Archiwa tagu: elektrownia radom

Wakacyjne oblicza muzyki: „W rytmie Kuby”

Gratka dla kinomanów, którym muzyka w duszy gra. Trwa przegląd filmowy w Kinie Studyjnym Elektrowni  pn. „Wakacyjne oblicza muzyki”. Widzowie w każdy poniedziałkowy wieczór mogą obejrzeć filmy fabularne i dokumentalne związane z różnymi muzycznymi gatunkami. W najbliższy poniedziałek gorąca ojczyzna cygar i film „W rytmie Kuby”

„W rytmie Kuby” opowiada historię słynnego nowoorleańskiego zespołu „Preservation Hall Jazz Band”, który odtwarza swoje muzyczne korzenie i odkrywa połączenie, które przebiega znacznie głębiej niż można to sobie wyobrazić. Dołącz do zespołu, który przemierza Kubę w poszukiwaniu rodzimej muzyki. Muzyki, która przyczyniła się do powstania jazzu w Nowym Orleanie. Zobacz, jak spotkania z najbardziej kultowymi muzykami Kuby prowadzą do spontanicznej i uduchowionej współpracy. „W rytmie Kuby” to triumf ludzkiego ducha. Używając muzycznego języka wzywa nas do tego, abyśmy zrozumieli, że wszyscy jesteśmy tacy sami. To muzyczny most w świecie, w którym budowane są mury /Dystrybutor: Aloha Films/

Projekcja filmu „W rytmie Kuby” odbędzie się 22 lipca o godz. 20:15 w Kinie Studyjnym Filmów Artystycznych MCSW Elektrownia. Przegląd potrwa do 2 września.

Więcej na temat przeglądu filmowego „Wakacyjne oblicza muzyki” dowiesz się tutaj.

Początek seansów w każdy poniedziałek wakacji godz. 20.15 z wyjątkiem projekcji w dniu 3 września. Wszystkie filmy dozwolone od 15 lat. Pojedyncze bilety 12 zł w przedsprzedaży od piątku poprzedzającego projekcję. Karnety na nowy sezon 2019/20 w przedsprzedaży od 2 IX 2019.

Szczegóły programu na www.mcswelektrownia.pl

Wakacyjne wystawy w Elektrowni

Wystawy „Pozornie niekonieczne” Marcina Berdyszaka oraz „Komfort termiczny” Tomasza Drewicza to wakacyjne propozycje MCSW Elektrownia. Miłośnicy sztuki współczesnej w ramach pierwszej ekspozycji mogą zobaczyć cztery duże instalacje oraz blisko 40 obiektów malarskich. Druga propozycja prezentuje prace odnoszące się do zjawiska ciepła. Obie wystawy czynne są do 23 sierpnia

Wystawa „Pozornie niekonieczne”, to prezentacja prac poznańskiego artysty – Marcina Berdyszaka (ur. 1964). Na ekspozycji znalazły się cztery duże instalacje oraz blisko 40 obiektów malarskich. Większość z nich powstała w ostatnich latach i do tej pory nie była nigdzie prezentowana. Pokaz podkreśla kilka charakterystycznych wątków podejmowanych przez autora, m.in. dialog z twórczością innych artystów, takich jak Tadeusz Kantor, Jasper Johns czy Jacek Malczewski. Najstarszą z prezentowanych na wystawie prac jest zrealizowana w 2004 roku instalacja „Obiecana perspektywa”, która odnosi się do sytuacji nieustannego przygotowywania się do wojny oraz militaryzacji dzieci. Mimo że zmienia się forma zagrożenia oraz kontekst, problem ten jest wciąż aktualny. Wątek niedostrzegania obrazów rzeczywistości podjęty został z kolei w multimedialnej realizacji „Auto-Niebyt”,zwanej też „znikająca rzeczywistość”. Destrukcja, powtarzalność i umykające obrazy otoczenia podczas jazdy samochodem oraz ponowna rekonstrukcja bytu z tych obrazów, nam niedostępnych, w sposób dynamiczny pozwalają doświadczyć to, co umyka. Problemem, którym artysta ostatnio się zajmował jest również bezpieczeństwo, tak ważne i kluczowe we wszystkich aktualnych ludzkich przedsięwzięciach. Każde zabezpieczenie jest interwencją i wymusza na nas konkretne konsekwencje. Do tej sytuacji w dość opresyjny sposób nawiązują obecne na wystawie „Pancerze wymuszające” – obiekty zrealizowane w 2017 roku, a także obrazy z cyklu „Kiedy bariera staje się treścią” czy „Części wspólne jako bariera”. Tytuł wystawy dotyczy stosunku artysty do pytań, które stawia mając świadomość, że dotyczą każdego, choć z pozoru wydawać się może inaczej.

Druga wystawa „Komfort termiczny” Tomasza Drewicza (ur. 1982) została przygotowana specjalnie dla Elektrowni. Prezentowane prace odnoszą się do zjawiska ciepła. Autor rozpracowuje ten problem na wielu polach – zarówno czysto fizycznych, jak i w szerszym znaczeniu. Ciepło traktuje bowiem jako metaforę, mówiącą o wszechobecnej potrzebie wymiany oraz o ciągłym, nieskończonym procesie dochodzenia do równowagi. W swoich pracach wykorzystuje różne materiały, a wśród nich i te mające ciekawe właściwości cieplne, czyli na przykład farbę termochromową, która w reakcji na zmianę temperatury robi się przezroczysta oraz kruszywo korkowe, które posiada bardzo dobre właściwości termo i dźwięko – izolacyjne. Wybrane substancje stają się dla niego fundamentem, na którym konstruuje szeroko interpretowalne sytuacje, nazywane przez samego artystę „zdarzeniami”. Jego ostatni projekt prezentowany jesienią 2018 roku w galerii AT w Poznaniu, będący subtelnym komentarzem do bieżącej sytuacji politycznej, odnosił się jednocześnie do problematyki cenzury, inwigilacji, prawa do zgromadzeń, społecznych zachowań wobec „obcego” itp. Korzystając ze specyficznych warunków ekspozycyjnych jakimi dysponuje Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu autor rekonstruuje tę sytuację i ponownie buduje swój autorski dialog z widzem poszerzając go, tym razem, o kwestie związane z miejscem oraz czasem.

Informacje na temat wystawy pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60, a także na stronie internetowej www. mcswelektrownia.pl

Wakacyjne oblicza muzyki – przegląd filmowy

Zespół Queen, Jerzy Maksymiuk, Miles Davis, L. Pavarotti – będą bohaterami filmów, jakie będzie można obejrzeć w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w ramach przeglądu filmowego – Wakacyjne oblicza muzyki

Przegląd filmowy Wakacyjne oblicza muzyki rozpoczął się 1 lipca i potrwa do 2 września. Projekcje będą się odbywały w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego. Początek seansów w każdy poniedziałek wakacji o godz. 20.15. Z wyjątkiem projekcji w dniu 3 IX 2019. Wszystkie filmy dozwolone od 15 lat.

Repertuar

8 VII – PAVAROTTI, dokumentalny, reż. Ron Howard, USA, Wielka Brytania 2019 (114’) (przedpremiera)

Prawdziwa gwiazda rocka w operowym wydaniu, nieziemski głos, wspaniały człowiek, legenda. W filmie wykorzystano nagrania z niezapomnianych występów, w tym klasyczne utwory z koncertu Trzech Tenorów, nigdy nieprezentowane materiały archiwalne i wypowiedzi najbliższych.

15 VII – YESTERDAY, reż. Danny Boyle, Wielka Brytania 2019 (112’)

Młody mężczyzna budzi się w świecie, gdzie nikt oprócz niego nie zna piosenek Beatlesów.

22 VII – W RYTMIE KUBY, dokumentalny, reż. T.G. Herrington, Danny ClinchAustria, USA, Kuba 2018 (82’) (premiera)

Historia nowoorleańskiego zespołu „Preservation Hall Jazz Band”, który odtwarza swoje muzyczne korzenie.

29 VII– BOHEMIAN RHAPSODY, reż. Bryan Singer,USA, Wieka Brytania 2018 (134’)

Dzięki oryginalnemu brzmieniu Queen staje się jednym z najpopularniejszych zespołów w historii muzyki.

5 VIII – MAKSYMIUK. KONCERT NA DWOJE, dokumentalny, reż. Tomasz Drozdowicz, Polska 2018 (75’) (premiera)

Za charyzmatycznym Jerzym Maksymiukiem – dyrygentem, pianistą i kompozytorem stoi jego żona Ewa, która organizuje jego codzienne życie, inspiruje do pracy i zapewnia psychiczne wsparcie.

12 VIII – NARODZINY GWIAZDY, reż. Bradley Cooper, USA 2018 (135’)

Płomienny romans między dogasającą gwiazdą muzyki country a nieznaną piosenkarką zmienia ich życie na zawsze.

19 VIII – MILES DAVIS I JA, reż. Don Cheadle, USA 2015 (100’)

Podróż przez życie i muzykę Milesa Davisa, który stał się światową ikoną jazzu.

26 VIII – ROCKETMAN, reż. Dexter Fletcher, USA, Wielka Brytania 2019 (121’)

Historia życia Eltona Johna ukazująca artystę od jego najmłodszych lat w Królewskiej Akademii Muzycznej po długoletnią współpracę z autorem tekstów, Berniem Taupinem.

2 IX – NIEWINNI CZARODZIEJE, reż. Andrzej Wajda, muz. Krzysztof Komeda, Polska 1960 (87’) pokaz z odnowionej kopii cyfrowej + film niespodzianka (inauguracja sezonu filmowego w DKF 2019/20)

Bazyli spotyka w nocnym lokalu śliczną Pelagię. Między młodymi ludźmi rozpoczyna się romantyczna gra pozorów. W rolach głównych m.in. Tadeusz Łomnicki, Roman Polański, Kalina Jędrusik, Zbigniew Cybulski i Krzysztof Komeda.

Pojedyncze bilety 12 zł w przedsprzedaży od piątku poprzedzającego projekcję. Elektrownia zastrzega sobie prawo zmian repertuaru z przyczyn niezależnych od organizatorów.

Szczegóły programu na www.mcswelektrownia.pl

Koncert Lay D Funk zagra w Elektrowni

Wielbiciele muzyki funkowo-jazzowej mogą się wybrać do Elektrowni na koncert zespołu Lay D Funk

Lay D Funk na swoim koncie ma debiutancką płytę „Miejski zgiełk” oraz album „Made in Satisfaction”. Zespół wielokrotnie występował podczas ogólnopolskich festiwali muzycznych m.in. Jazz Festiwal New Cooperation w Zamościu, X Jazz Hanza w Koszalinie, Radomskim Festiwalu Jazzowym, a także koncertował w klubach całej Polski, a także na Litwie i Łotwie.

Najnowszy projekt Lay D Funk to fusion polskiego jazzu z amerykańskimi korzeniami bluesa, funky, soulu, jazzu nowoorleańskiego, hip-hopu za sprawą współpracy z amerykańskim trębaczem trębaczem Nathanem Williamsem.

Nathan Williams – amerykański artysta, nauczyciel, multiinstrumentalista. Pochodzący z Denver, Colorado muzyk naukę gry na trąbce i fortepianie rozpoczął w wieku 9 lat. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród: The University of North Texas Jazz Festival, Boys and Girls Clubs of America, The National Foundation for the Advancement in the Arts (NFAA) and The White House.Nathan występuje na scenach całego świata, grając na festiwalach jazzowych m.in. Monterey, Umbria, Montreux and JVC Jazz festivals, Jazz Bez na Ukrainie, a także w klubach w Bostonie, Nowym Yorku, Dallas, Cleveland, Denver i Wichita.

Do projektu dołączył również Bartek Czubak, utalentowany gitarzysta młodego pokolenia, laureat ostatniego konkursu – Solo Życia 2017. Współtwórca takich projektów jak Pod Sufitem Dżungla i Jazz in Duo. Oprócz gry interesuje się realizacją dźwiękową koncertów, nagraniami i masteringiem.

W obecnym składzie zadebiutowali na Festiwalu Jazzowym w Zakopanem. Zespół planuje obecnie trasę koncertową po Polsce i Ukrainie.

Zespół składa się z zawodowych muzyków, którzy współpracowali z takimi formacjami i osobistościami jak: Michał Trzpioła (Pilichowski Band), Algis Kilis, Dario Zema, Piotr Schmidt, IRA, World Project – Virtual Band, czy Big Band Jacka Delonga.

Zespół:

Jarek Zarychta – klawisze
Nathan Williams – trąbka
Tomek Strzelczyk – saksofon, EWI
Michał Wróbel – bas
Mateusz Skórkiewicz – perkusja
Bartek Czubak – gitara

Koncert odbędzie się w piątek, 5 lipca w Cafe Elektrownia w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”, przy ul. Kopernika 1 w Radomiu. Początek o godz. 20.30.
Liczba miejsc siedzących ograniczona. Obowiązuje rezerwacja telefoniczna: 506 876 851 lub 533 030 431.

Fot. z archiwum zespołu

„Wieczory z gwiazdą” – Andrzej Grabowski

Ceniony aktor filmowy i teatralny – Andrzej Grabowski będzie gościem kolejnego spotkania z cyklu „Wieczory z gwiazdą”. Wydarzenie odbędzie się w najbliższą niedzielę o godz. 19:00 w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”. – Andrzej Grabowski to postać kreatywna artystycznie, znana nie tylko z komercyjnych produkcji telewizyjnych – podkreśla Włodzimierz Izban, pomysłodawca cyklu „Wieczory z gwiazdą”.

Andrzej Grabowski urodził się w Chrzanowie 15 marca 1952 roku. Wykształcenie zdobył w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończył w 1974 r. Niedługo później rozpoczął pracę aktorską na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, z którym był związany przez wiele następnych lat. Pierwszy sukces osiągnął dzięki roli w spektaklu „Przepraszam, czy tu biją” (Tarnowski Teatr im. Ludwika Solskiego, reż. Ryszard Smożewski, 1976), za którą otrzymał Nagrodę Młodych Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu (SPATiF-u). Za swe role teatralne otrzymał wiele innych nagród i wyróżnień. Niejednokrotnie występował wspólnie ze swoim bratem Mikołajem Grabowskim (również aktorem i reżyserem). Zasłynął także jako konferansjer i kabareciarz o szczególnym talencie komediowym.

Na dużym ekranie zadebiutował już w czasie studiów w filmie „Odejścia, powroty”, przez wiele lat jednak obsadzano go jedynie w rolach epizodycznych bądź drugoplanowych. W 1989 zagrał swoją pierwszą większą rolę w filmie Feliksa Falka „Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce”, gdzie wcielił się w postać Stefana Sapiei. Kolejną ważną rolą była kreacja Andrzeja Jurewicza, ojca głównej bohaterki serialu Telewizji Polskiej pt. „Boża podszewka”(1997) w reżyserii Izabelli Cywińskiej. Szczególną popularność Andrzej Grabowski zawdzięcza roli Ferdynanda Kiepskiego w telewizyjnym serialu komediowym „Świat według Kiepskich”.Sitcom przez kilka lat bił rekordy popularności i zdobywał nagrody dla najlepszego serialu komediowego, dlatego aktor zaczął być powszechnie utożsamiany z postacią, której rolę odgrywał.

W ostatnich latach Andrzej Grabowski wystąpił w blisko 30 spektaklach Teatru Telewizji, między innymi w „Co nie jest snem” w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego. Użyczył również swojego głosu w kilku filmach animowanych, między innymi w produkcjach Walta Disneya: „Mój brat niedźwiedź”, „Kurczak Mały”, „Toy Story 3” i „Merida waleczna”. W serialu TVP „Pitbull” wcielił się w rolę policjanta o pseudonimie „Gebels”.

Bilety w cenie: 15 zł normalny, 7 zł ulgowy dla emeryta/rencisty

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60

Fot. z archiwum artystyAn

„Wieczory z gwiazdą” – Jan Nowicki

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej zaprasza w czwartek, 23 maja, o godz. 19.00 na kolejne spotkanie z cyklu „Wieczory z gwiazdą”. Tym razem gościem „Elektrowni” będzie Jan Nowicki – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, który na swoim koncie ma role w ponad 240 filmach.

„Wieczory z gwiazdą” to cykl spotkań aktorek i aktorów z radomską publicznością. Pomysłodawcą cyklu jest Włodzimierz Izban, który zachęcony popularnością „Wieczorów z Mistrzem” zwrócił się w stronę serialowych i filmowych gwiazd. W najbliższy czwartek „Elektrownię” odwiedzi Jan Nowicki.

– To wspaniały aktor, który spełnia formułę gwiazdy i mistrza. Jest marką samą w sobie. Pan Jan pięknie potrafi opowiadać i m.in. o swojej filozofii życiowej będzie podczas czwartkowego spotkania mówił. To człowiek pełen werwy, wiecznie młody i o oryginalnym podejściu do rzeczywistości. Serdecznie zapraszamy do „Elektrowni” – zachęca Włodzimierz Izban.

Jan Nowicki (ur. 5 listopada 1939 w Kowalu) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog, który na swoim koncie ma role w ponad 240 filmach, w tym m. in. w „Niepochowanym”, „Wielkim Szu”, „Magnacie”, „Spirali” i „Sanatorium pod Klepsydrą”. Przez ponad 30 lat jego teatralną kolebką był Stary Teatr w Krakowie, gdzie zagrał dziesiątki ról, a kreacje Stawrogina w „ Biesach”, Rogożyna w „Nastazji Filipownej”, Artura w „Tangu” czy księcia Konstantego w „Nocy listopadowej” przeszły do historii polskiego teatru.

Jest autorem kilku książek (m.in. „Między niebem a ziemią”, „Mężczyzna i one”, „Białe walce”, „Dwaj panowie”), wierszy, tekstów piosenek i kolęd. Główny motyw w pisarstwie Jana Nowickiego to przemijanie, które nieuchronnie wiąże się ze starością i śmiercią.

Bilety w cenie; 15 zł normalny, 7 zł ulgowy dla emeryta/rencisty

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60

Wernisaż wystawy artNOBLE 2017

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” zaprasza na wernisaż wystawy artNOBLE, który odbędzie się 4 stycznia o godzinie 17.00. Edukacyjny Festiwal Sztuki artNoble organizowany jest przez Fundację Kultury i Sztuki – artHOLDING od 2012 r. Wydarzenie tworzone jest w partnerstwie z publicznymi uczelniami artystycznymi, w szczególności plastycznymi, muzycznymi, teatralnymi i filmowym, a także wybranymi uczelniami niepublicznymi oraz uniwersyteckimi wydziałami artystycznymi.

Celem Festiwal Sztuki artNoble jest promocja najzdolniejszych absolwentów, zaproszonych do konkursu artNoble. Każda z uczelni typuje trzy najlepsze prace dyplomowe. Kolejnym krokiem jest głosowanie, w którym bierze udział kapituła nagrody składająca się z ponad 40 osobistości świata nauki, kultury i sztuki, w tym rektorzy polskich uczelni artystycznych. Najbardziej wyróżniające się „osobowości twórcze” otrzymują statuetkę 1-Art, która przyznawana jest w dwóch kategoriach: Muzyka i Plastyka.

Laureatem konkursu artNoble 2017 został Maciej Andrzejczak – rocznik 1992. Absolwent Wydziału Malarstwa i Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2017 roku obronił pracę dyplomową „Deziluzja” (praca praktyczna) w pracowni prof. Andrzeja Zdanowicza oraz „Paradoksy i potencjał iluzji w malarstwie” (praca teoretyczna), której promotorem była prof. Marta Smolińska. W 2017 r. otrzymał Grand Prix 37. Edycji Konkursu im. Marii Dokowicz. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Rektora UAP. Doktorant na Wydziale Malarstwa i Rysunku. Od 2018 roku pełni obowiązki asystenta w II Pracowni Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Malarstwo Macieja Andrzejczaka zdaje się zadawać pytanie o to, w co chcemy wierzyć. Artysta zwraca uwagę na relację pomiędzy tym, co iluzyjne, abstrakcyjne a tym, co rzeczywiste. Pragnie aktywizować widza poprzez obiektowość swoich obrazów. Stara się intensyfikować doświadczanie iluzji. Powstanie cyklu pt. „Deziluzja” jest rezultatem podążania artysty w stronę metamalarstwa. Płótna te są próbą przewartościowania klasycznego odbioru obrazu malarskiego. Prace prowadzą otwarty dialog z historią malarstwa, nawiązując do siedemnastowiecznych holenderskich martwych natur. Cykl ten można podzielić na trzy grupy obrazów względem deziluzji. Pierwszą są tradycyjnie malowane na licu obrazy o klasycznej formie. Drugi zbiór stanowią prace, do których zostały stworzone specjalne modele. Trzecim natomiast są obrazy, które eksplorują potencjał własnej formy. Ta różnorodność opiera się na relacjach pomiędzy bokiem a licem obrazu. Forma prac ma wzmagać ich przedmiotowy charakter oraz niejednoznaczność. Pozostawione puste, białe lica nawiązują do teorii G. Boehma o ikonicznym gęstnieniu rzeczywistości w obrazie. Pozostawiony grunt niejako oczekuje malowidła, jednocześnie nim będąc. Prace spaja idea dekonstrukcji iluzji w obrazie. Intencją artysty jest wprowadzanie odbiorcy w grę dotyczącą natury malarstwa. Ma nadzieję, że jego obrazy staną się również punktem wyjścia do refleksji nad otaczającą nas wizualnością. Na wystawie w „Elektrowni” zostaną pokazane także nowe prace artysty z projektu „Still Life” będące kontynuacją projektu „Deziluzja”.

Wyróżnienie w konkursie artNoble 2017 otrzymała Justyna Janikowska – rocznik 1993. Urodzona w Gliwicach. W 2012 ukończyła V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie. Od 2012 studiuje Malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom „Stany i sytuacje” ukończyła z wyróżnieniem w 2017 w pracowni prof. Adama Brinckena i aneks do dyplomu w Pracowni Projektowania Plakatu pod kierunkiem prof. Piotra Kunce. W latach 2015/2016 i 2016/2017 otrzymywała Stypendium Rektora dla Najlepszych Studentów ASP w Krakowie. Jej dyplom „Stany i sytuacje” prezentowany był w 2017 r. na Wystawie Wybranych Dyplomów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w Pałacu Sztuki Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Dyplom został wyróżniony podczas Edukacyjnego Festiwalu Sztuki artNoble w Żyrardowie. Malarstwo stanowi dla artystki zapis rzeczywistości, która jest motywacją do działania. Stany przygnębienia, melancholii, czy zdenerwowana, przekładają się na formę obrazu, stają się czynnikiem decydującym. W pracy Justyna Janikowska bardzo polega na intuicji, która pozwala zastosować pozornie nietrafione i nieoczywiste rozwiązania, a w efekcie dostąpić zdziwienia nad własną pracą. Jej malarstwo zawsze będzie blisko osobistych doświadczeń, miejsc, które odwiedziła, snów, które ją przestraszyły lub wspomnień, które nieustannie powracają. Justyna Janikowska, malując obrazy, przedstawia stany, których nie umie nazwać. Natura jest dla niej pretekstem i inspiracją do tworzenia kompozycji. Natura i żywioły stały się ważnym tematem, w dużej mierze, ze względu na potencjał plastyczny w zakresie wyrażania skomplikowanych emocji. Przyroda potrafi być piękna i przerażająca jednocześnie. Artystkę pociąga charakteryzująca przyrodę sprzeczność. Owoce o pięknych barwach okazują się być trujące, a posągowe i monumentalne rośliny w rzeczywistości wywołują ciężkie oparzenia. Justynę intrygują silne napięcia, mocne zestawienia i kontrasty. Lubi, gdy spokój spotyka się z agresją, a „landszaftowość” z niedorzecznością i absurdem.

Trzecią wyróżnioną osobą w konkursie artNoble 2017 przez Jury został Szymon Ryczek – rocznik 1989. Niestety z przyczyn osobistych osoba artysty i jego prace są nieobecne na wystawie. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W 2015 roku został nomiowany do nagrody w 9. edycji Biennale Grafiki Studenckiej Poznań, w tym samym roku wystawił swoje prace jako laureat 32. Konkursu im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne, Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź – otrzymał Nagrodę Dodatkową, Nagrodę Centrum Kulturalnego RYBA. Nagrodę Kolegium Rektorskiego Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Otrzymał Stypendium Rektora dla najlepszych studentów 2015/2016. W 2016 roku również wystawił swoje prace jako laureat XXXIII Konkursu im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne, Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź – otrzymał: Nagrodę Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Nagrodę Galerii AMCOR, Nagrodę Galerii POSpieszna przy Poleskim Ośrodku Sztuki, Nagrodę Centrum Kulturalnego RYBA, Nagrodę Kwartalnika Artystyczno-Literackiego ARTERIE. Zakwalifikował się do finałowego etapu Pierwszego Międzynarodowego Biennale Grafiki w Xuyuan (Chiny) 2016, zajął drugie miejsce w 10-tym konkursie na małą formę graficzną dla studentów Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Praca dyplomowa, za którą został nagrodzony to „Człowiek jako istota, która utraciła, odrzuciła i odnalazła Boga – zbiór prac graficznych w technice druku wypukłego”, zrealizowana w Pracowni prof. nadzw. dr hab. Dariusza Kacy.

www.artnoble.pl

Wystawa artNOBLE 2017 (Maciej Andrzejczak, Justyna Janikowska, Szymon Ryczek) będzie czynna do 25.01.2019 roku.

Sukcesy i ambicje MCSW „Elektrownia”

Rosnąca popularność studyjnego kina, wystawa prac Wojciecha Fangora czy regularnie powiększająca się kolekcja dzieł sztuki to sukcesy MCSW „Elektrownia” w roku 2018. O najważniejszych minionych wydarzeniach artystycznych oraz o ambicjach na rok 2019 opowiada Włodzimierz Pujanek, dyrektor Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej.

Czy zmierzający ku końcowi rok 2018 był udany dla „Elektrowni”?

Był udany z kilku względów. Zostaliśmy wyróżnieni w konkursie ,,Mazowieckie Zdarzenie Muzealne – Wierzba” organizowanym przez Urząd Marszałkowski. Nasza wystawa „Od Malewicza do Strzemińskiego” w oczach komisji została doceniona i zajęliśmy ex aequo trzecie miejsce z Muzeum Narodowym. Rok 2018 był dla nas również szczególny biorąc pod uwagę działalność kina cieszącego się z roku na rok coraz większą popularnością. Prezentujemy w nim filmy niekomercyjne, które podobają się widzom, o czym świadczy rosnąca frekwencja. Ponadto nie sposób nie powiedzieć o dwóch znaczących wystawach zorganizowanych w 2018. Mowa o Wojciechu Fangorze i jego „Optycznych wibracjach”. Fangor to światowej sławy artysta, który żył i tworzył na terenie dawnego województwa radomskiego. Na wystawie pokazaliśmy ponad 70 jego prac- przekrój z lat siedemdziesiątych. Druga wystawa, która była wcześniej, i o której należy wspomnieć to ekspozycja nieżyjącego już artysty, znanego w świecie sztuki współczesnej. To Jan Berdyszak i jego „Międzywartości”. Była to ekspozycja podejmująca problem obecności człowieka w kontekście jego relacji ze światem – bowiem międzywartości – to w rozumieniu artysty sieć możliwych powiązań, relacji i stanów w dziele i u odbiorcy.

Mówiąc o sukcesach „Elektrowni” warto wspomnieć o regularnie powiększającej się kolekcji dzieł sztuki współczesnej.

Od 2013 roku składamy wnioski do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na zakup dzieł sztuki i otrzymujemy dofinansowanie. W ten sposób wspiera nas również samorząd województwa mazowieckiego. Jest to sukces, ponieważ niewielu instytucjom się to udaje. W sumie to jest to prawie ponad 800 tys. zł z ministerstwa oraz ponad 600 tys. zł z Urzędu Marszałkowskiego, za które kupiliśmy 57 dzieł. W tym roku „Elektrownia” dzięki dotacji również wzbogaciła swoją kolekcję o 5 prac 4 artystów. Ponadto otrzymujemy darowizny dzieł artystów polskich i zagranicznych. Nasza kolekcja biorąc pod uwagę wszystkie prace liczy ponad 5 tys. dzieł.

Jakie plany na 2019 rok ma „Elektrownia”?

Nowy rok rozpoczniemy krótką wystawą dwóch artystów, czyli ArtNOBLE 2017. Następne wydarzenie to fotograficzna wystawa Andrzeja Paruzela pod ciekawą nazwą: „Szczekał na mnie wnuk psa, który szczeka na Strzemińskiego”. Potem odbędzie się wystawa poplenerowa artystów, którzy w 2018 roku byli w Radziejowicach. W okresie maj-sierpień będzie można oglądać dużą wystawę Marcina Berdyszaka pn. „Międzyczas”. We wrześniu zaprezentujemy prace kolejnego radomskiego artysty. Będą to pejzaże Witolda Kowalskiego. Na przyszły rok zaplanowaliśmy także prezentację kolekcji, którą przejęliśmy z Muzeum im. Jacka Malczewskiego. Koniec roku to wystawa Łódź Kaliska artystów z Łodzi. Ponadto pojawi się stały element, czyli murale w ramach „Kadrów pod napięciem” również sfotografowane i wydane w albumie. Rok 2019 to oczywiście dalsza działalność kina oraz popularne warsztaty edukacyjne. Będzie zatem co zwiedzać i co oglądać – zapowiedział dyr. Włodzimierz Pujanek.

Tutaj przeczytasz o nowo zakupionych przez MCSW, a tu dowiesz się więcej o wystawie ArtNOBLE 2017.

Mini Przegląd Filmów Krzysztofa Zanussiego

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na Mini Przegląd Filmów Krzysztofa Zanussiego. W harmonogramie kinowego wydarzenia znalazły się trzy warte uwagi filmy: „Brat naszego Boga”, „Eter” oraz „Obce ciało”. Pierwsza projekcja odbędzie się w najbliższy piątek. 

Krzysztof Zanussi to polski reżyser i scenarzysta filmowy, teatralny i telewizyjny, producent filmowy, publicysta, pedagog oraz filozof, ma 79 lat. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych reżyserów polskiego kina. Jego filmy odznaczają się niezwykłą oryginalnością, są zawsze przepełnione refleksją i trafną obserwacją. Reżyser porusza w nich problematykę moralną, psychologiczną, ukazuje życie wewnętrzne bohaterów. Krzysztof Zanussi zajmuje się również reżyserią teatralną, bywa scenarzystą, kierownikiem artystycznym, a także producentem. Artysta jest też autorem książek „O montażu w filmie amatorskim” i „Rozmowy o filmie amatorskim” oraz członkiem Akademii Filmowej przyznającej Felixy. 16 października 1998 r. odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd w Łodzi. Krzysztof Zanussi jest również posiadaczem tytułu doktora honoris causa moskiewskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Filmografia: 1980: Kontrakt, 1980: Constans, 1981: Z dalekiego kraju, 1982: Imperatyw, 1984: Rok spokojnego słońca, 1985: Paradygmat, 1988: Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest…, 1989: Stan posiadania, 1990: Życie za życie. Maksymilian Kolbe, 1992: Dotknięcie ręki, 1995: Cwał, 1997: Brat naszego Boga, 2000: Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową, 2002: Suplement, 2005: Persona non grata, 2007: Czarne słońce, 2008: Serce na dłoni, 2009: Rewizyta, 2014: Obce ciało oraz 2018: Eter.

Posiada w swoim dorobku również liczne filmy telewizyjne, stworzył także cykl telewizyjny „Opowieści weekendowe”.

23.IX, w ramach DKF, godz. 18.00 – BRAT NASZEGO BOGA, biograficzny dramat religijny, Polska, Niemcy, Włochy (119’), od 12 lat (lektor)

Film biograficzny, adaptacja sztuki Karola Wojtyły. W teatrze trwają przygotowania do przedstawienia, wykonawca głównej roli opowiada o swym bohaterze, Adamie Chmielowskim, malarzu i duchownym. Stopniowo akcja przenosi się z garderoby teatralnej na scenę, potem na ulice i do wnętrz XIX-wiecznego Krakowa.

1-6.XII –ETER, dramat historyczny, Polska, Ukraina, Węgry, Litwa, z udziałem Włoch 2018 (117’)

Początek XX wieku, Podole. Lekarz (Jacek Poniedziałek) pasjonuje się eterem – substancją uśmierzającą ból i odbierającą świadomość, tajemniczą i śmiertelnie niebezpieczną. Gdy ofiarą jej działania pada młoda dziewczyna, lekarz zostaje skazany na śmierć. Niespodziewanie udaje mu się uniknąć stryczka. Doktor znajduje pracę w zaborze austriackim, w wojskowej twierdzy dowodzonej przez komendanta (Andrzej Chyra). Poza oficjalną praktyką, na własną rękę ponownie zaczyna prowadzić coraz dziwniejsze eksperymenty: na żywych i na umarłych. Obsesyjnie doskonali swoją wiedzę o eterze pozwalającym manipulować bólem, pożądaniem i wolą poddanych mu ludzi. Jaką cenę przyjdzie mu zapłacić za próbę zawładnięcia ludzkim umysłem?

3 XII w ramach DKF, godz. 18.00 – OBCE CIAŁO, dramat, Polska, Rosja, Włochy 2014 (117’)

Angelo (Riccardo Leonelli) i Kasia (Agata Buzek) poznają się w skąpanych słońcem Włoszech i zakochują w sobie od pierwszego wejrzenia. Ich związek zostaje jednak gwałtownie przerwany decyzją dziewczyny o wstąpieniu do klasztoru i jej wyjazdem do Polski. Angelo rusza za ukochaną, aby nakłonić ją do zmiany zdania. Zatrudnia się w międzynarodowej korporacji, a jego zwierzchnikiem zostaje bezwzględna i cyniczna szefowa – Kris (Agnieszka Grochowska). Wspierana przez gotową na wszystko asystentkę Mirę (Weronika Rosati), kobieta będzie próbowała zmusić podwładnego do złamania wszystkich zasad, którym zawsze był wierny. Międzynarodowa koprodukcja w reżyserii Krzysztofa Zanussiego w gwiazdorskiej obsadzie. Agacie Buzek, Agnieszce Grochowskiej i Weronice Rosati na ekranie partneruje niezwykle przystojny Włoch – Riccardo Leonelli. W pozostałych rolach zobaczymy Janusza Chabiora, Jacka Poniedziałka, Ewę Krasnodębską, Sławomira Orzechowskiego oraz Stanisławę Celińską. „Obce ciało” to ostatni film, do którego muzykę napisał wybitny kompozytor – zmarły w grudniu 2013 roku Wojciech Kilar.

Wieczory z Mistrzem – Jerzy Zelnik i Daniel Olbrychski

Z okazji przypadającej w tym roku 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej organizuje „Wieczory z Mistrzem”. Pod tym tajemniczym hasłem kryje się cykl spotkań z wielkimi polskimi aktorami, odtwórcami kultowych ról w adaptacjach kanonu polskiej literatury. Przed nami kolejne spotkania zaplanowane na październik. Tym razem gośćmi radomskiej „Elektrowni”  będą Jerzy Zelnik oraz Daniel Olbrychski. 

Jerzy Zelnik

„Wieczory z Mistrzem” to okazja, by przyjrzeć się z bliska autorytetom ze świata teatru i filmu oraz posłuchać ich niezwykłych historii. – Gościem najbliższego spotkania będzie Jerzy Zelnik, aktor, którego wszyscy kojarzą z kultowej roli „Faraona” sprzed 50 lat. Pan Jerzy będzie mówił również o innych swoich dokonaniach artystycznych, w tym o rolach w filmach historycznych, ale to będzie już niespodzianka. Podasz wieczoru z Jerzym Zelnikiem uczestnicy wydarzenia będą mogli posłuchać jego opowieści o pracy nad rolami oraz o filmowych planach na najbliższą przyszłość. Chętni będą mogli także zadawać pytania naszemu gościowi – zapowiedział Włodzimierz Izban, pomysłodawca „Wieczorów z Mistrzem”.

Magdalena Zawadzka

Comiesięczne „Wieczory z Mistrzem” cieszą się wśród radomian powodzeniem. Podczas ostatniego spotkania z Magdaleną Zawadzką dopisała zaskakująca frekwencja. –  Magdalena Zawadzka była bohaterką trzeciego spotkania. Aktorka debiutowała w wieku 18 lat w filmie Jana Rybkowskiego. W 1966 zagrała główną rolę w komedii „Pieczone gołąbki” u boku Krzysztofa Litwina i w tym samym roku w komedii muzycznej Mocne uderzenie z Jerzym Turkiem. Popularność zdobyła dzięki roli Basi w „Panu Wołodyjowskim” Henryka Sienkiewicza. To było fantastyczne spotkanie, na które przyszło 250 osób. Bardzo się ciesze, że przybliżenie sylwetek aktorów mających już swoją markę i renomę okazało się trafionym pomysłem – dodał Włodzimierz Izban.

Daniel Olbrychski

Kolejnym spotkaniem w ramach cyklu, zaplanowanym na ostatnią sobotę października będzie wieczór z Danielem Olbrychskim. – To postać kultowa polskiego filmu i teatru. Aktor, którego nikomu nie trzeba przedstawiać. Nazwisko jednoznacznie kojarzące się z wielkimi kreacjami u Andrzeja Wajdy czy Jerzego Hoffmana. Podczas wieczoru Daniel Olbrychski będzie opowiadał m.in. o swojej fantastycznej kreacji w „Ziemi obiecanej”, ponieważ taka jest idea „Wieczorów z Mistrzem”, by przybliżać role w filmach, które powstały na podstawie wielkich polskich powieści – podsumował Włodzimierz Izban.

Spotkanie z Jerzym Zelnikiem odbędzie się 6 października br. o godz. 19:00, a z Danielem Olbrychskim 27 października br. również o godz. 19:00 w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” przy ul. Kopernika 1 w Radomiu.

Bilet wstępu na spotkanie – 15 zł normalny, ulgowy (dla emeryta i rencisty) – 7 zł.

Informacja pod numerami telefonów: 505 38 28 24 oraz 48 48 383 60 77.

Fot. viva.pl