, jak słyszał Stolko? I czy stolemy zjadają ludzi, jak mówiono Zosi?

I nagroda w kategorii wiekowej 6-10 lat, w V Jubileuszowym Konkursie im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży, zorganizowanym przez Fundację „ABCXXI-Cała Polska czyta dzieciom”.

Zbliżenia 104 – Ewelina Matuszkiewicz

Ewelina Matuszkiewicz, autorka książek „Biały latawiec”, „Noc komety”, „Cudne manowce” i „Wieża samotności” była gościem magazynu literackiego Zbliżenia

Z Eweliną Matuszkiewicz rozmawiałam o tym kogo można umieścić w wieży samotności, cytatach rozpoczynających każdy dział w książkach, o aspekcie edukacyjnym jej powieści, odwadze do wprowadzenia zmian w swoim życiu, a także o jej powiązaniach rodzinnych z Bogusławem Klimczukiem.

Zapraszam do wysłuchania rozmowy – Małgorzata Pawlak.

Z okładki książki „Wieża samotności”

Co jest dla ciebie najważniejsze? Czego boisz się najbardziej? A jeśli nic już nie będzie takie samo? Pięknego październikowego popołudnia Natalia jedzie odebrać córkę od opiekunki. Jest zapracowaną, samotną matką, która ze wszystkim daje sobie sama radę. Przypadek sprawia, że staje się świadkiem zdarzeń, które zmienią życie jej i innych w Kozienicach. Pomimo starań Maja nie radzi sobie w macierzyństwie. Jej kilkumiesięczna córka budzi się nad ranem i rozpaczliwie płacze. Kiedy badania i konsultacje u lekarzy nic nie wykazują, wzywa na pomoc Elizę, swoją najbliższą krewną. Od Kaśki wyprowadził się mąż. Piotr znalazł miłość swojego życia i nie zamierza wracać ani do wspólnego mieszkania, ani do małżeństwa, które go rozczarowało. Kaśka nie przyjmuje tego do wiadomości. Bliźnięta Hela i Kazio zaczęły naukę w pierwszej klasie. Nowe zasady, nowe obowiązki, długie godziny spędzane nad pracą domową. Ich rodzice, Ewa i Adam z niepokojem obserwują, jaki wpływ ma szkoła na ich rezolutne i samodzielne dzieci. 

Wydawnictwu Skarabeusz dziękuję za egzemplarz recenzencki „Wieży samotności”.

O Bogusławie Klimczuku:

Bogusław Klimczuk – (ur. 19 października 1921 w Kozienicach, zm. 12 kwietnia 1974 Warszawie) – polski kompozytor, pianista, dyrygent.

Tuż po wojnie prowadził znany zespół „Boogie Band”, w którym grał na fortepianie. Jako pierwszy w Polsce tworzył muzykę bebopową. Od 1959 współpracował z Polskim Radiem (był twórcą Radiowego „Studia M2”). Tworzył muzykę instrumentalną, orkiestrową, pieśni, kantaty oraz operetki i musicale (Och, Laleczko!). Jego radiowa orkiestra występowała na festiwalach w Opolu i Sopocie. Był autorem popularnych rozrywkowych audycji radiowych: Piosenka od ręki, Radiowa piosenka miesiąca i in. Jego dorobek to ok. 250 piosenek, w tym takie przeboje jak: „Cóż wiemy o miłości”, „Czarny Alibaba”, „Andriusza” i „Rudy rydz”.

Od 2002 w Kozienicach organizowany jest Ogólnopolski Festiwal Piosenki jego imienia.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

„Na kamiennych schodkach” w teatrze

Opowiadanie „Na kamiennych schodkach” usłyszymy w radomskim teatrze w ramach cyklu „Czytamy Gombrowicza”

W najbliższy poniedziałek na scenie Kotłownia w radomskim „Powszechnym” odbędzie się czytanie opowiadania „Na kuchennych schodach” w reżyserii Grzegorza Dębowskiego.

Opowiadanie „Na kuchennych schodach” zostało napisane w 1929 r. Pisarz opublikował je dopiero po śmierci ojca w 1937 r. w jesiennym numerze prestiżowego pisma Skamander.

Erotyczna fascynacja służącą, pociąg seksualny odczuwany przez człowieka wykształconego i znajdującego się wysoko w hierarchii społecznej w stosunku do osoby prostej, prymitywnej, „z nizin społecznych”, tyrania konwenansów, które jak pancerz więzią ulegającą im osobę – oto tematy gombrowiczowskie par excellence, które z niezwykłą siłą i sugestywnością pojawiają się w tym młodzieńczym utworze.

Tym razem opiekę artystyczną czytania obejmie Grzegorz Dębowski. Twórca jest absolwentem Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTViT w Łodzi. Reżyser popularnego serialu telewizyjnego „Barwy szczęścia”. Współpracował przy produkcji takich filmach jak „Ida”, „Jestem Bogiem”, „Galerianki”.

Czytać będą: Izabela Brejtkop, Joanna Jędrejek, Iwona Pieniążek, Joanna Zagórska, Mateusz Paluch.

Po czytaniu odbędzie się rozmowa o tekście.

Wstęp na spotkanie jest wolny.

„Czytanie Gombrowicza” odbędzie się w poniedziałek, 6 grudnia o godz. 18, na Scenie Kotłownia w Teatrze Powszechnym w Radomiu.

Zbliżenia 103 – Beksiński. Wizje życia i śmierci

„Beksiński. Wizje życia i śmierci” Doroty Szomko-Osękowskiej, o tej książce opowiem dziś w magazynie literackim Zbliżenia

Książka „Beksiński. Wizje życia i śmierci” Doroty Szomko-Osękowskiej ukazała się nakładem wydawnictwa Bosz we wrześniu 2021 roku.

Z okładki:

Zdzisław Beksiński był twórcą, który całe swoje życie podporządkował pracy artystycznej, nie ograniczając się przy tym wyłącznie do sztuk plastycznych. Sztuka była jego „formą egzystencji”. Książka stanowi propozycję odmiennego, od dotychczasowych, spojrzenia na tę, przenikniętą trwogą istnienia, twórczość. W obsesyjny sposób krąży ona wokół kwestii zajmujących egzystencjalistów XX wieku – lęku, rozpaczy, śmierci, przemijania, poszukiwania sensu istnienia. To próba ujęcia w perspektywie filozofii egzystencjalnej bogatego dorobku plastycznego Zdzisława Beksińskiego – artysty, którego twórczość stanowi interesujące zjawisko w przestrzeni polskiej sztuki współczesnej. Niewątpliwie jest to sztuka autonomiczna, która – pomimo nieustannych przekształceń i przemian formalnych – w warstwie treściowej pozostaje jednorodna i spójna. Od początku do końca będąc głęboko tożsamą z autorem, emanując specyficzną atmosferą i nastrojem, nieustannie mówi o tym, co najgłębiej ukryte – samotności, cierpieniu, lęku przed śmiercią jednostki uwikłanej w dramatyczną sytuację ludzkiej egzystencji.

……………………

Książka wyszła jak refleksyjno-biograficzny album, utrzymany w pesymistycznym tonie i dający sporo do myślenia. Wydaje się doskonałym przedstawieniem Beksińskiego zarówno dla tych, którzy znają jego twórczość, jak i dla tych, którzy nie mieli z nią do czynienia. Oddaje klimat sztuki. Pokazuje, że artysta zawarł w swoich pracach ogromną część siebie i tę część odkrywamy, przewracając stronę po stronie.

Pozycja ukazała się nakładem wydawnictwa BoSz, które od lat propaguje twórczość Zdzisława Beksińskiego. Pierwsze publikacje poświęcone artyście wydawnictwo zrealizowało we współpracy z samym artystą. Od tamtej pory BoSz opublikował kilkanaście albumów prezentujących malarstwo, fotografię, rysunki mistrza, a także zbiór opowiadań jego autorstwa.

Polecam Wam przeczytać i obejrzeć książkę „Beksiński. Wizje życia i śmierci” Doroty Szomko-Osękowskiej. Dzięki niej poznacie tego artystę.

Dziękuję wydawnictwu Bosz za egzemplarz recenzencki.

Dwory i pałace południowej części województwa mazowieckiego

„Dwory i pałace południowej części województwa mazowieckiego. Powiat radomski i okolice” – Powiatowy Instytut Kultury zaprasza na promocję książki

Książka, której wydawcą było Starostwo Powiatowe w Radomiu, ukazała się w 2020 r. To pierwsza publikacja tak dogłębnie i całościowo poświęcona zespołom pałacowo-parkowym naszego regionu i Radomia. Pierwszy nakład książki rozszedł się błyskawicznie a autor trzymał w marcu tego roku Nagrodę Św. Kazimierza przyznawaną przez Prezydenta Miasta Radomia za działania na rzecz lokalnej tradycji, historii i dziedzictwa kulturowego.

Teraz, ukazuje się drugie wydanie „Dworów…” i z tej okazji PIK zaprasza do Muzeum im. J. Malczewskiego w Radomiu na spotkanie z Wiesławem Markiem Kowalikiem, które poprowadzi Renata Metzger, dyrektor Powiatowego Instytutu Kultury.

Ta publikacja liczy ponad 500 stron, na których autor zabiera czytelników w podróż do 24 ocalałych dworów oraz blisko 60 pozostałości po nich w Radomiu i powiecie radomskim. Opisano też dzieje kilkunastu obiektów w sąsiednich powiatach.

O autorze:

Wiesław Marek Kowalik to radomianin, historyk sztuki, w latach 2002 – 2020 pracownik Starostwa Powiatowego w Radomiu. Na swoim koncie ma liczne artykuły i publikacje dotyczące zabytków i historii Radomia oraz regionu.

Podczas spotkania będzie można także nabyć publikację.

 

Promocja książki „Dwory i pałace południowej części województwa mazowieckiego. Powiat radomski i okolice” odbędzie się 3 grudnia o godz. 18 w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.

Zbliżenia 102 – Nicholas Sparks – Powrót

„Powrót” Nicholasa Sparksa, spotkanie z nominowanymi do Nagrody Literackiej Miasta Radomia oraz przypomnienie o akcji Czytaj.pl – o tym dziś w magazynie literackim Zbliżenia

„Powrót” Nicholasa Sparksa został wydany w styczniu 2021 roku przez wydawnictwo Albatros.

Z okładki:

Trevor Benson nie zamierzał wracać do miasteczka New Bern w Karolinie Północnej. Głównie dlatego, że nie przewidywał, że zostanie straszliwie ranny w wypadku podczas misji wojskowej, na której był lekarzem. I że wtedy odziedziczona po dziadku stara chata wyda mu się idealnym schronieniem.

Trevor nie przewidywał też, że w New Bern znajdzie kogoś, kto poruszy mu serce. Kiedy jednak spotyka Natalie, zastępczynię miejscowego szeryfa, nie może tak po prostu o niej zapomnieć. Ale nawet gdy wydaje się, że Natalie odwzajemnia jego uczucia, nadal pozostaje zadziwiająco odległa… A Trevor zastanawia się, co kobieta ukrywa.

Jego pobyt w New Bern dodatkowo komplikuje obecność ponurej nastolatki, Callie, która mieszka w przyczepie kempingowej przy drodze. Trevor ma nadzieję, że Callie wie coś o tajemniczej śmierci jego dziadka i za wszelką cenę próbuje wyciągnąć od niej wskazówki, które mogłyby rzucić na nią nowe światło.

Nieustępliwa chęć poznania prawdy pozwoli Trevorowi zrozumieć prawdziwe znaczenie miłości i przebaczenia. I da mu ważną lekcję – o tym, że w życiu, aby iść naprzód, często musimy wrócić do miejsca, w którym wszystko się zaczęło.

Dziękuję wydawnictwu Albatros za egzemplarz recenzencki.

Spotkanie z nominowanymi do Nagrody Literackiej Miasta Radomia

Miejska Biblioteka Publiczna w Radomiu zaprasza jutro o godz. 17 do czytelni ogólnej w głównej siedzibie na spotkanie z nominowanymi do Nagrody Literackiej Miasta Radomia.

Z radomianami spotkają się nominowani autorzy:
Małgorzata Boryczka
Agnieszka Jelonek (on-line)
Piotr Łopuszański
Michał Nogaś
Robert Wiraszka

Porozmawia z nimi dr Adrian Szary.

Dla tych, którzy nie będą mogli być tego dnia w bibliotece, zostanie przygotowana transmisja ze spotkania na profilu fb biblioteki.

Do Nagrody Literackiej Miasta Radomia 2021 zostały nominowane następujące książki:

Kategoria literacka:

Małgorzata Boryczka, „O perspektywach rozwoju małych miasteczek”, Nisza
Agnieszka Jelonek, „Koniec świata, umyj okna”, Cyranka
Marcin Kępa, „Trójkąt niebezpieczeństwa”, Księży Młyn

Kategoria naukowa/popularnonaukowa:

Piotr Łopuszański, „Bywalec zieleni. Bolesław Leśmian”, Iskry
Michał Nogaś, „Z niejednej półki. Wywiady”, Agora
Robert Wiraszka, „Szpital św. Kazimierza w Radomiu 1829-1968”, Ośrodek Kultury i Sztuki „Resursa Obywatelska”

Laureatów obu kategorii poznamy w sobotę, 27 listopada o godz. 17 podczas uroczystej Gali Nagrody Literackiej Miasta Radomia, która odbędzie się w Resursie Obywatelskiej. Galę uświetni występ zespołu MIKROMUSIC.

CZYTAJ.PL

„Lajla znaczy noc”, „Żałobnica”, „srebrna łyżeczka” czy „ Wiosna zaginionych” to tylko niektóre książki jakie możecie za darmo przeczytać w ramach akcji Czytaj.pl. Akcja trwa do 30 listopada. Szczegółowe informacje na jej temat znajdziecie na naszej radiowej stronie lub na czytaj.pl.