Archiwa tagu: elektrownia radom

Fotografie Libery w „Elektrowni”

To wystawa będąca autorską retrospektywą – mowa o ekspozycji Zbigniewa Libery pt. „Najnowsza antykoncepcja fotografii dokumentalnej”. Wystawę będzie można oglądać w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”, a wernisaż zaplanowany jest na przyszły piątek

Wystawa „Najnowsza antykoncepcja fotografii dokumentalnej” zbudowana jest z fotografii obejmujących zarówno utwory sprzed paru lat, jak i najnowsze, w tym premierowe, zrealizowane specjalnie na tą wystawę. W zamyśle autora jest diagnozą aktualnej sytuacji mentalnej i wrażliwości osadzonej w kontekstach płynnej i zmieniającej się zbiorowej pamięci, standardowych nawyków zderzających się z niebezpieczeństwami łatwego manipulowania faktami przez ich obrazowe przedstawienia. Wystawie towarzyszy katalog zawierający reprodukcje dzieł i dokumentację fotograficzną z aranżacji wystawy w Radomiu. Zasadniczą część tekstową stanowi rozmowa artysty
z kuratorem wystawy Janem Trzupkiem.

– Zbigniew Libera to nazwisko bardzo znane w całym świecie – podkreśla Zbigniew Belowski, dyrektor artystyczny „Elektrowni”.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2020/06/19.06.20-Zbigniew-Belowski.mp3?_=1

Ekspozycja zostanie udostępniona gościom w piątek, 26 czerwca od godz.17.00 do 20.00, w tym przedziale czasowym będzie możliwość obejrzenia wystawy razem z artystą. Jak dodaje Belowski – wernisażowi będzie towarzyszył performance muzyczny Grupy Rdzeń.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2020/06/19.06.20-Zbigniew-Belowski-2.mp3?_=2

ZBIGNIEW LIBERA – NAJNOWSZA ANTYKONCEPCJA FOTOGRAFII DOKUMENTALNEJ

Wystawa czynna od 26.06 do 21.08. 2020 roku
Kurator wystawy: Jan Trzupek

Zbigniew Libera (ur. 07.07.1959 w Pabianicach, mieszka i pracuje w Warszawie).

W latach 1982–1983 był więziony za druk prasy podziemnej. W latach 80. współtworzył najciekawsze środowiska i przedsięwzięcia sztuki niezależnej w Polsce, m. in. łódzką kulturę zrzuty, grupę muzyczną Sternenhoch (z J. Truszkowskim), czasopismo „Tango”, środowisko skupione wokół Zofii Kulik i Przemysława Kwieka. Na początku lat 2000. współtworzył Warszawski Aktyw Artystów i dwie klubokawiarnie artystyczne: Baumgart/Libera, a następnie (wraz z Mariolą Przyjemską i Tomaszem Kurzycą) Aurora. Zaangażowany w działalność Obywatelskiego Forum Sztuki Współczesnej, którego działalność koncentruje się na problemach artystów, ich sytuacji społecznej i materialnej.

Libera uznawany jest za czołowego przedstawiciela nurtu sztuki krytycznej. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę masową, tradycyjne modele wychowania, porusza kwestie manipulowania rzeczywistością przez media. Fotografie i filmy wideo Libery z lat 1980., m. in. Ktoś inny, Hermafrodyta, Obrzędy intymne, Perseweracja mistyczna, Jak tresuje się dziewczynki wyprzedziły o dekadę falę „sztuki ciała”. W połowie lat 90. Zaczyna tworzyć Urządzenia korekcyjne – obiekty będące przetworzeniem istniejących już produktów, przedmiotów masowej konsumpcji, m. in. Universal Penis Expander czy Body Master. Zestaw zabawowy dla dzieci do lat 9. Projektuje także przetworzone zabawki, prace odsłaniające mechanizmy wychowywania, edukacji i tresury kulturowej, z których najgłośniejsze to: Lego. Obóz koncentracyjny, Ciotka Kena, You Can Shave the Baby. Tworzy książki artystyczne, m. in.: „Co robi łączniczka” wraz z poetą Darkiem Foksem (wyd. Ars Cameralis, 2005), „Trocki’s Ice Pick” (wyd. onestar press, 2006), „Guy Innocent and Heartless” (wyd. Galeria Profile, 2008), Art of Liberation. Studium prasoznawcze 1988–2018 (wyd. CSW Zamek Ujazdowski, 2019).
Od początku lat 2000 zajmuje się głównie fotografią, a szczególnie specyfiką fotografii prasowej, tym jak media kształtują naszą pamięć wizualną i manipulują obrazem historii np. serie prac Mistrzowie i pozytywy. W ostatnich latach wykonuje także fotografie wielkoformatowe, jak np. Matka, Lekcja historii, Wyjście ludzi z miast, Pierwszy dzień wolności, Polska gościnność.

Jest też reżyserem filmowym, ukończył Mistrzowską Szkołę Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Zrealizował film fabularny pt. „Walser” (premiera 2015). Współpracuje z reżyserami teatralnymi: Krzysztofem Warlikowskim („Afrykańskie opowieści wg Szekspira w Nowym Teatrze w Warszawie), Magdą Szpecht („Możliwość wyspy” wg tekstu M. Houellebecqa w Teatrze TR w Warszawie), Katarzyną Kalwat („Grotowski non-fiction” w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu oraz Teatrze Współczesnym we Wrocławiu) oraz Mają Kleczewską („Wściekłość” wg tekstu E. Jelinek w Teatrze Powszechnym w Warszawie). Spektakl ten zdobył nagrodę Srebrnego Lwa na festiwalu teatralnym w Wenecji w 2016 roku, zaś obecnie w jej reżyserii „Hamlet” wg W. Shakespeare + H. Muller w Teatrze Polskim w Poznaniu oraz „Berek” w Teatrze Żydowskim w Warszawie.

Był także kuratorem wystaw artystycznych, jak np. Artysta w czasie beznadziei w BWA Awangarda we Wrocławiu, To nie moja wina, że ta rzeźba się o mnie otarła w Muzeum Narodowym, oddział Królikarnia w Warszawie. Wystawiał w ramach wielu wystaw zbiorowych oraz indywidualnych, m.in. na 45 Biennale di Venezia, w Museum of Contemporary Art w Chicago, wiedeńskim MUMOK, warszawskiej Zachęcie, Jewish Museum w Nowym Jorku.

Zajmuje się także edukacją; w roku 2006 honorowy wykład w ramach Annual Copernicus Lecture na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor (USA) oraz tzw. mini kurs na tamtejszym wydziale artystycznym, latach 2008–2009 prowadził Studio Formy Otwartej w Akademii Sztuk Pięknych (AVU) w Pradze, w roku 2017 wykładał w warszawskiej Akademii Teatralnej. W latach 2013–2016 zrealizował we współpracy z Aleksandrą Panisko ponad 50-odcinkowy cykl programów dla TVP Kultura, pt. Libera – przewodnik po sztuce.

Otwarciu wystawy będzie towarzyszył performance muzyczny Grupy Rdzeń

Skład Grupy:
Piotr Lutyński – skrzypce, Zbigniew Libera – perkusja, Adam Rzepecki – perkusja preparowana, Marek Kozica – wiolonczela, Ewa Wiosna Libera – saksofon, Fryderyk Lutyński – gitara

Wystawa pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika.

Fot. Zbigniew Libera „Wrażliwy policjant”, Galeria Raster.

Źródło: MCSW „Elektrownia”

„Elektrownia” otwarta dla zwiedzających

Dobra wiadomość dla miłośników sztuki współczesnej. Radomska „Elektrownia” po pandemicznej przerwie otworzyła się dla zwiedzających. Od dziś można oglądać dwie ekspozycje. To wystawa Grzegorza Kwietnia „Malarstwo” oraz mural Bartka Jarmolińskiego, „Czuły Barbarzyńca”

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” otworzyło sale dla zwiedzających. Od dziś można już oglądać dwie ekspozycje, ale z pewnymi ograniczeniami. To wystawa Grzegorza Kwietnia „Malarstwo” oraz mural Bartka Jarmolińskiego, „Czuły Barbarzyńca” – mówi Zbigniew Belowski, dyrektor artystyczny placówki.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2020/05/26.05.20-Zbigniew-Belowski.mp3?_=3

Wystawa Grzegorza Kwietnia będzie czynna do 10 czerwca. Dwa dni później odbędzie się otwarcie nowej wystawy „Stan napięcia” Pawła Nowaka, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2020/05/26.05.20-Zbigniew-Belowski-2.mp3?_=4

„Elektrownia” nie chce także rezygnować z kina, które nadal jest nieczynne. Jak tłumaczy Włodzimierz Pujanek, dyrektor placówki – obostrzenia uniemożliwiają projekcje filmowe przy pełnej sali, dlatego Centrum planuje ruszyć z kinem plenerowym Pierwszy taki seans ma się odbyć za miesiąc.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2020/05/26.05.20-Włodzimierz-Pujanek.mp3?_=5

Radomska „Elektrownia” otworzyła swoje przestrzenie dla zwiedzających, ale z pewnymi ograniczeniami i reżimem sanitarnym. Wystawy jednocześnie może oglądać 15 osób lub po 5 – 6 zwiedzających w zależności od powierzchni sali.

Plan wystaw 2020 MCSW „Elektrownia”

Grzegorz Kwiecień „Malarstwo”, wystawa czynna od 26.05 do 10.06.2020 roku
Paweł Nowak, ”Stan napięcia”, wystawa czynna od 12.06 – 14.08.2020 roku
Zbigniew Libera, „Najnowsza antykoncepcja fotografii dokumentalnej”, wystawa czynna od 26.06 – 21.08.2020 roku, kurator Jan Trzupek
Ekspozycja w ramach projektu „Kadry pod napięciem” – Franciszek Maśluszczak, wystawa czynna od 03.07 – 30.09.2020 roku, kuratorka wystawy Monika Małkowska
Pokaz kolekcji MCSW Elektrownia, wystawa czynna od końca września, przełom października 2020 roku
Ekspozycja w ramach projektu „Kadry pod napięciem”, wystawa czynna od 27.11 – 28.02.2021 roku – Ryszard Grzyb, kuratorka wystawy Monika Małkowska
Edward Kiełtyka, wystawa czynna od 4.12 – 07.02.2021 roku, kurator Mariusz Jończy
Ogólnopolskie Biennale Sztuki, 46. Salon Zimowy, wystawa czynna od 13.12 – 17.01.2021 roku, kurator wystawy Andrzej Markiewicz

Informacje dla gości odwiedzających „Elektrownię” w Radomiu (w związku z epidemią COVID 19)

1. Osoby odwiedzające „Elektrownię” muszą obowiązkowo posiadać maseczkę
i rękawiczki, przy wejściu obowiązuje dezynfekcja rąk
2. Przy kasie może przebywać jedna osoba, pozostałe osoby utrzymują odległość 2 metrów, w razie braku przestrzeni, czekają na zewnątrz
3. Dojście do kasy wyznaczają taśmy, umieszczone na podłodze
4. W kasie preferowane są płatności bezgotówkowe
5. Po zakupie biletu na wystawę, należy postępować według zaleceń obsługi
6. Na wystawie może przebywać 1 osoba na 15 m2
7. Ceny biletów wstępu na wystawy nie ulegają zmianie
8. Do oglądania ekspozycji, placówka zaprasza: wtorek – piątek, 10.00 – 18.00, sobota – niedziela, 12.00 – 18.00
9. Kino i szatnia pozostają nieczynne do odwołania
10. Księgarnia będzie czynna od 1 czerwca
11. Kawiarnia będzie czynna po 5 czerwca

Spotkanie z Jerzym Trelą

Wybitny aktor teatralny i Telewizyjny Jerzy Trela spotka się w sobotę z radomianami. To w ramach kolejnej odsłony cyklu „Wieczory z gwiazdą”. Jak zapewnia Włodzimierz Izban – jego pomysłodawca – będzie to spotkanie pełne niespodzianek

Jerzy Trela pracę na scenie rozpoczął w 1961 roku w Teatrze Lalek w Nowej Hucie, tuż po maturze w krakowskim Liceum Sztuk Plastycznych. Od 1964 był w zespole Teatru Groteska, w drugiej połowie lat 60. współtworzył Teatr STU. Po studiach w krakowskiej PWST (ukończonych w 1969) i jednosezonowym angażu w Teatrze Rozmaitości, został zaproszony do zespołu Starego Teatru, w którym debiutował rolą Filipa w przedstawieniu „Król Mięsopust” Rymkiewicza w reżyserii Bogdana Hussakowskiego – 11 października 1970 roku. Współpracując z wieloma teatrami – m.in. Narodowym, Dramatycznym, Na Woli, Ateneum czy Polonia w Warszawie oraz STU, Ludowym i Juliusza Słowackiego w Krakowie – do dziś niezmiennie pozostaje wierny zespołowi i scenie przy pl. Szczepańskim.

Jerzy Trela – artysta gigantycznego talentu o nieograniczonych możliwościach: „Trela to zjawisko. W moim przekonaniu jest to człowiek dotknięty palcem bożym, nieświadomy wartości swego talentu. Korzysta z niego podobnie jak Aztekowie, którzy złota używali do wyrobu najprostszych narzędzi. Jest szalenie skromny i pokorny. Jurek to zwyczajność przy nadzwyczajności” – powiedział przed laty w Muzeum Historycznym, podczas wernisażu wystawy poświęconej artyście, Jerzy Bińczycki.

Kilkadziesiąt ról stworzonych przez Jerzego Trelę w Starym Teatrze głęboko wpisuje się w powojenną historię tej sceny. Spotkanie z charyzmatycznym inscenizatorem Konradem Swinarskim – poczynając od roli Piotra w przedstawieniu „Żegnaj, Judaszu” Iredyńskiego po wyznaczające nowe sensy w odczytywaniu romantycznej tradycji kreacje Gustawa-Konrada w „Dziadach” Mickiewicza i Konrada w „Wyzwoleniu” Wyspiańskiego – wydobyło i ukształtowało niezwykłą osobowość aktora. Stanisław Wyspiański to autor, który w sposób szczególny wyznaczył miejsce Jerzego Treli w teatrze. Zawsze, gdy aktor wraca do monologu Konrada z II aktu „Wyzwolenia” „Chcę, żeby w letni dzień, w upalny letni dzień…” – wypowiedzianego po raz pierwszy w 1974 roku – nasuwa się nieodparte przeświadczenie, że nikomu się już nie uda powiedzieć tekstu Wyspiańskiego z tą siłą prawdy i człowieczeństwa, co temu artyście.

Profesor Jerzy Trela od wielu lat uczy aktorskiego rzemiosła studentów PWST w Krakowie, w latach 1984–1990 wielce się zasłużył uczelni jako jej rektor. Artysta jest laureatem wielu  nagród teatralnych, filmowych, telewizyjnych.

Spotkanie z Jerzym Trelą w ramach cyklu „Wieczory z gwiazdą” odbędzie się w sobotę, 29 lutego o godz. 18:00 w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia przy ul. Mikołaja Kopernika 1.

Bilety w cenie; 15 zł normalny, 7 zł ulgowy dla emeryta/rencisty

Źródło: mcswelektrownia.pl

CZKAWKA – wystawa grupy Łódź Kaliska

Wystawa grupy Łódź Kaliska zostanie otwarta w MCSW Elektrownia. To ekspozycja w ramach obchodów jubileuszu 40-lecia istnienia grupy

Wystawa w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu wpisuje się w bogaty program obchodów jubileuszu 40-lecia działalności grupy artystycznej Łódź Kaliska, który przypadł we wrześniu 2019 roku.

O formacji:

Formacja, choć powstała przez przypadek i w atmosferze skandalu (na skutek wyrzucenia jej przyszłych członków z obozu stowarzyszenia fotograficznego), działa nieprzerwanie od 1979 roku w niemal niezmienionym składzie: Marek Janiak, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogórski (Makary) i Andrzej Kwietniewski. Ten ostatni rozstał się z grupą w 2007, dołączył natomiast Sławomir Bit. Przez wiele lat z grupą współpracowała także Zofia Łuczko.

Od początku lat 80. Łódź Kaliska tworzył tzw. Kulturę Zrzuty. Organizowała prowokacyjne happeningi i performance, przeciwstawiając się utartym prawdom o sztuce i stereotypom myślenia o istocie dzieł artystycznych. Od drugiej połowy lat 80. XX w. artyści Łodzi Kaliskiej tworzyli serie filmów i fotografii inscenizowanych. Byli autorami aranżowanych pastiszów najsłynniejszych dzieł sztuki, głównie z zakresu malarstwa europejskiego.
Ostatni duży projekt grupy, „Parada wieszczów”, to z kolei prześmiewcza wypowiedź na temat spuścizny romantyzmu, skupiająca prace z cykli „Stefan i Majonez”, „Niezbędność ułańska we współczesnej Polsce, czyli szarża stojąca”, „Heroizm niewieści – Janina Kochanowska”, „Balladyna selfie”, „Mickiewicz, czyli Polonia zastygła w muzeum”.

Ekspozycja w Elektrowni to najszersza prezentacja dorobku Łodzi Kaliskiej w ramach obchodu jubileuszu istnienia grupy. Obok najnowszych prac zaprezentowane zostaną fotografie, obiekty artystyczne oraz filmy z lat 70., okresu niezależnej działalności na Strychu (niezależnej galerii, pracowni i atelier zdjęciowe w jednym, na strychu kamienicy przy ulicy Piotrkowskiej), plenerów w Miastku i Osiekach (lata 1980-1981) oraz prywatnych plenerów w Teofilowie (pierwsza połowa lat 80.)

Otwarcie wystawy odbędzie się w piątek, 24 stycznia o godz. 18.
Wystawę będzie można oglądać do 15 marca.

Elektrownia wzbogaca fotokolekcję

„Trzy kąty” Józefa Robakowskiego czy „Prostokąt” Andrzeja Paruzela to zdjęcia zakupione przez Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia. To dwie z jedenastu nowych fotografii, które wzbogaciły kolekcję placówki. Prace można już oglądać w sali wystawowej

13 prac polskich artystów wzbogaciło kolekcję Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia. Aż 11 z nich to fotografie. Placówka zakupiła przede wszystkim zdjęcia, bo w najbliższym czasie chce rozbudować kolekcję dzieł neoawangardowych – mówi Krzysztof Bocheński z Elektrowni.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2019/12/20.12.19-Bocheński-2.mp3?_=6

Prace zostały zakupione w ramach projektu „Rozbudowa radomskiej kolekcji sztuki współczesnej”. Łączna wartość 13 dzieł to ponad 216 tys. zł. Na rozbudowę zbiorów co roku Elektrowni udaje się pozyskać ministerialną dotację – mówi Włodzimierz Pujanek, dyrektor placówki.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2019/12/20.12.19-Pujanek-1.mp3?_=7

Na liście nowo zakupionych dzieł znalazły się prace także Zbigniewa Gostomskiego, Katarzyny Górnej i Leszka Lewandowskiego.

Trzynasty „KOKSOWNIK”

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na trzynastą już edycję Zimowego Przeglądu Filmowego. „KOKSOWNIK” odbędzie się w tym roku w dniach 13-23 grudnia. W programie znalazło się 10 obrazów. Projekcje odbywają się przy ul. Kopernika 1, w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego.

PROGRAM PRZEGLĄDU:

13 grudnia, piątek – „ANGELO”, dramat obyczajowy, reż.  Markus Schleinzer, Austria, Luksemburg 2018 (111’) premiera, otwarcie przeglądu

Zapierający dech w piersiach od pierwszej sceny film Schleinzera opowiada  (opartą na faktach)  fascynującą historię Angela Solimana, czarnoskórego niewolnika, który jako chłopiec trafił najpierw do domu weneckiej arystokratki, a potem na salony XVIII-wiecznego Wiednia. Pod barwnymi kostiumami i efektowną stylizacją kryje się poruszająca opowieść o współczesnych obcych: ludziach, którzy każdego dnia docierają na europejski kontynent i o naszym stosunku do nich.

14 grudnia, sobota – „NIE MA NAS W DOMU”, dramat, reż. Ken Loach, Belgia, Francja, Wielka Brytania 2019 (100’) premiera

Ricky i Abbie chcą dla swojej rodziny czegoś więcej. On zrobi wszystko, żeby spełniło się ich marzenie. Postanawia zaryzykować i zaczyna pracę na własną rękę. „To małe arcydzieło na banalny z pozoru temat. Takie kino robi tylko Ken Loach”. (Maja Staniszewska, Wysokie Obcasy)

15 grudnia, niedziela – „MŁODY AHMED”, dramat społeczny, reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne, Belgia, Francja 2019 (84’) premiera

Tytułowy bohater nowego filmu braci Dardenne to zdolny, błyskotliwy belgijski 13-latek. Podczas gdy jego rówieśnicy spędzają czas na beztroskich zabawach, Ahmed wolne chwile przeznacza na studiowanie Koranu. Klasycy europejskiego kina, bracia Jean-Pierre i Luc Dardenne, opowiadając historię młodego Ahmeda, podejmują jeden z najważniejszych problemów, któremu musi stawić czoła dzisiejsza Europa.

16 grudnia, poniedziałek – „NA WOJNIE”, dramat społeczny, reż. Stèphane Brizè, Francja 2018 (113’) premiera, pokaz Instytutu Francuskiego w Warszawie

Pracownik fabryki samochodów organizuje strajk przeciwko zamknięciu tego ważnego dla lokalnej społeczności miejsca pracy. 6 nominacji na festiwalu w Cannes w 2018 roku.

17 grudnia, wtorek – „OBYWATEL MIŁOŚĆ”, dokumentalny, reż. Wojciech Skrobiszewski, Polska 2018 (71’) premiera

Arcyważny i obowiązkowy dokument dla zainteresowanych życiem i twórczością Grzegorza Ciechowskiego!

Po wieloletnim milczeniu Anna opowiada  historię miłości i życia z liderem legendarnej Republiki. Powstał bardzo osobisty i emocjonalny obraz o wielkim uczuciu, które narodziło się i trwało na przekór przeciwnościom. Film jest też swego rodzaju mapą do lepszego zrozumienia twórczości artysty. Opowiada o kulisach i powodach powstawania wielu piosenek.

17 grudnia, wtorek, 21:15 – „CIENIE IMPERIUM”, dokumentalny, reż. Karol Starnawski, Polska 2018 (76’) premiera

Na rubieżach dawnego Imperium Rosyjskiego trwają konflikty, o których zapomniała już światowa opinia publiczna. Ludzie zamieszkujący te rejony pragną tylko jednego: spokojnego życia.

18 grudnia, środa – „SONS OF DENMARK” (Synowie Danii), thriller polityczny, reż. Ulaa Salim, Dania 2019 (117’) premiera

Dania 2025. Rok po poważnym ataku bombowym w Kopenhadze dochodzi do radykalizacji i napięć na tle etnicznym. Grupa mężczyzn zakłada organizację, której działania będą miały poważne konsekwencje dla ich życia.

19 grudnia, czwartek– „NIE OBCHODZI MNIE, CZY PRZEJDZIEMY DO HISTORII JAKO BARBARZYŃCY”, komediodramat, reż. Radu Jude, Rumunia 2018 (140’) premiera

Fabuła koncentruje się wokół młodej reżyserki teatralnej Mariany Marin, która próbuje przeprowadzić rekonstrukcję zdobycia Odessy w 1941 r. przez rumuńską armię, gdy po zajęciu miasta wybuchła ogromna bomba  (odpalona radiowo przez NKWD), a efektem stała się hekatomba ludności żydowskiej. Nagrodzona Kryształowym Globem na 53. MFF w Karlowych Warach prowokacyjna tragikomedia na temat antysemityzmu.

20 grudnia, piątek– „KAFARNAUM”, dramat obyczajowy, reż. Nadine Labaki, Liban, USA 2018 (121’)

Dwunastoletni Zejn jest mieszkańcem bejruckich slumsów, odmalowanych w „Kafarnaum” z niezwykłą intensywnością. Zgodnie z tytułem, oznaczającym „chaos”, „bezład”, „gmatwaninę”, dzielnica uderza nadmiarem: rzeczy, ludzi, a przede wszystkim dzieci, niewinnych ofiar rzeczywistości społecznej oraz klasowych i ekonomicznych podziałów. Uhonorowany Nagrodą Jury w Cannes „Kafarnaum” sprowokował najgłośniejsze i najdłuższe (aż piętnastominutowe!) owacje podczas festiwalu.

23 grudnia, poniedziałek – „SKLEP PRZY ULICY GŁÓWNEJ”, dramat wojenny, reż. Ján Kadár, Elmar Klos, Czechosłowacja 1965 (128’) klasyka kina w cyfrowej jakości, zakończenie przeglądu

Podczas gdy słowackie władze prześladują semickich przedsiębiorców, stolarz Anton Brtek za namową szwagra przejmuje sklep, który wcześniej należał do Żydówki. „Sklep przy ulicy głównej” przeszedł do historii kina m.in. jako pierwszy zdobywca Oscara dla filmu środkowoeuropejskiego.

Przedsprzedaż karnetów w cenie 33 zł na 3 dowolnie wybrane filmy od 9 grudnia 2019.

Bilety przed seansami. Początek seansów 19:45.

Projekcje filmów odbywają się w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, przy ul. Kopernika 1 w Radomiu.

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48)386 16 60, a także na stronie internetowej www.mcswelektrownia.pl

Foto: Aurora Films, zdjęcie z filmu „Młody Ahmed”

źródło: Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu

Santabarbara w Elektrowni

Koncert zespołu Santabarbara z radomskim duetem Mijagi w roli supportu – to piątkowa, muzyczna propozycja Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia. – Formacja Santabarbara tworzy piękne melodie uzyskiwanie za pomocą głosów, instrumentów klawiszowych i perkusji – mówi Michał Grabowski z Elektrowni, gitarzysta zespołu Mijagi

Santabarbara to zespół pochodzący z Częstochowy założony przez braci Łukasza, Marka, Szczepana i Nikodema Pospieszalskich, którzy wywodzą się z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych. Ich ojcowie współtworzyli kultowy skład punkowo jazzowy Tie Break. Aktualnie Santabarbara to trio wykonujące muzykę z pogranicza wielu gatunków. Słuchając kompozycji zespołu, można doszukać się wpływów Jamesa Blake’a, Radiohead, Metronomy, The Beatles, a także muzyki czysto elektronicznej, czy nawet techno. Zespół występował na tegorocznej edycji festiwalu Offfestival w Katowicach. Muzycy zapowiadają wydanie albumu w 2019 roku.

Mijagi to radomski zespół rockowy założony w 2003 przez braci Piotra i Pawła Czyżów. Przez lata funkcjonował jako kwartet, którego gra opierała się na mocnej sekcji rytmicznej oraz brzmieniu organów elektronicznych i przesterowanych gitar. Od ubiegłego roku członkowie zespołu Mijagi komponują i występują w duecie, co w dużym stopniu zmieniło charakter i styl ich twórczości. Perkusję zastąpił komputer, a melodie zawarte w kompozycjach zaczęły przypominać rozwiązania znane z muzyki filmowej.

Koncert odbędzie się 20 września na tarasie budynku Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia (jeśli dopisze pogoda), przy ulicy Kopernika 1, o godzinie 20.00. Wstęp 15 zł.

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60

Witold Tomasz Kowalski MALARSTWO 50 lat pracy twórczej

Portrety, martwe natury, ale przede wszystkim pejzaże będące wynikiem zauroczenia pięknem polskiej przyrody to główne wątki tematyczne podejmowane przez Witolda Tomasza Kowalskiego na przestrzeni 50 lat. Z okazji jubileuszu półwiecza pracy twórczej w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” odbędzie się wystawa poświęcona radomskiemu artyście

W tym roku jubileusz 50-lecia pracy twórczej obchodzi jeden z najbardziej rozpoznawalnych artystów środowiska radomskiego – Witold Tomasz Kowalski. Jubileusz jest okazją dla realizacji retrospektywnej wystawy artysty, prezentującej najważniejsze obrazy, ilustrujące kluczowe momenty i wątki jego aktywności. Klasyczną, dla tego typu ekspozycji, chronologiczną i tematyczną prezentację dzieł, autor postanowił wzbogacić dużym zestawem niepublikowanych dotychczas obrazów, namalowanych specjalnie na tę okazję na przestrzeni kilku ostatnich lat. Na wystawie obejrzymy także realizacje studenckie i dyplomowe Kowalskiego, ich ekspresyjny charakter przypomni jego młodzieńcze fascynacje twórczością mistrzów: Artura Nachta-Samborskiego i Jacka Sienickiego, popularnym w tamtym okresie nurtem nowej figuracji. Kolejne grupy dzieł zilustrują następujące po sobie etapy działalności jubilata. Portrety, martwe natury, weduty, ale przede wszystkim pejzaże będące wynikiem zauroczenia pięknem polskiej przyrody, to główne wątki tematyczne, na których w kolejnych dziesięcioleciach koncentrował się ich autor. Zmieniająca się ekspresja, ewolucja palety, zmiany formalne i technologiczne (na przełomie lat 70. i 80. Kowalski rezygnuje z farb olejnych na rzecz farb akrylowych), obrazują ewolucję jego sztuki. Najszerzej eksponowany na wystawie, wątek pejzażowy, jest tego doskonałym przykładem. W środowisku radomskim malarstwo pejzażowe było i jest tematem niezwykle popularnym i paradoksalnie, wobec ogólnie panujących trendów, dalej aktualnym. Patronem tej konwencji w Radomiu jest nadal Edward Kiełtyka, obok niego należy wymienić Wacława Dobrowolskiego, Krzysztofa Mańczyńskiego, Longina Pinkowskiego, Leszka Kwiatkowskiego, Małgorzatę Strzelec, Bożenę i Janusza Popławskich, Hilarego Gilewskiego, Andrzeja Minajewa i innych, którzy do tematu pejzażu sięgali w mniej lub bardziej dosłowny sposób. Kowalski, w tym zakresie, wydaje się najbardziej określony i konsekwentny. Od lat, redukując i syntetyzując utrwalone w obrazach motywy, oddala się od klasycznej konwencji gatunku. W wycinkowo przedstawionych koronach drzew, plątaninach krzaków i winorośli obrastających zrytmizowane pola przęseł ogrodzenia, spłaszczając przestrzeń do jednego planu, zdaje się szukać granicy i odpowiedzi na pytanie: Gdzie w percepcji otaczającej rzeczywistości kończy się przedmiotowość i zaczyna abstrakcja? Pytanie to zdaje się pozostawiać bez odpowiedzi. Eksperymentując z formatem, fakturą, kolorem, meandruje między doświadczeniami realistów, impresjonistów i abstrakcjonistów ekspresjonistycznych. Publiczności dedykuje kolejne zamalowane płótna wywołujące zachwyt i uznanie. Wystawie towarzyszyć będzie publikacja poświęcona twórczości artysty.

Witold Tomasz Kowalski urodził się 28 maja 1944 r. Jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych z roku 1969, studiował m.in. pod kierunkiem profesorów: Andrzeja Jurkiewicza, Artura Nachta-Samborskiego i Aleksandra Kobzdeja. Wpływ na jego wykształcenie mieli również asystenci z pracowni Nachta: Jacek Sienicki i Tomasz Żołnierkiewicz. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni, którą oficjalnie prowadził Aleksander Kobzdej, faktycznie prowadził ją nadal relegowany z uczelni Nacht-Samborski. Kowalski brał udział w około 100 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą (Bratysława, Jarosław, Koszyce), Radom (BWA, KMPiK, Muzeum Sztuki Współczesnej – Oddział Muzeum im. Jacka Malczewskiego), Busko-Zdrój (filia BWA Kielce), Rzeszów (BWA), Słupsk (BWA), Toruń (BWA), Warszawa (MCKiS). Za malarstwo otrzymał wielokrotne nagrody na przeglądach w Radomiu, Kielcach, Sandomierzu. Otrzymał wyróżnienie w Międzynarodowym Triennale Malarstwa Realistycznego w Sofii. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem, witrażownictwem, projektuje elementy wyposażenia kościołów. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach muzealnych w Radomiu, Białej Podlaskiej, Sandomierzu i Włocławku oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą: w Austrii, Australii, Holandii, Niemczech, Norwegii, Szwecji i USA. Od ukończenia studiów mieszka i pracuje w Radomiu.

Wernisaż wystawy Witolda Tomasza Kowalskiego z okazji 50 lat pracy twórczej odbędzie się w piątek, 6 września o godz. 18:00. Wystawa będzie czynna do 6 października.

Fot. Marcin Kucewicz

Krzysztof Tyniec w Elektrowni

Wielu osobom znany jako Pan Fasolka – czyli Krzysztof Tyniec, będzie bohaterem kolejnego Wieczoru z gwiazdą w Elektrowni

Krzysztof Tyniec jest aktorem filmowym, teatralnym i dubbingowym. Urodził się 5 lutego 1956 w Nowej Rudzie. Wychowywał się w Zgorzelcu na Dolnym Śląsku. W 1980 r. ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Przez wiele lat występował w telewizyjnym kabarecie Olgi Lipińskiej.

W latach 80. występował w roli Pana Fasoli w muzycznych programach dla dzieci: Fasola oraz Tik-Tak. Był prowadzącym takich teleturniejów jak Idź na całość czy Koło Fortuny. W latach 90. był gwiazdą koncertów „Gali Piosenki Biesiadnej”. 
Wiosną 2007 roku wygrał piątą edycję programu TVN – Taniec z gwiazdami, tańcząc w parze z Kamilą Kajak, z którą zajął także drugie miejsce w specjalnym odcinku Najpiękniejsze tańce, zdobywając 19,4% głosów telewidzów za wykonanie fokstrota.
Zajmuje się dubbingiem – podłożył głos pod takie postaci jak Goofy, Królik Bugs, Timon z Króla Lwa czy Dżin z Aladyna. Nagrywa też audiobooki.

Jego przełomową rolą dubbingową okazało się użyczanie głosu psu Goofy’emu z filmu animowanego o przygodach Myszki Miki i Kaczora Donalda. Krzysztof Tyniec do dzisiaj pozostaje oficjalnym głosem tej postaci. Drugą z charakterystycznych ról dubbingowych Krzysztofa Tyńca jest surykatka Timon z filmu animowanego pt. „Król Lew”. W latach 1998-1999 użyczał głosu tej postaci w specjalnym spin offie bajki pt. „Timon i Pumba”.

Od pewnego czasu artysta robi także karierę muzyczną. Nagrał dwie płyty studyjne: „Ulotne piosenki” (2014) i „Dopokąd” (2015).

Prywatnie mąż i ojciec dwóch córek.

Wieczór z gwiazdą, którego bohaterem będzie Krzysztof Tyniec odbędzie się w Elektrowni w sobotę, 31 sierpnia. Początek o godz. 19.
Impreza jest biletowana.

Muzea z Ziemi Radomskiej docenione w konkursie „Wierzba”

Konkurs skierowany do mazowieckich muzeów rozstrzygnięty. 13 edycja „Mazowieckiego Zdarzenia Muzealnego – Wierzba” okazała się szczęśliwa m.in. dla Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu, Muzeum im. Jacka Malczewskiego oraz Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”

Najlepsze placówki, najciekawsze zdarzenia muzealne, atrakcyjne projekty edukacyjne oraz interesujące wydawnictwa – „Mazowieckie Zdarzenie Muzealne – Wierzba” już wybrane. Spośród wszystkich 110 zgłoszeń kapituła konkursu wybrała najciekawsze inicjatywy ubiegłego roku. Wśród nagrodzonych pierwsze miejsca zajęli Muzeum Ziemi Błońskiej, Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie, Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu oraz Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.

Konkurs „Mazowieckie Zdarzenia Muzealne – Wierzba” jest kierowany do placówek muzealnych na całym Mazowszu. Nagradzane są w nim wszelkie muzealne inicjatywy zarówno projekty, wydawnictwa, jak i wystawy. Mazowieckie muzea w ten sposób mogą zaprezentować swoje działania, a dodatkowo otrzymać prestiżowe wyróżnienie.

– Od 13 lat nagradzamy najlepsze muzealne placówki na Mazowszu. Z roku na rok zainteresowanie tym konkursem wzrasta i to nas bardzo cieszy. W tym roku muzealnicy zgłosili aż 110 przedsięwzięć. To dobrze, że na Mazowszu organizowanych jest tak wiele ciekawych i różnorodnych muzealnych zdarzeń. Ten konkurs to najlepszy dowód na rozwój mazowieckich muzeów – podkreśla wicemarszałek Wiesław Raboszuk.

https://radioradom.pl/wp-content/uploads/2019/08/mp3-Wies�aw-Raboszuk-wicemarsza�ek.mp3?_=8

W tym roku kapituła konkursowa wyłoniła laureatów w aż pięciu kategoriach: najciekawsza wystawa zorganizowana w 2018 r., najlepszy muzealny projekt edukacyjny zrealizowany w 2018 r., najlepszy muzealny projekt otwarty zrealizowany w 2018 r., najciekawsze wydawnictwo muzealne lub współwydane w 2018 roku przez placówkę muzealną oraz kategoria „Niepodległa”.

W ramach XIII edycji do konkursu zgłosiło się aż 110 inicjatyw z czego 5 wystaw przygotowanych zostało przez mniejsze muzea, 21 wystaw przez większe muzea, 19 projektów otwartych, 22 projekty edukacyjne, 23 wydawnictwa oraz 20 w Niepodległej. Spośród nich wybrano 18 najlepszych i przyznano 15 wyróżnień, a także nagrodę Grand Prix. Laureaci konkursu otrzymają nagrody pieniężne.

Laureatami XIII  edycji konkursu „Mazowieckie Zdarzenia Muzealne- Wierzba” zostali:

Grand Prix

Grand Prix otrzymał projekt pt. „Rozbudowa Skansenu Osadnictwa Nadwiślańskiego w Wiączeminie Polskim”, zrealizowany przez Muzeum Mazowieckie w Płocku.

W kategorii „najciekawsza wystawa zorganizowana w 2018 roku”

Wystawy przygotowane przez mniejsze muzea:

– I miejsce zajęła wystawa pt. „Błonie -miasto na szlaku” – pierwsza stała wystawa inaugurująca działalność Muzeum Ziemi Błońskiej” zrealizowana przez Muzeum Ziemi Błońskiej,

– II miejsce zajęła wystawa pt. „wysnute nici” zrealizowana przez Muzeum im. Filipa de Girarda w Żyrardowie,

– III miejsce zajęła wystawa pt. „Życie codzienne żyrardowskich oficjeli” zrealizowana przez Muzeum Mazowsza Zachodniego w Żyrardowie.

 Wystawy przygotowane przez większe muzea:

– I miejsce zajęła wystawa pt. „Sobiescy – zachowane w dźwiękach” zrealizowana przez Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu,

– II miejsce zajęła wystawa pt. „Cykl wystaw: Warszawskie Teatrowisko 1. Teatrowisko Warszawskie w grafice i fotografii z przełomu XIX i XX wieku, 2. Teatr Letni w Ogrodzie Saskim, 3. Józef Zejdowski i teatr praski 1903-1957″ zrealizowana przez Muzeum Teatralne,

– III miejsce zajęła wystawa pt. „90. urodziny warszawskiego ZOO” zrealizowana przez Muzeum Warszawskiej Pragi.

Wyróżnienie w tej kategorii otrzymały trzy wystawy:

  • Projekt pt. Wystawa czasowa „Obcy w domu. Wokół marca’ 68″ zrealizowana przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN,
  • „Barwy dziecięcych losów. Mali bohaterowie lektur w kulturze i sztuce” zrealizowana przez  Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu,
  • „Wojciech Fangor. Optyczne wibracje” zrealizowana przez Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu.

W kategorii „najlepszy muzealny projekt edukacyjny zrealizowany w 2018 roku”

– I miejsce zajął projekt pt. „Muzeum w terenie. Etnograficzne reminiscencje filmowe” zrealizowany przez Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie,

– II miejsce zajął projekt pt. „Muzeum Dostępne. Sztuka dla wszystkich” zrealizowany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie,

– III miejsce zajął projekt pt. „Co jest zabytkiem? Projekt edukacyjny dotyczący historii Starego Miasta w Warszawie” zrealizowany przez Centrum Interpretacji Zabytku.

Wyróżnienie w tej kategorii otrzymały trzy projekty edukacyjne:

  • „Niepodległość uskrzydla – edycja 2018″ zrealizowany przez Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku,
  • „Wagon Kultury” zrealizowany przez Stację Muzeum  w Warszawie,
  • „Jednodniowe pobyty edukacyjne w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze” zrealizowany przez Muzeum Romantyzmy w Opinogórze.

W kategorii „najlepszy muzealny projekt otwarty zrealizowany w 2018 roku”

– I miejsce zajął projekt pt. „Badania, wydobycie i dokumentacja cyfrowa wraku największego statku śródlądowego średniowiecznej Europy – szkuty wiślanej z Czerska” zrealizowany przez Państwowe Muzeum Archeologiczne,

– II miejsce zajął projekt pt. Zakończenie realizacji projektu „Rewitalizacja. PER CAUSAM AD ANIMI” zrealizowany przez Muzeum Kultury Kurpiowskiej,

– III miejsce zajął projekt pt. „Łączy nas pamięć – uroczysty koncert z okazji 75. rocznicy powstania w getcie warszawskim” zrealizowany przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.

Wyróżnienie w tej kategorii otrzymał projekt:

  • „Akademia Pana Jana. Witamy w naszej bajce” zrealizowany przez Muzeum Regionalne w Iłży,

W Kategorii „najciekawsze wydawnictwo muzealne wydane lub współwydane w 2018 roku przez placówkę muzealną”

– I miejsce zajęło wydawnictwo pt. „Sobiescy – zachowane w dźwiękach” zrealizowana przez Muzeum Ludowych instrumentów Muzycznych w Szydłowcu,

– II miejsce zajęło wydawnictwo pt. „Warszawskie Teatrowisko” wydane przez Muzeum Teatralne,

– III miejsce ex aequo zajęło:

wydawnictwo pt. „Teren zabytkowy Uniwersytetu Warszawskiego przy Krakowskim Przedmieściu. Przewodnik dla osób niewidomych i słabowidzących” wydane przez Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego

 wydawnictwo pt. „W Polsce króla Maciusia. 100-lecie odzyskania niepodległości/In King Matt’s Poland. The 100th Anniversary of Regaining Independence, praca zbiorowa pod redakcją Tamary Sztymy i Anny Czerwińskiej” wydane przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN a także wydawnictwo pt. Katalog wystawy „Nie tylko nóżki! Kabarety i rewie dwudziestolecia międzywojennego w Polsce” wydane przez Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego.

Wyróżnienie w tej kategorii otrzymały cztery  wydawnictwa:

  • „Polonia Restituta: 1919–1921, red. Tadeusz Skoczek; Polonia Restituta: 1914–1918, red. Tadeusz Skoczek, Tytuł serii: Polskie Powstania Narodowe” wydane przez Muzeum Niepodległości w Warszawie,
  • „Muzeum Regionalne w Siedlcach” wydane przez Muzeum Regionalne w Siedlcach,
  • „Park Rzeźby. Rozdział X: Weneckie Biennale na Bródnie. Olga Byrska, Sebastian Cichocki.” wydane przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie,
  • „ Strefa dźwięków” – Maria Szymańska Ilnata wydane przez Muzeum Azji i Pacyfiku.

W kategorii „Niepodległa”

– I miejsce zajął projekt pt. Wystawa czasowa „W Polsce króla Maciusia. 100- lecie odzyskania niepodległości” zrealizowany przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN,

– II miejsce zajął projekt pt. „Blask Orderów w 100- lecie odzyskania niepodległości” zrealizowany przez Muzeum Łazienki Królewskie,

– III miejsce zajął projekt pt. „Znaki wolności. O trwaniu polskiej Tożsamości narodowej” zrealizowany przez Zamek Królewski w Warszawie- Muzeum.

Wyróżnienie w tej kategorii otrzymały cztery projekty:

  • „Stulecie grupy Skamander” zrealizowany przez Muzeum  im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów,
  • Wystawa czasowa „Gwiazdy sportu w Niepodległej ” zrealizowany przez Muzeum Sportu i Turystyki.
  • Weekend patriotyczny „Ostrołęka dla Niepodległej” zrealizowany przez Muzeum Kultury Kurpiowskiej,
  • „ Rok setnej rocznicy 1918-2018″ zrealizowany przez Muzeum Regionalne w Siedlcach.