Archiwum autora: Tomek

„Człowiek z magicznym pudełkiem” – oficjalny zwiastun filmu

Mężczyzna z przeszłością. Kobieta z przyszłości. Miłość poza czasem i przestrzenią. Prezentujemy oficjalny zwiastun filmu „Człowiek z magicznym pudełkiem” w reżyserii Bodo Koxa. Zdobywca nagrody za najlepszą muzykę 42. FPFF w Gdyni w kinach od 20 października.

„Mam nadzieję, że po moim filmie ludzie będą mieli ochotę zakochać się albo pokochać. Że jeśli mają dziewczynę albo chłopaka, to docenią to” – mówi Bodo Kox, reżyser filmu „Człowiek z magicznym pudełkiem”. Najnowsze dzieło twórcy pamiętnej „Dziewczyny z szafy”, to niezwykła historia miłości potrafiącej pokonać wszelkie granice czasoprzestrzeni. W rolach głównych zobaczymy Olgę Bołądź („Botoks”) oraz debiutującego w głównej roli Piotra Polaka. Na ekranie partnerują im: Arkadiusz Jakubik („Pod Mocnym Aniołem”), Agata Buzek („Niewinne”), Wojciech Zieliński („Zgoda”), Bartosz Bielenia („Na granicy”), Bartłomiej Firlet („Planeta Singli”), Sebastian Stankiewicz („Amok”) oraz Helena Norowicz („Zaćma”). Film „Człowiek z magicznym pudełkiem” znalazł się w prestiżowym gronie produkcji nominowanych do Złotych Lwów 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie finalnie zdobył nagrodę za najlepszą muzykę. Światowa premiera „Człowieka z magicznym pudełkiem” odbędzie się w ramach 22. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Busan, natomiast polska została zaplanowana na 20 października.

Oficjalny zwiastun filmu „Człowiek z magicznym pudełkiem”:

Reżyserem filmu jest Bodo Kox, twórca wielokrotnie nagradzanej „Dziewczyny z szafy”, najlepszego polskiego filmu MFF Camerimage. Scenariusz „Człowieka z magicznym pudełkiem” otrzymał specjalne wyróżnienie w prestiżowym konkursie ScripTeast im. Krzysztofa Kieślowskiego w Cannes. Za zdjęcia do filmu odpowiadają wybitny polski operator Arkadiusz Tomiak („Obława”, „Dziewczyna z szafy”, „Karbala”) oraz debiutujący w pełnym metrażu Dominik Danilczyk. Scenografia to dzieło Wojciecha Żogały, wielokrotnie nagradzanego, m.in. za film Łukasza Palkowskiego „Bogowie” na Festiwalu Filmowym w Gdyni w 2014 roku. Kostiumy stworzyła Katarzyna Adamczyk, która z Bodo Koxem pracowała przy jego poprzednim filmie „Dziewczyna z szafy”. Charakteryzacją zajęła się również nagrodzona w Gdyni za „Bogów” – Agnieszka Hodowana, która współpracowała m.in. z Małgorzatą Szumowską przy „Body/Ciało” i Marcinem Wroną przy jego ostatnim filmie „Demon”. Za montaż odpowiedzialna jest Milenia Fiedler („Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy”, „Dziewczyna z szafy”, „Wałęsa. Człowiek z nadziei”, „Katyń”). Film „Człowiek z magicznym pudełkiem” znalazł się w prestiżowym gronie produkcji nominowanych do Złotych Lwów 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W trakcie imprezy zdobył nagrodę za najlepszą muzykę autorstwa włoskiego artysty Sandro Di Stefano.

Warszawa, rok 2030. Wydawać by się mogło, że dla Adama (Piotr Polak) lepsze jutro było… wczoraj. Dotknięty zanikiem pamięci bohater musi zacząć wszystko od nowa. Przeprowadza się i rozpoczyna pracę w potężnej korporacji. Poznaje w niej atrakcyjną Gorię (Olga Bołądź), którą jest totalnie oczarowany. Początkowo dziewczyna opiera się jego zalotom, uparcie twierdząc, że nie jest w jej typie. Gdy jednak romans nabiera rumieńców, chłopak dokonuje niebywałego odkrycia. W swoim nowym mieszkaniu znajduje stare radio, które nadaje audycje z lat 50. Okazuje się, że niezwykły odbiornik emituje również fale umożliwiające teleportację. Podczas jednej z podróży w czasie Adam „utyka” w 1952 roku. Zaniepokojona nieobecnością ukochanego Goria podejmuje się fascynującej, ale i niebezpiecznej misji sprowadzenia go z powrotem.

Foto: Bartosz Mrozowski

źródło: materiały prasowe

„Tulipanowa gorączka” w Kinie Kobiet

„Kino Kobiet” w kinie Helios to zawsze ciekawy film specjalnie dobrany do żeńskiej widowni, poprzedzony licznymi atrakcjami organizowanymi tuż przed seansem w holu kina oraz w sali kinowej. W środę, 27 września zabierz przyjaciółkę, siostrę, mamę, teściową, synową i bawcie się dobrze. Tym razem oglądając film „Tulipanowa gorączka”. Początek seansu o 18:30.

Fantastyczna, luźna atmosfera seansu ma już swoje stałe fanki! Nie ma takiej drugiej imprezy, która byłaby skupiona wyłącznie na kobietach! Z myślą o Was, Drogie Panie organizatorzy dobierają film wieczoru oraz atrakcje przed seansem filmowym.

Chcecie poznać najnowsze trendy w modzie, nowinki kosmetyczne, chcecie zadbać o swoje zdrowie? Ten seans jest dla Was! Nowa restauracja w mieście, nowy salon kosmetyczny, fryzjerski – poznacie na je „babskim” seansie! Bez wątpienia dreszczyk pozytywnych emocji podczas konkursów przed seansem, umili Paniom czas. Natomiast sam film zapewni doskonałą zabawę i dużą dawkę humoru.

Na wrześniowy seans zabierzcie ze sobą tulipany. Mogą być naturalne, mogą być sztuczne, mogą być elementem ubrania. Może być jeden, a może być cały bukiet… będzie pięknie!

O filmie „Tulipanowa gorączka”

„Tulipanowa gorączka”, jeden z najbardziej oczekiwanych kinowych romansów roku, przenosi widza do świata płomiennych uczuć i namiętności. W rewelacyjnej obsadzie znaleźli się m. in. zdobywcy Oscarów Christoph Waltz („Spectre”, „Django”) oraz Alicia Vikander („Dziewczyna z portretu”, „Ex-Machina”), a także Judi Dench („Skyfall”, „Tajemnica Filomeny”), Zach Galifianakis („Kac Vegas”) i Cara Delevingne („Papierowe miasta”). Film powstał na podstawie bestsellerowej powieści autorstwa Debory Moggach. Reżyserem obrazu jest Justin Chadwick, scenariusz napisał Tom Stoppard.

Młoda Sophia (Vikander) zostaje wydana za mąż za majętnego kupca (Waltz). Choć nie odwzajemnia uczucia, gotowa jest spełnić jego pragnienia i dać mu potomstwo. Dumny Cornelius zamawia u znanego malarza (Dane DeHaan) portret, na którym chce zostać uwieczniony z ukochaną. Nie dostrzega, że między piękną Sophią i młodym artystą rodzi się uczucie. Wraz z rozkwitem miłości, na parę pada cień podejrzeń, a tajemnica zaczyna nieść ze sobą coraz większe ryzyko. Młodzi kochankowie obmyślają zwodniczy plan, który pozwoli im rozpocząć nowe życie. Ich pragnienia doprowadzą historię do porywającego i niespodziewanego zakończenia.

źródło: helios.pl

„Dzikie róże” w Elektrowni

Nauczycielski Klub Filmowy MSCDN w Radomiu zaprasza na pokaz przedpremierowy filmu „Dzikie róże”. Seans odbędzie się w poniedziałek, 25 września o godz. 19:30 w kinie studyjnym MCSW „Elektrownia” przy ul. Kopernika 1 w Radomiu . Po projekcji spotkanie z reżyserką Anną Jadowską.

„Dzikie róże” to historia kobiety, która musi dokonać bardzo trudnego wyboru życiowego. Jej sytuację dodatkowo komplikuje to, że żyje w małym, prowincjonalnym miasteczku, w którym bardzo trudno jest coś ukryć, a bardzo łatwo zostać osądzonym.

Główna bohaterka Ewa (w tej roli Marta Nieradkiewicz) zmaga się z ogromnym poczuciem samotności. Jej życie wypełnia zajmowanie się domem i dwójką dzieci, a także czekanie na męża (Michał Żurawski), który pracując w Norwegii rzadko przyjeżdża do domu. Młoda kobieta, chcąc znowu poczuć się kochaną i adorowaną, wplątuje się w romans z nastolatkiem. Niestety za tę chwilę „zapomnienia” przyjdzie zapłacić jej wysoką cenę. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy wraca mąż. Podejrzenia, plotki i oskarżenia będą przeplatać się z inną tragedią – na plantacji dzikich róż, gdzie pracuje kobieta zaginie jej dwuletni synek Jasio. Czy chłopiec się odnajdzie? Czy ta rodzina ma szansę przetrwać? I wreszcie, czy Ewa pogodzi rolę walczącej o małżeństwo kobiety z rolą matki, która zdecydowała się porzucić własne dziecko?

Jest to kolejny, po „Teraz ja”, „Z miłości” i „Trzech kobietach” film Anny Jadowskiej, ukazujący rolę kobiety w społeczeństwie i rodzinie. Pokazujący rzeczywistość, która wywołuje smutek, ale i daje nadzieję.

ANNA JADOWSKA O FILMIE

Chciałabym opowiedzieć kameralną, prostą, wzruszającą historię, skupioną na głównej bohaterce – Ewie. Obserwacja jej stanu emocjonalnego, jej stosunku do dzieci i tajemnica, którą ukrywa, stanowiłyby dla mnie najważniejszy element obserwacji. U podstaw tego pomysłu na film tkwią moje własne rozważania o istocie macierzyństwa, zderzone z doniesieniami prasowymi na temat drastycznych relacji – matka i dziecko. Paradoks macierzyństwa, społeczne oczekiwania wobec matek, istota miłości macierzyńskiej to tematy, których chciałam dotknąć w tej historii, nie w sposób dydaktyczny, ani też moralizatorski, ale wpleść je w autentyczne losy bohaterki, by za jej pomocą zadawać najistotniejsze pytania dotyczące tych problemów.

Chciałam, żeby warstwa merytoryczna filmu nie była naturalistyczna i oczywista, chciałam raczej budować sceny i sytuacje, tak by zawierały w sobie pewną tajemnicę i stanowiły prawdziwy ekwiwalent życia uczuciowego bohaterów, nie tylko przekazywanego przez dialog, ale również przez swoiste „niebycie” i „zagapienia”. Szczególnie dotyczy to oczywiście głównej bohaterki.

Warstwę metaforyczną filmu stanowi dla mnie przyroda, która otacza i uczestniczy w większości przełomowych scen dotyczących losów głównej bohaterki – także w warstwie wizualnej filmu natura jest istotnym elementem, prowadzącym swoisty „dialog” z bohaterami. Chciałam, żeby ta przyroda była taka, jak pamiętam ją z dzieciństwa – totalna, straszna i piękna jednocześnie.

źródło: Alter Ego Pictures/materiały prasowe

Złote Lwy dla „Cichej Nocy”! Film debiutanta zwycięzcą Festiwalu w Gdyni

Główna nagroda Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Złote Lwy 2017, przypadła filmowi „Cicha Noc”, w reżyserii debiutującego w fabule Piotra Domalewskiego. Jury doceniło także Dawida Ogrodnika („Chce się żyć”, „Ostatnia rodzina”), który otrzymał nagrodę za najlepszą główną rolę męską.

„Cicha Noc” została wyprodukowana przez Studio Munka, producentami są Ewa Jastrzębska, Jerzy Kapuściński i Jacek Bromski. Film wejdzie na ekrany kin 24 listopada. Dziękując za Złote Lwy, Piotr Domalewski powiedział podczas uroczystej gali wieńczącej festiwal, że zrealizował „prosty film prostymi środkami”. Dodał, że siła „Cichej Nocy” polega na tym, że choć – jak mówi porzekadło – z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach, to jednak do tych fotografii wspólnie się ustawiamy.

Jak wielu współczesnych polskich twórców (np. w filmach „Ostatnia rodzina”, „Moje córki krowy”), Domalewski pragnął stworzyć wyrazisty obraz polskiej rodziny i tą drogą nakreślić szerszą wizję naszej pełnej napięć współczesności. Zanim jeszcze festiwalowa publiczność mogła film zobaczyć, mówił: – Chciałbym, żeby moi bohaterowie byli ludźmi z krwi i kości. Chcę uniknąć fałszu, który pojawia się często w polskiej kinematografii, kiedy po raz kolejny widzimy znanych, ogranych celebrytów, w tych samych, co zawsze, rolach. Oczywiście zależy mi na obsadzie „z górnej półki”, ale będę się starał obsadzić aktorów w sposób nieoczywisty.

„Dziękuję mojej filmowej rodzinie!” – napisał w liście odczytanym podczas uroczystej gali w Teatrze Muzycznym w Gdyni Dawid Ogrodnik, gwiazda „Cichej Nocy”. Ogrodnikowi partnerują w filmie Tomasz Ziętek („Kamienie na szaniec”, „Konwój”), Arkadiusz Jakubik („Wesele”, „Wołyń”), Tomasz Schuchardt („Demon”, „Jesteś Bogiem”), Maria Dębska („Moje córki krowy”), Agnieszka Suchora („Ki”) oraz Paweł Nowisz („Różyczka”).

W piątek, 22 września, podczas Młodej Gali 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, „Cicha Noc”, w reżyserii debiutującego w fabule Piotra Domalewskiego, otrzymała aż pięć nagród. Są to: Nagroda Dziennikarzy, Don Kichot – nagroda Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, Nagroda Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych, Nagroda Jury Młodych dla Najlepszego Filmu Konkursu Głównego oraz Kryształowa Gwiazda Elle.

„Cicha Noc” w kinach od 24 listopada.

Adam (Dawid Ogrodnik), na co dzień pracujący za granicą, w Wigilię Bożego Narodzenia odwiedza swój rodzinny dom na polskiej prowincji. Z początku ukrywa prawdziwy powód tej nieoczekiwanej wizyty, ale wkrótce zaczyna wprowadzać kolejnych krewnych w swoje plany. Szczególną rolę do odegrania w intrydze ma jego ojciec (Arkadiusz Jakubik), brat (Tomasz Ziętek), z którym Adam jest w konflikcie oraz siostra (Maria Dębska) z mężem (Tomasz Schuchardt). Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy świąteczny gość oznajmia, że zostanie ojcem. Wtedy, zgodnie z polską tradycją, na stole pojawia się alkohol. Nikt z rodziny nie spodziewa się, jak wielki wpływ na życie ich wszystkich będą miały dalsze wydarzenia tej wigilijnej nocy.

fot. Robert Jaworski Studio Munka-SFP

źródło: forumfilm.pl

„Anioły w Ameryce” cz. 2 w cyklu Helios na scenie

W ramach cyklu „Helios na scenie” prezentowane są najlepsze spektakle National Theatre i Comédie-Française. W poniedziałek, 25 września o godz. 18.30 widzowie obejrzą drugą część przedstawienia „Anioły w Ameryce” z Królewskiego Teatru Narodowego w Londynie.

Autorem sztuki jest Tony Kushner, jeden z najwybitniejszych dramatopisarzy amerykańskich. Za „Anioły w Ameryce” otrzymał m.in. Nagrodę Pulitzera, dwie Tony Awards oraz dwie Drama Desk Awards. W 1998 roku londyński National Theatre uznał „Anioły w Ameryce” za jedną z dziesięciu najlepszych sztuk teatralnych XX wieku.

Ameryka, połowa lat 80-tych XX wieku. Grupa nowojorskich gejów zmaga się z problemami życia w wielkim mieście, tożsamości płciowej i kulturowej w czasach przemian obyczajowych, szalejącego kryzysu, pandemii AIDS i konserwatywnych rządów administracji Ronalda Reagana. Dwaj główni bohaterowie są chorzy na AIDS. Jeden z nich, Prior Walter, zastanawia się, czy jest przy zdrowych zmysłach, ponieważ zaczyna widzieć duchy i anioły. Drugi – Roy Cohn – to postać ponoć stworzona przez autora na kanwie prawdziwej postaci ze świata amerykańskiej polityki. Roy nie może uwierzyć, że zapadł na AIDS, ponieważ sądził zawsze, że tylko „szarzy ludzie” mogą zachorować na tę chorobę.

Przedstawienie wyreżyserowała Marianne Elliott.

W obsadzie: Andrew Garfield, Denise Gough , Nathan Lane , James McArdle, Russell Tovey.

W antrakcie kino Helios zaprasza na słodki poczęstunek.

Odkryj nowe oblicze teatru w kinach Helios!

Co dwa tygodnie, w poniedziałkowe popołudnia na widzów kin Helios czekają wielokrotnie nagradzane spektakle w gwiazdorskiej obsadzie, zarejestrowane w systemie HD z udziałem publiczności w najbardziej cenionych teatrach Europy.

Royal National Theatre (Królewski Teatr Narodowy) w Londynie.
Znany powszechnie jako National Theatre, jest kulturalną wizytówką Wielkiej Brytanii. Historia tej narodowej sceny Anglii sięga połowy XIX wieku, ale National Theatre w obecnym kształcie zaczął funkcjonować dopiero ponad sto lat później. W 1963 roku dał swoją pierwszą premierę – „Hamleta” Williama Shakespeare’a. Pierwszym dyrektorem artystycznym został Sir Laurence Olivier, znany aktor i reżyser teatralno-filmowy, określany mianem największego aktora szekspirowskiego swojej epoki.

Jako scena narodowa National Theatre ma w swoim repertuarze przede wszystkim klasykę rodzimą (zwłaszcza dzieła Shakespeare’a), a także obcą i dramaty współczesne. Do tej pory zespół przygotował ponad 800 premier. W jednym sezonie daje ponad tysiąc przedstawień dla ponad pół miliona widzów (nie licząc tych, którzy zasiadają w salach kinowych). Obecnie na deskach brytyjskiej sceny narodowej występuje zespół liczący 150 aktorów.

Comédie-Française (Komedia Francuska)
Bywa także nazywana Domem Moliera, bo jej istnienie i tradycje sięgają czasów wielkiego dramatopisarza. Jest to również jeden z najbardziej prestiżowych teatrów na świecie. Najstarsza scena francuska powstała w 1680 roku na mocy dekretu króla Ludwika XIV, który połączył dawny zespół Moliera z zespołem Hôtel de Bourgogne. Od 1799 roku do dziś teatr ma siedzibę w Théâtre des Variétés-Amusantes, w przepięknej Salle Richelieu, będącym częścią kompleksu pałacowego Palais-Royal w samym centrum Paryża.

W programie cyklu „Helios na scenie”:

25 września, godz. 18:30 – Anioły w Ameryce, część druga
09 października, godz. 18:30 – Wieczór Trzech Króli
23 października, godz. 18:30 – Piotruś Pan
06 listopada, godz. 18:30 – Kto się boi Virginii Woolf?
20 listopada, godz. 18:30 – Yerma
11 grudnia, godz. 18:30 – Opętanie
25 grudnia, godz. 18:30 – Cyrano de Bergerac

Bilety: normalny – 38 zł, ulgowy – 32 zł, grupowy (powyżej 15 osób) – 28 zł

źródło: helios.pl

„Pitbull. Niebezpieczne kobiety” laureatem Bursztynowych Lwów!

„Pitbull. Niebezpieczne kobiety” laureatem Bursztynowych Lwów na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Film Patryka Vegi został doceniony za imponującą, rekordową frekwencję – blisko 2 872 000 widzów w polskich kinach.

„Pitbull. Niebezpieczne kobiety” – wielki hit, wyprodukowany przez Ent One Investments i dystrybuowany przez Kino Świat – zostanie laureatem Nagrody Bursztynowe Lwy na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Wyróżnienie, za którym stoi Stowarzyszenie „Kina Polskie”, jest prestiżową nagrodą przyznawaną producentom i dystrybutorom za najlepsze wyniki frekwencyjne w rocznym box office. Przekazanie Bursztynowych Lwów odbędzie się już dziś, w czasie gali rozstrzygnięcia Konkursu Młodego Kina i Nagród Pozaregulaminowych gdyńskiego festiwalu. Przypomnijmy, że „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” Ent One Investments to nie tylko największy kinowy przebój 2016 roku, ale także film, który zanotował najlepsze otwarcie w całej historii polskiego kina. W pierwszy weekend obejrzało go – 835 265 widzów, a łączna frekwencja filmu wyniosła blisko 2 872 000 widzów. Bursztynowe Lwy są trzecią tego typu nagrodą w historii dystrybutora – Kino Świat, który odbierał statuetki w latach 2013 i 2016 – odpowiednio za filmy „Jesteś Bogiem” i „Listy do M 2”.

„Pitbull. Niebezpieczne kobiety” to nie tylko doskonałe kino sensacyjne, pełne charakterystycznego dla serii humoru, ale również wielkie emocje i uczucia, pełnokrwiści bohaterowie i aż 5 filmowych damsko-męskich duetów. Wszystko zaczerpnięte z życia autentycznych policjantek! W doborowej obsadzie „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” wystąpili ulubieńcy publiczności z części pierwszej oraz nowa ekipa gwiazdorska. W męskim, pełnym testosteronu gronie – obok Artura Żmijewskiego – znaleźli się, m.in.: Piotr Stramowski, Sebastian Fabijański, Andrzej Grabowski oraz Tomasz Oświeciński, jako kultowy Strachu. Płeć piękną, w kreacjach skrajnie odmiennych od dotychczasowego dorobku, reprezentowały: Maja Ostaszewska, Alicja Bachleda-Curuś, Joanna Kulig, Magdalena Cielecka i Anna Dereszowska! Elektryzujące i zdeterminowane, policjantki i dziewczyny z drugiej strony barykady – takie właśnie były – niebezpieczne kobiety.

W 2015 roku 40% funkcjonariuszy przyjętych do policji stanowiły kobiety. Wśród nich są Zuza (Joanna Kulig) i Jadźka (Anna Dereszowska). Na drodze świeżo upieczonych policjantek los szybko stawia starszych kolegów po fachu: Gebelsa (Andrzej Grabowski) i Majamiego (Piotr Stramowski). Ich doświadczenie okaże się bezcenne w starciu funkcjonariuszek ze skorumpowanymi przełożonymi, takimi jak Izabela Zych ps. Somalia (Magdalena Cielecka) oraz brutalnym, przestępczym światem mafii „paliwowej”, której macki sięgają dalej niż można sobie wyobrazić… Życie prywatne bohaterek jest równie skomplikowane. Jadźka na co dzień zmaga się z nieobliczalnym mężem (Artur Żmijewski) – pracownikiem wywiadu skarbowego, powiązanym z mafią, natomiast Zuza niefortunnie wikła się w romans z Remkiem ps. Cukier (Sebastian Fabijański), socjopatycznym gangsterem, którego dziewczyna – Drabina (Alicja Bachelda-Curuś) właśnie wychodzi z więzienia…

źródło: Kino Świat

„Ptaki śpiewają w Kigali”

Wstrząsająca opowieść o przyjaźni i przebaczeniu. Ostatni wspólny film Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauzego – twórców wielokrotnie nagradzanych obrazów „Papusza” i „Plac Zbawiciela”. Film otrzymał nagrodę FIRST LOOK na MFF w Locarno 2016 dla polskiego filmu w fazie postprodukcji oraz wziął udział w Konkursie Głównym 52. edycji MFF w Karlowych Warach 2017, gdzie Jowita Budnik i Eliane Umuhire otrzymały nagrody za najlepsze role żeńskie. „Ptaki śpiewają w Kigali” od 22 września w kinach.

Jest rok 1994. Po tym, jak w Kigali zestrzelono samolot prezydenta Rwandy, trwają rozruchy między plemionami Tutsi i Hutu. W ciągu trwających 100 dni czystek z rąk ekstremistów ginie około miliona ludzi. Świadkiem tych wydarzeń jest Anna (Jowita Budnik) – polska ornitolog, która przyjechała do Afryki, aby prowadzić badania nad spadkiem populacji sępów w Rwandzie. Gdy zaczyna się ludobójstwo, Polka ratuje przed śmiercią młodą dziewczynę z plemienia Tutsi – Claudine. Anna umożliwia ocalonej ucieczkę do Polski. Po przylocie do kraju kobiety próbują otrząsnąć się z koszmarnych przeżyć, ale nie są w stanie wpisać się w rutynę codziennego życia. Pewnego dnia, po upływie kilku lat, Claudine decyduje się na powrót do ojczyzny. Anna postanawia wyruszyć wraz z przyjaciółką w tę niezwykle emocjonalną podróż do samego serca Afryki.

„Jak pisał Ryszard Kapuściński: ‘wiek XXI będzie wiekiem Innego’ i o tym właśnie chcemy opowiedzieć.” – Joanna Kos-Krauze, reżyserka

Obraz psychologicznych konsekwencji ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku, zmieniający się we wspaniałą, dramatyczną, ale pełną nadziei i zaskakująco aktualną opowieść o życiu i sensie życia naznaczonego traumą.

Pochodząca z plemienia Tutsi Claudine Mugambira (Eliane Umuhire), jest córką cenionego rwandyjskiego ornitologa. Po masakrze, w której ginie ojciec Claudine, polska ornitolog Anna Keller (Jowita Budnik), która przez lata prowadziła w Afryce badania na sępach, pomaga jej uciec do Polski. Anna blisko współpracowała z ojcem Claudine, była świadkiem jego brutalnej śmierci i bezpośrednio doświadczyła nagiej, bezwzględnej przemocy, która teraz, po jej powrocie do kraju, ożywa wciąż na nowo w urwanych przebłyskach pamięci. Terror, którego doświadczyła, sprawia, że Anna czuje trudność w zaakceptowaniu spokojnego, powolnego i obojętnego wobec wydarzeń w Afryce trybu życia w Polsce. Jednocześnie jednak odczuwa potrzebę radykalnego odwrócenia się, ucieczki od afrykańskich przeżyć, co obecność Claudine czyni niemożliwym do osiągnięcia. Obie kobiety, głęboko pogrążone w cierpieniu, przechodzą powolny i przejmujący proces stopniowego powrotu do zdrowia i odbudowy codziennego życia.

BIOGRAMY TWÓRCÓW
Joanna Kos-Krauze, Krzysztof Krauze – reżyseria, scenariusz
Pracujący wspólnie przez ponad dwadzieścia lat reżyserzy i scenarzyści Joanna Kos-Krauze i Krzysztof Krauze zrealizowali liczne, cieszące się sukcesami w kraju i za granicą, filmy fabularne. Joanna (urodzona w 1972) studiowała polonistykę i hebraistykę na Uniwersytecie Warszawskim, Krzysztof (1953–2014) ukończył PWSFTviT w Łodzi. Autorski tandem rozpoczął swą współpracę przy słynnym Długu (1999) oraz filmach telewizyjnych z cyklu Wielkie rzeczy i kontynuował poprzez kolejne, szeroko nagradzane na świecie produkcje, takie jak Mój Nikifor (2004) – Grand Prix, nagroda za reżyserię i nagroda aktorska na MFF w Karlovych Varach, Grand Prix MFF w Chicago i Denver oraz dziesiątki innych nagród na całym świecie; Plac Zbawiciela (2006) – nagroda za reżyserię i zdjęcia na MFF Camerimage, Grand Prix MFF w Trieście, nagroda specjalna jury i nagroda aktorska na MFF w Valladolid i wiele innych; oraz Papusza (2013) – specjalne wyróżnienie jury na MFF w Karlovych Varach, nagroda za reżyserię na MFF w Valladolid, nagroda „Szerokie Horyzonty” na MFF w Salonikach. Ptaki śpiewają w Kigali jest ich ostatnim wspólnym filmem.

Filmografia (filmy fabularne):
1988 – Nowy Jork – czwarta rano
1996 – Gry uliczne
1999 – Dług
2004 – Mój Nikifor
2006 – Plac Zbawiciela
2013 – Papusza
2017 – Ptaki śpiewają w Kigali

JOANNA KOS-KRAUZE – EKSPLIKACJA REŻYSERSKA

„Pochodzimy z kraju, na którego ziemi wydarzył się Holocaust. Skutki ludobójstwa są w Polsce odczuwalne do dzisiaj. Mamy wręcz obowiązek w każdym pokoleniu powracać do pytań podstawowych: jak do tego doszło, jak żyć po ludobójstwie. Dlatego tak ważna jest pamięć i świadomość, gdzie zaczyna się spirala przemocy. Ludobójstwo w historii cywilizacji nigdy nie było aktem spontanicznym. Do tego trzeba przygotować społeczeństwa. Zwykle zaczyna się od słów.
Spędziliśmy w Afryce kilka lat. Jadąc tam pierwszy raz, nie wiedzieliśmy, że przyjdzie nam tam spędzić najtrudniejsze lata: choroby, odchodzenia, żałoby, ale i nadziei. Najdłużej mieszkaliśmy w RPA. Krzysztof spędził tam czas na leczeniu onkologicznym, ale jednocześnie pracowaliśmy, przyglądaliśmy się uważnie społeczeństwu bardzo różnemu od naszego, poranionemu przez dziedzictwo apartheidu, niewyobrażalnej przemocy, napięć na tle rasowym, wstrząsających różnic ekonomicznych, ale jednocześnie, moim zdaniem, Południowoafrykańczycy są dużo bardziej tolerancyjni niż my w wielu sferach. Rwanda była początkowo doświadczeniem traumatycznym, spędziłam wiele tygodni na ekshumacjach, w miejscach pamięci. W tym miejscu każdy ma swoją historię. Tam wszędzie albo ktoś jest ofiarą, albo zabójcą, albo potomkiem mordercy. To jest bardzo skomplikowane. Tam jeszcze te wszystkie emocje nie ostygły. To wciąż jest doświadczenie zbiorowej traumy, której przepracowanie jest zadaniem na pokolenia. Takie wyjazdy naprawdę pozwalają przewartościować wszystko. Wiedzieliśmy, że te kilkuletnie doświadczenia prędzej czy później znajdą odbicie w filmie”.

foto: Ewa Łowżył, „Ptaki śpiewają w Kigali”, produkcja KOSFILM

źródło: materiały prasowe dystrybutora

„American Assassin”: wywiady z twórcami filmu

Ekranizacja pierwszej powieści z bestsellerowego cyklu, sprzedanego na całym świecie w 25 milionach egzemplarzy. Michael Keaton, gwiazdor „BIRDMANA” i „SPOTLIGHT” w nowym filmie twórcy kultowego „HOMELAND”. Przedstawiamy wywiady z guru Mitcha Rappa czyli jego nauczycielem Michaelem Keatonem, reżyserem Michaelem Cuestą oraz największym przeciwnikiem Taylorem Kitschem.

„American Assassin” opowiada o szkoleniu oraz pierwszej misji Mitcha Rappa (Dylan O’Brien) – początkującego agenta, który stracił ukochaną w ataku terrorystycznym i postanowił pomścić jej śmierć. Chłopak zupełnie nie przypomina dawnych filmowych szpiegów. Jest nieustraszony i śmiertelnie niebezpieczny, ale jednocześnie bardzo impulsywny i niecierpliwy. Ma też problem z słuchaniem rozkazów, preferuje realizację własnej strategii. Od samego początku wie, że nie może nikomu ufać, że musi kwestionować wszystko, co widzi, szczególnie w przypadku biurokratów usiłujących naprowadzić go na właściwą drogę. Legendarny agent Stan Hurley (Micheal Keaton) zaczyna przygotowywać młodego gniewnego do pracy w Orion, najbardziej elitarnej komórce CIA. Wspólnie będą musieli namierzyć terrorystów, którzy wykradli 15 kilogramów plutonu i wyeliminować ich.

źródło: Monolith Films

„Tribute to George Michael” w Strefie G2

„Tribute to George Michael” to niepowtarzalny koncert przygotowany dla uczczenia pamięci zmarłego w grudniu ubiegłego roku genialnego i charyzmatycznego wokalisty o imponującym dorobku muzycznym. Koncert odbędzie się w piątek, 22 września o godz. 20:00 w klubie Strefa G2 przy ul. Przemysłowej 20 w Radomiu.

Podczas pełnego energii i pozytywnych wibracji wieczoru będzie można usłyszeć największe przeboje George’a Michaela, wykonane przez profesjonalnych muzyków. Na scenie wystąpią: Nick Sinckler (USA) – znakomity funkowy wokalista, Marcin Kajper (GENESIS CLASSICS) – saksofon tenorowy, Patrycja Zarychta – chórek, Marcin Pendowski – bas, Miłosz Oleniecki – klawisze, Michał Sołtan – gitara i Grzegorz Grzyb – perkusja.

Muzycy zaprezentują zarówno utwory George’a Michaela z czasów zespołu Wham! („Wake Me Up Before You Go-Go”,„Careless Whisper”), jak i późniejszej solowej twórczości artysty („Freedom”, „Faith”, „Jesus to a Child” czy „Everything She Wants”). Nie zabraknie także przebojów, które piosenkarz wykonywał w duetach z wybitnymi wokalistkami- Arethą Franklin i Whitey Houston („I Knew You Were Waiting”, „If I told you that”). Będą również niespodzianki.

Na koncert „Tribute to George Michael” zaprasza Albert Małek – szef Agencji Artystycznej „Medial”.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2017/09/medial.mp3?_=1

George Michael, właściwie Georgios Kyriacos Panayiotou, urodził się 25 czerwca 1963 roku. Brytyjski piosenkarz, producent muzyczny oraz kompozytor muzyki pop i soul. Na swoim koncie ma ponad 100 mln sprzedanych albumów. Nagrywał z takimi gwiazdami jak m.in. Aretha Franklin, Whitney Houston czy Band Aid (charytatywny zespół Boba Geldofa). Zmarł 25 grudnia 2016 roku w wieku 53 lat.

„Osiągnąłem to, czego pragnie każdy artysta: część mojej twórczości mnie przeżyje.”

George Michael

źrodło: medialbert.pl

„Powiernik królowej” w Multikinie

„Powiernik królowej” to historia niezwykłej przyjaźni, jaka połączyła brytyjską królową Wiktorię z Abdulem Karimem, indyjskim muzułmaninem, który towarzyszył jej i służył przez ostatnie 15 lat panowania królowej. Wiktoria nadała mu tytuł „munshi”, sekretarza, ale także nauczyciela. Platoniczna relacja łącząca oboje była źródłem plotek i niepokoju na brytyjskim dworze. Spekuluje się, że to dzięki wpływowi Abdula Karima polityka zagraniczna kraju i silny, bezkompromisowy charakter królowej uległy złagodzeniu. „Powiernika królowej”możecie oglądać w Multikinie.

Stephen Frears słynie z wyrafinowanego kina, w którym humor łączy się z uniwersalnymi prawdami oraz głębią psychologiczną bohaterów. Wystarczy wspomnieć takie filmy, jak „Przeboje i podboje”, „Niebezpieczne związki”, „Niewidoczni”, „Królowa” czy „Boska Florence”.

Autorem scenariusza, na podstawie książki „Victoria & Abdul: The True Story of the Queen’s Closest Confidant”, jest Lee Hall, nominowany do Oscara za film „Billy Elliot”.

JUDI DENCH

W rolę królowej Wiktorii wciela się wielka Judi Dench. Nie jest to jej pierwsze spotkanie z koronowanymi głowami. Za rolę królowej Elżbiety I w filmie „Zakochany Szekspir” otrzymała Oscara. Co więcej, Dench już raz wcieliła się w rolę królowej Wiktorii w filmie „Jej Wysokość Pani Brown” (1997); za kreację otrzymała Złoty Glob, nagrodę BAFTA oraz nominację do Oscara. Obydwa filmy w reż. Johna Maddena.

Ponad pięćdziesiąt lat temu Judi Dench zagrała Ofelię na deskach teatru Old Vic. Od tamtej pory zdobyła światową sławę dzięki karierze wypełnionej znakomitymi kreacjami klasycznymi i współczesnymi. Jest aktorką wszechstronną, występuje z sukcesami w teatrze, telewizji i kinie. Ma na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień. Została odznaczona OBE (Order of the British Empire – Orderem Imperium Brytyjskiego) za zasługi dla teatru. Otrzymała tytuł DBE (Dame of the British Empire), uhonorowano ją również orderem Companion of Honour.

Nominacje do Oscara i Złotego Globu aktorka otrzymała też za rolę w filmie „Czekolada” Lasse Hallströma (która przyniosła jej nagrodę Screen Actors Guild Award); „Pani Henderson” Stephena Frearsa oraz „Iris” Richarda Eyre (nagroda BAFTA) oraz w kontrowersyjnym obrazie „Notatki o skandalu” (za rolę w którym zdobyła nagrodę British Independent Film Award).

Wystąpiła również w filmach „Wetherby”, „Pokój z widokiem” (nagroda BAFTA), ”Garść prochu” (nagroda BAFTA); „Henryku V” i „Hamlecie” Kennetha Branagha, „Herbatce z Mussolinim” Franco Zeffirellego, „Kronikach portowych”, „Lawendowym wzgórzu”, „Dumie i uprzedzeniu”, „Nine – Dziewięć” Roba Marshalla oraz filmach o Bondzie jako szefowa sekcji “M” u boku Pierce’a Brosnana, a następnie Daniela Craiga.

Zagrała wiele ról teatralnych. Zdobyła między innymi amerykańską Tony Award i brytyjską Laurence Olivier Award.