„Marlene Dietrich. Prawdziwe życie legendy kina” to książka, o której dziś usłyszycie w magazynie literackim Zbliżenia. Zapraszam Małgorzata Pawlak
Ksiażka „Marlene Dietrich. Prawdziwe życie legendy kina” została wydana w 2021 roku przez wydawnictwo Znak literanova. Poleca ją bibliotekarka Anna Pruska.
Z okładki:
HISTORIA KOBIETY, KTÓRA ROBIŁA WSZYSTKO, CO CHCIAŁA (Z KAŻDYM, Z KIM CHCIAŁA).
„Kiedy mówiła, inni jej słuchali. Kiedy się poruszała, wszyscy patrzyli. Miałam trzy lata, gdy dotarło do mnie, że nie mam matki – ja należę do Jej Wysokości.”
Maria Riva – jedyne dziecko Marlene Dietrich – od najmłodszych lat towarzyszyła matce na przyjęciach i w aktorskiej garderobie. Na planie filmowym zawsze czekała w gotowości z lusterkiem do poprawienia makijażu. Nikt nie znał Marlene tak jak jej córka.
Ikona stylu, królowa życia i toksyczna matka. Perfekcjonistka z wielkim ego, która nie cofała się przed niczym. Zagrała w pierwszej filmowej scenie pocałunku dwóch kobiet, a do stworzenia idealnego kostiumu zdobyła ubrania męskich prostytutek z ulic Berlina. Jej urokowi ulegli Ernest Hemingway i Gary Cooper. Uwiodła kochankę Grety Garbo, romansowała z Édith Piaf. Na złość Goebbelsowi zrzekła się niemieckiego obywatelstwa. Uwielbiała diamenty i futra, zajadała się frankfurterkami i gęsim smalcem, była uzależniona od soli przeczyszczających.
* Błyskotliwie nakreślony portret gwiazdy wszechczasów i epicka panorama złotej ery Hollywood. W tej wyjątkowej biografii osobiste wspomnienia autorki przeplatają się z mało znanymi faktami z życia elit oraz fragmentami prywatnej korespondencji i pamiętników gwiazdy. Książka napisana z pazurem i szalenie dowcipna, pełna ciepła i szczera aż do bólu.
BIOGRAFIA TOTALNA, KTÓRA POCHŁONIE CIĘ BEZ RESZTY
„Bestia i anioł. Geniuszka i nieudaczniczka. Mistrzowski portret kobiety, która już sto lat temu żyła tak, jak świat zacznie żyć – być może – za sto lat. Gdy czytałam tę książkę wiele lat temu, natychmiast uznałam ją za najlepszą biografię, jaka kiedykolwiek powstała. Dziś jakimś cudem podoba mi się jeszcze bardziej”. – Magdalena Parys
„»Kiedy byłam dzieckiem, myślałam, że nazywam się: Maria, córka Marleny Dietrich« – mówiła Maria Riva. I był w tych słowach żal. Ale bez obaw. To nie jest książka o znanej matce i porzuconej córce. To książka o miłości, jej poszukiwaniu i nieumiejętności wyrażenia. Jest tu wszystko: radość, smutek, samotność. I cały świat w tle. Berlin, szalone Hollywood. Druga wojna światowa. I czas po. Maria Riva napisała poruszającą, pełną ciepła i humoru, brawurową książkę” – Angelika Kuźniak
„Starannie dopracowana i niesamowicie zabawna. Uwadze Rivy nie umyka nawet najdrobniejszy cekin”. – „The New York Times”
„Dietrich zachowywała się nieznośnie, to nie ulega wątpliwości. (…) Ale nawet gdy Riva opisuje, jak jej matka publicznie wyciąga brudne majtki z torebki z krokodylej skóry, wiemy, że patrzymy na prawdziwą gwiazdę”. – „The Independent”
„Dylemat”, konkurs literacki na fraszkę oraz nagroda twórcza, a także nowości wydawnicze – o tym dziś w magazynie literackim Zbliżenia
Powieść „Dylemat” B.A. Paris została wydana w marcu 2020 roku przez wydawnictwo Albatros.
Z okładki książki „Dylemat”:
Jak daleko się posuniesz, by zapewnić osobie, którą kochasz, kilka dodatkowych godzin szczęścia?
Czterdzieste urodziny Livii zapowiadają się wyjątkowo hucznie, o wiele bardziej spektakularnie, niż mogłoby wyglądać jej wesele, którego zresztą nigdy nie miała…
Na przyjęciu zjawią się wszyscy, na których jej zależy, za wyjątkiem córki, Marnie, która studiuje zagranicą. I chociaż Livia kocha Marnie, skrycie cieszy się, że jej nie będzie. Gdy tylko przyjęcie się skończy, Livia zamierza wyjawić swojemu mężowi, Adamowi, sekret dotyczący Marnie. Na razie jednak chce cieszyć się szczęśliwymi chwilami z rodziną.
XXIII Ogólnopolski Konkurs Literacki na Fraszkę o statuetkę Jana Kochanowskiego
Cel konkursu:
propagowanie fraszki jako formy twórczości literackiej uprawianej przez Jana Kochanowskiego,
popularyzacja związków wybitnego poety renesansu z Ziemią Zwoleńską,.
Na konkurs należy przesłać 3 fraszki w 4 egzemplarzach podpisane godłem (jeden autor może przesłać jeden zestaw fraszek pod jednym godłem) w dołączonej, zaklejonej kopercie opatrzonej godłem. W kopercie należy podać imię i nazwisko, dokładny adres zamieszkania, nr telefonu i e-mail.
Prace należy nadsyłać do 18 czerwca, na adres: Dom Kultury, Aleja Jana Pawła II 6 , 26-700 Zwoleń. Tel: 48 676-27-85, mail : dkzwolen@gmail.com
Konkurs adresowany jest do osób pełnoletnich.
Nie należy przysyłać utworów wcześniej publikowanych i nagradzanych w innych konkursach.
V Nagroda Twórcza
Samorząd województwa mazowieckiego ogłosił nabór wniosków do V edycji Nagrody Twórczej.
Konkurs jest skierowany do pisarzy, aktorów, plastyków, muzyków, fotografów, twórców filmowych czy teatralnych oraz wszystkich zaangażowanych pasjonatów kultury. Jak zauważa marszałek Adam Struzik, na Mazowszu jest wielu kreatywnych młodych ludzi, którzy mogą pochwalić się wyjątkowymi osiągnięciami artystycznymi. – Organizując konkurs, chcemy wesprzeć utalentowanych i ambitnych twórców w rozwijaniu ich pasji i realizacji swoich pomysłów. Dzięki ich energii i kreatywności, mazowiecka kultura wciąż się rozwija – dodaje.
Kto może się zgłosić?
W konkursie mogą wziąć udział pełnoletni mieszkańcy województwa mazowieckiego, którzy nie ukończyli 35. roku życia. Uczestnicy powinni wykazać swoje znaczące osiągnięcia dotyczące twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury. Mogą to być m.in. nagrody i wyróżnienia w konkursach na szczeblu wojewódzkim, ogólnopolskim czy międzynarodowym. Jednocześnie zgłaszane osoby nie mogą ubiegać się o przyznanie stypendium wojewódzkiego dla studentów uczelni artystycznych.
Jak się zgłosić?
Zgłoszenia do konkursu są przyjmowane do 31 maja. Wniosek wraz z załącznikami należy dostarczyć do urzędu marszałkowskiego, złożyć przez platformę ePUAP lub dostarczyć pocztą elektroniczną. Szczegóły można znaleźć na stronie www.mazovia.plw zakładce Kultura i Turystyka / Nagrody i Stypendia oraz pod adresem e-mail: artstypendia@mazovia.pl.
Zapalony regionalista, pracownik Resursy Obywatelskiej w Radomiu – Paweł Puton – wydał książkę „Radomskie latarenki adresowe”.
Latarenki – niepozorne, podświetlane od wewnątrz budki, na których umieszczano dane identyfikacyjne posesji, to jedne z ciekawszych elementów małej architektury miejskiej. Jedną z takich zabytkowych latarenek ma w swoim posiadaniu także „Resursa Obywatelska”. Wkrótce, po renowacji, będzie można ją zobaczyć w Kamienicy Deskurów na tematycznej wystawie poświęconej przemysłowej historii Radomia.
Kwietniowe deszcze, słońce sierpniowe – Izabela Skrzypiec-Dagnan
Tina Wagner właśnie skończyła trzydzieści lat i czuje, że znalazła się na zakręcie. Pewnego dnia w jej ręce wpadają klucze do domu położonego w Beskidach, w którym ostatnie lata życia spędziła jej ciocia. Janina była aktorką teatralną i osobą wyjątkową – tajemniczą, wyzwoloną, idącą zawsze pod prąd. Tina podejmuje spontaniczną decyzję i wyrusza w podróż na drugi kraniec Polski.
Dom cioci okazuje się zupełnie inny, niż się spodziewała. Czuje się w nim zadziwiająco dobrze i postanawia zostać nieco dłużej. Jej spokój mąci pewne wydarzenie. Dowiaduje się, że spotkany przypadkiem motocyklista popełnił samobójstwo. Na miejscu tragicznego zdarzenia Tina poznaje zagadkowego mężczyznę, Marcina.
Nowy dom, nowo poznani ludzie mają swoje tajemnice. Tina będzie musiała poszukać odpowiedzi na ważne pytania. Czym zakończy się wyprawa, która miała być tylko kilkutygodniowym wypadem?
Odważ się płynąć pod prąd – a potem zapłać za swoją odwagę…
Nowa powieść autora „Listy nieobecności”
„- Przepraszam, czy mogłabym zrobić panu zdjęcie?”
Takie pytanie słyszy Wiktor. Zgadza się, ale nic nie rozumie – przecież nie jest nikim szczególnym. Prowadzi nudne życie rozpięte między schematyczną pracą, sobotnimi wypadami do pubu, niedzielnymi wizytami u rodziców i pustymi wieczorami w znienawidzonym mieszkaniu. Nie ma nic do zaoferowania. Komu potrzebne jego zdjęcie?
Tak poznaje fascynującą, tajemniczą artystkę. Wkrótce Liwia Gawlin zaprasza go do udziału w swoim rewolucyjnym projekcie. Chce mu pokazać inny świat, lepsze życie. Wiktor ulega jej i angażuje się coraz bardziej. Nie zdaje sobie sprawy, że każda wielka zmiana może nieść ze sobą nieoczekiwane konsekwencje…
O autorze
Michał Paweł Urbaniak– prozaik, krytyk literacki, nauczyciel kreatywnego pisania. Publikuje teksty m.in. w „artPAPIERZE”, „Fabulariach”, „Nowych Książkach” czy w „Śląsku”. Miłośnik kotów, psów, starych fotografii i tajemnic genealogicznych. Fascynują go mroczne strony pozornie zwyczajnego życia. Autor “Listy nieobecności” (2019, Wydawnictwo MOVA).
Kiedy pewnego wiosennego dnia 1938 roku znany notariusz popełnia spektakularne samobójstwo, nikt w mieście nie ma wątpliwości, że kryje się za tym wielka, mroczna tajemnica. Na ulice Radomia wypełza niepokój podsycany coraz gwałtowniejszą niechęcią do mniejszości żydowskiej. Gdy w nieznanych okolicznościach znikają dwie bliskie notariuszowi kobiety, w sprawę angażuje się młody, pełen werwy policjant, a do działania pcha go silne uczucie do jednej z zaginionych. Wraz ze swym przyjacielem, utalentowanym dziennikarzem, rusza tropem tajemnicy, a gdy po krwawej nitce dociera do kłębka, ten okazuje się większy i straszniejszy, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Czy aspirant Ludwik Kindt zatrzyma ogromną machinę pchającą ku zagładzie nie tylko Radom i Polskę, ale również cały kontynent, a może i świat? I jaką rolę w tej zagadce odgrywa wielki trójkątny diament?
„Początek” to pierwszy tom cyklu „Supercepcja” Katarzyny Gacek, który w formie audiobooka możecie pobrać za darmo
„Początek” Katarzyny Gacek to przygodowa książka dla młodzieży z wątkiem sensacyjnym.
Bohaterami są jedenastolatkowie. To co ich łączy to szczególne zdolności. Nadzwyczajny dotyk, wyostrzony słuch, bezbłędny smak. Te predyspozycje choć sprawiają im dużo kłopotów okazują się przydatne w sytuacjach wydawałoby się bez wyjścia.
– Choć „Początek” to powieść skierowana do młodzieży dorosłemu czytelnikowi sprawi ogromną przyjemność. Nietuzinkowi, młodzi bohaterowie z ikrą. Ciekawa fabuła. Dreszczyk wywołany sensacją. To wszystko sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie – mówi Anna Pruska z filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.
W radomskiej bibliotece dostępne są wszystkie tomy.
„Zranić marionetkę” napisaną przez Katarzynę Grocholę polecamy dziś w magazynie literackim Zbliżenia
Książka została wydana w maju 2019 roku przez Wydawnictwo Literackie. Poleca ją Anna Pruska, kierownik filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.
Z okładki:
Miłość, nienawiść, stare grzechy i nowe zbrodnie.
Kto w naszym życiu pociąga za sznurki?
Warszawa, tu i teraz. W luksusowym apartamencie odnalezione zostaje ciało znanego biznesmena. Po oględzinach miejsca zdarzenia policja ogłasza, iż było to samobójstwo. Gdy jednak wkrótce dochodzi do kolejnych tajemniczych zgonów, śledczy muszą wziąć pod uwagę, że za wszystkim może stać morderca.
Sprawę prowadzi Natan, doświadczony policjant, jeden z ostatnich mężczyzn z zasadami, i przydzielona mu przez policyjną „górę” młoda antropolożka Weronika, pisząca pracę doktorską na temat samobójstw. Obydwoje zmagają się z demonami przeszłości, a nowe śledztwo zaprowadzi ich w rejony, których nawet nie byliby w stanie sobie wyobrazić.
Czy w plątaninie coraz bardziej przerażających zdarzeń Natanowi i Weronice uda się odkryć prawdę?
Katarzyna Grochola po raz pierwszy w swej karierze zostaje autorką kryminału i od razu osiąga w nim mistrzostwo. Zranić marionetkę to porywająca i wielopoziomowa opowieść o dobru i złu, o nienawiści i miłości, a także o tym, jak trudno czasem jedno odróżnić od drugiego. Pisarka po raz kolejny udowadnia, że nie ma sobie równych w subtelnym opisywaniu i odsłanianiu ludzkich sekretów.
Mam nadzieję, że z chęcią sięgniecie po książkę Katarzyny Grocholi „Zranić marionetkę” i sami ocenicie jak spisała się tworząc kryminał.
KONKURS FOTOGRAFICZNY
Przypominam Wam o konkursie fotograficznym Radomskie Zaułki Książki organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Radomiu. Właśnie trwa trzecia edycja tego konkursu.
Tematem tej edycji są miejsca związane z szeroko pojętą literaturą. Prace można nadsyłać do 30 września.
Iwona Żytkowiak – Zamknij oczy, to książka jaką dziś polecamy w magazynie literackim Zbliżenia
Książkę poleca Anna Pruska, kierownik filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu. Powieść Zamknij oczy została wydana w maju 2019 roku przez wydawnictwo Prószyński i spółka.
KONKURS
Na zakończenie mam dla was rozwiązanie konkursu.
Nagrody otrzymują panie Anna z Radomia i Monika z Jaworzna. Serdecznie gratuluję.
Opis książki:
Jedna z tych autentycznych historii, które muszą być opowiedziane, żeby nie przepaść.
Poruszająca opowieść o tajemnicy ludzkiego życia, historii i pamięci, ale też o przyszłości na progu przeszłości.
Roma, artystka, malarka i pisarka żyjąca przez ostatnie lata w osamotnieniu, zgadza się na to, żeby w jej świat wkroczyła kobieta, która chciałaby napisać o niej powieść. Szybko okazuje się, że nie o prawdę tu chodzi, lecz o to, co każdy z nas wolałby przemilczeć, schować, zataić.
Ale czy człowiek sam dla siebie może być tajemnicą? Przecież zamyka się oczy nie tylko po to, żeby nie patrzeć, ale też – żeby zobaczyć…
Mężczyzna w białych butach to książka inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, które na początku lat 90. wstrząsnęły Polską
Powieść – Mężczyzna w białych butach – napisali Michał Larek i Waldemar Ciszak. Książka została wydana w sierpniu 2016 roku przez wydawnictwo Czwarta Strona.
Poleca Anna Pruska, kierownik Filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.
– W tej książce autorzy podjęli się rekonstrukcji prawdziwej historii – mówi Anna Pruska.
Rok 1991. Na poznańskim blokowisku niepozornie wyglądający mężczyzna zaczepia nastoletnich chłopców. Mężczyzna wymyśla pretekst, żeby dostać się do ich mieszkań. Nic nie podejrzewający chłopcy, wprowadzają go do domu. Ten zaś wykorzystując ich naiwność, okrada mieszkanie, czasami wykorzystuje ich seksualnie i zabija. Zabija, dusząc zaciąga na szyi pętlę z mokrego ręcznika.
Mężczyzna w białych butach – trzyma w napięciu mocniej niż jakikolwiek kryminał i wciąga bardziej niż najlepsze reportaże. – Czyta się ją prawie na jednym wdechu, cały czas mając gulę w gardle. Zapewniam, że jeszcze długo po odłożeniu książki, czytelnik będzie się zastanawiał, dlaczego „ręcznikowy dusiciel” zabijał kilkunastoletnich, nic nie winnych mu chłopców, pozostawiając w widocznym miejscu informację – ZEMSTA – dodaje Anna Pruska.
Czytelnik zastanawia się na kim się mścił? Jak bardzo był skrzywdzony w dzieciństwie? Bo przecież musi być jakieś wytłumaczenie, dlaczego w tak wyrachowany i przerażający sposób mordował te dzieci.
Kiedy został schwytany, nie umiał odpowiedzieć. Twierdził, że lubi dzieci.
Autorzy wychodząc poza ramy gatunku, przedstawiają historię głośnych zbrodni seryjnego mordercy.
Bohaterowie z krwi i kości, tajemnica psychiki „Dusiciela” oraz brawurowo poprowadzona fabuła sprawiają, że emocje buzują jak podczas oglądania magazynu kryminalnego „997”. Nawet na krok nie odstępujemy mordercy i depczących mu po piętach policjantów. Ale czy uda się wygrać wyścig z czasem i uratować chociaż jedno niewinne życie?
Książka – Mężczyzna w białych butach – to dokument i kryminał w jednym. Rewelacyjne połączenie. Dalej niż kryminał, głębiej niż dokument…
