Paweł Witkowski – kurator wystawy autorstwa Katarzyny Kukuły „Heil Smile! O tym jak uśmiechałam się, a było mi do płaczu” w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia był gościem Urszuli Niwińskiej-Reczko w magazynie Moc Kultury.
Rozmowa do odsłuchania poniżej:
Rozmowa dostępna również na facebookowym profilu Radia Radom:
Nieznaczności – Mateusz Pawełczyk – to nowa wystawa jaka w najbliższy piątek zostanie otwarta w Galerii Łaźnia
„Krzywe linie, próby, błędy, szkice, rysunki, poprawki, zmiany, szarości i brud pracowni. Poszukiwanie prawd malarskich w tych zakresach codzienności twórczej, prowadzi do ciekawych, w mojej ocenie zestawień. Rozwiązania dla swoich kompozycji odnajduję w plamach zastanych na palecie, obok palety, na powierzchni pracowni analizując układy, jakie tworzą. To elementy wyrażające mnie w sposób dosłowny, bliski, są niewymuszone, powstają naturalne, oczywiście w ujęciu malarskim. Analogicznie traktuję formy w swoich pracach. Nie oczekuję od nich (i od siebie) idealnego odzwierciedlenia rzeczywistości, czy osoby której, portret wprowadzam w obraz. Elementy pojawiające się na płótnie mają prawo się zniekształcać, zatracać, zatapiać się w trakcie malowania w materii powstającego obrazowania. Ich wzajemne relacje i koneksje zmieniają się w czasie, jako następstwa wcześniej opisywanych perspektyw. To aksjomat kształtowania się ostatecznej formy moich obrazów. Ostateczny ich kształt i brzmienie, nazywane jest przeze mnie karykaturą, nie w dosłownym rozumieniu jako podkreślenie negatywnego charakteru, lecz jako podkreślenie prawdy o ich funkcjonowaniu w rzeczywistości i na obrazie oraz procesie następujących zmian. Takie zestawia dają mi satysfakcję. Ich pozorna niespecjalność, jest prawdą, jest ciekawsza od form z d e t e r m i n o w a n y c h do bycia estetycznymi” – mówi sam autor.
Mateusz Pawełczyk -urodzony 9 maja 1991 roku w Oleśnie.
Po ukończeniu w 2010 roku, Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Śl. w Praszce, rozpoczął studia na Wydziale Sztuki, Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie na kierunku malarstwo, ze specjalnością malarstwo sztalugowe. W 2015 roku, obronił, z wyróżnieniem, dyplom magisterski.
Od 2015 roku pracuje w Katedrze Malarstwa, miał okazję prowadzić zajęcia w pracowniach dyplomowych malarstwa sztalugowego oraz malarstwa architektonicznego prof. Jarosława Kweclicha, dr hab. Rafała Głowackiego, dr hab. Bartosza Frączka, dr hab. Beaty Bebel-Karankiewicz oraz w uzupełniających pracowniach dyplomowych rysunku dr hab. Bartosza Frączka, dr hab. Jakuba Jakubowskiego.
Obecnie jest słuchaczem Szkoły Doktorskiej UJD w Katedrze Malarstwa w dyscyplinie sztuki piękne i konserwacja dzieł sztuki. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju oraz za granicą, organizował również indywidualne wystawy. Ma w dorobku udział i organizację sympozjum naukowych. W ostatnich tygodniach 2019 roku zadebiutował jako kurator organizując wystawę prof. Jarosława Kweclicha „Kweclicha portret własny” w częstochowskiej Konduktorowni.
Autor miał pięć wystaw indywidualnych. Brał udział w ponad dwudziestu wystawach zbiorowych i kilku sympozjach.
Wernisaż wystawy odbędzie się w piątek, 5 marca. Początek o godz. 18. Łaźnia, Galeria sztuki, ul. Traugutta 31/33.
Ekspozycję będzie można oglądać do 26 marca.
Krzysztof Mańczyński – Moje pejzaże – to nowa wystawa jaka zostanie otwarta w piątek w Galerii Łaźnia w Radomiu
Krzysztof Mańczyński to artysta malarz i rzeźbiarz urodzony w 1940 roku w Radomiu. W 1968 roku ukończył Wydział Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w Pracowni Ilustracji Książkowej pod opieką prof. Jana Marcina Szancera.
W swoim dorobku twórczym artysta ma kilkadziesiąt wystaw indywidualnych. Brał też udział w ponad 150 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jest laureatem wielu nagród na konkursach i wystawach plastycznych. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych oraz kolekcjach w kraju i za granicą. Na jego obrazach często pojawia się Radom, ale nie brakuje i pejzaży bieszczadzkich czy widoków z zagranicznych podróży. Pasją artysty są także krzyże z drewna.
Na wystawie „Moje pejzaże” Krzysztof Mańczyński prezentuje pejzaże inspirowane jego ukochanymi Bieszczadami, począwszy od 1979 roku po ostatnie prace z roku 2020. Wystawa składa się z dwóch ekspozycji: pierwsza to zbiór prac malarskich, druga to pejzaże wykonane w technice pasteli.
Otwarcie wystawy odbędzie się w piątek, 5 lutego o godz. 18 w Galerii Łaźnia przy ul. Traugutta 31/33. O godz. 19 – prezentacja wystawy online na kanale YouTube oraz na Facebook.
Łaźnia działa w reżimie sanitarnym, zachowując wszelkie rekomendowane zasady i obostrzenia, wynikające z sytuacji epidemicznej / ograniczona ilość osób, dystans,maseczka, oświadczenia.
Ewa Banaszczyk, radomska artystka będzie miała swój wernisaż w Galerii Łaźnia w Radomiu
Artystka będzie obchodziła 20-lecie pracy twórczej.
Ewa Banaszczyk należy do grupy wyróżniających się twórców radomskiego środowiska plastycznego. Swoje fascynacje rozwijała początkowo w kieleckim Liceum Sztuk Plastycznych, specjalizując się w dziedzinie tkaniny artystycznej, co pozostaje nie bez znaczenia dla jej obecnej twórczości. Jest absolwentką pierwszego rocznika studentów wykształconych na Politechnice Radomskiej w zakresie wychowania plastycznego (obecny Wydział Sztuki). Dyplom uzyskała w pracowni malarstwa prof. Andrzeja Gieragi w 2000 r., aneks z grafiki warsztatowej w pracowni grafiki prof. Krzysztofa Wyznera. W latach 2001–2005 asystentka w pracowniach malarstwa, rysunku, działań i struktur wizualnych w macierzystej uczelni.
20 lat pracy twórczej, ale wystawa nieretrospektywna. Prezentowane prace to malarstwo i rysunek na tekturach z ostatnich 4 lat, z cykli Strony domu, Kobieta, Powietrze oraz pojedyncze prace. W 2020 r. pięć prac z cyklu Powietrze otrzymało nagrodę Wojewody Świętokrzyskiego w konkursie Przedwiośnie 43 organizowanym przez BWA w Kielcach.
Wernisaż odbędzie się w piątek, 23 października w Galerii Łaźnia przy ul. Traugutta 31/33. Początek o godz. 18.
Wydarzenie odbędzie się w reżimie sanitarnym (ograniczona liczba miejsc, maseczki, oświadczenia covid 19).
Wystawa będzie czynna do 20 listopada.
Prace polskich artystek i artystów tworzących po 1945 roku będzie można obejrzeć na wystawie Pod prąd. Obrazy pochodzą ze zbiorów sztuki współczesnej, jakie przez lata gromadziło Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.
Obrazy, które będzie można oglądać to dzieła artystów przypisywanych różnym nurtom i kierunkom obecnym w sztuce drugiej połowy XX wieku (polskie wydanie ekspresjonizmu, informelu, abstrakcjonizmu i surrealizmu i nowej figuracji).
Będzie można obejrzeć prace Marii Anto, Barbary Jonscher, Zofii Artymowskiej, Marii Jaremy, Jadwigi Maziarskiej, Teresy Pągowskiej, Erny Rosenstein, Teresy Rudowicz, artystów współtworzących grupę Wprost : Bieniasza, Sobockiego, Grzywacza, Waltosia, oraz innych wybitnych przedstawicieli polskiej sztuki drugiej połowy XX wiek: Tadeusza Brzozowskiego, Edwarda Dwurnika, Stanisława Fijałkowskiego, Jerzego Nowosielskiego, Jerzego Skarżyńskiego, Henryka Stażewskiego, Jana Tarasina, Zbysława Marka Maciejewskiego, Zbigniewa Makowskiego.
Motywem przewodnim wystawy będzie znak i symbol w sztuce, jako sposób porozumiewania się artystów z odbiorcami. Jak czytać malarstwo, czym jest znak a czym jest symbol w sztuce – te pytania od lat nurtowały wielu badaczy i odbiorców sztuki. Wiele dzieł nadal pozostaje zagadką, a ścieżki interpretacji wydają się być kręte… Oglądając wystawę zastanowimy się na ile znaki w przedstawionych pracach są czytelne, na ile artysta świadomie formułuje komunikat, jakimi środkami formalnymi operuje… W końcu co my, jako odbiorcy sztuki odczytujemy dla siebie.
Eksponowane obrazy to ułamek zbiorów sztuki współczesnej, jakie przez lata zgromadziło Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Kolekcja sztuki współczesnej była budowana jeszcze w ramach działalności Działu Sztuki, na długo przed utworzeniem odrębnego oddziału. W 1991 roku w kamienicach Gąski i Esterki przy radomskim rynku, otwarto Muzeum Sztuki Współczesnej, do którego trafiły zgromadzone dotychczas zbiory. W trakcie swojej działalności, w latach 1992-2015 MSW zgromadziło dodatkowo 2500 prac, które przekazywane były jako dary od zaprzyjaźnionych artystów. W 2016 roku kolekcja liczyła już 4,5 tysiąca prac malarskich, rysunkowych i rzeźbiarskich.
W latach 2017-2018 zgromadzona kolekcja sztuki współczesnej została przekazana w depozyt do Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu.
Otwarcie wystawy Pod prąd odbędzie się w środę, 19 czerwca o godz. 17 w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.
Konkurs fotograficzny – Radomskie zaułki książki – edycja II. Ulica Piłsudskiego został rozstrzygnięty. Jury przyznało nagrody w dwóch kategoriach wiekowych. Już wkrótce odbędzie się wręczenie nagród i wystawa pokonkursowa
Przypomnijmy, konkurs fotograficzny Radomskie Zaułki Książki, zorganizowany przez Miejską Bibliotekę Publiczną im. Józefa A. i Andrzeja S. Załuskich w Radomiu, odbywał się od 29 sierpnia 2017 roku do 31 marca 2018 roku. Należało sfotografować zabytkową ulicę Piłsudskiego (otoczenie, detale architektoniczne, elementy elewacji, wnętrza budynków w obrębie ulicy, a także wszelkie fotografie sytuacyjne). Celem konkursu było m.in.: odkrywanie, dokumentowanie i gromadzenie najciekawszych fotografii ukazujących zabytkową ulicę Piłsudskiego w Radomiu, zwrócenie uwagi na walory architektoniczne, uwrażliwienie na zabytkową tkankę naszego miasta.
Na konkurs wpłynęło 121 prac od 33 autorów w tym:
w kategorii A do lat 18 – 79 prac od 23 autorów,
w kategorii B powyżej lat 18 – 42 prace od 10 autorów.
Jury w składzie:
Anna Skubisz-Szymanowska – Dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu
Leszek Jastrzębiowski – fotograf, prezes Radomskiego Towarzystwa Fotograficznego
dr hab. Mariusz Dański, prof. UTH – grafik, nauczyciel akademicki
Marta Trojanowska – komisarz konkursu przyznało następujące nagrody i wyróżnienia:
I nagroda:
Julia Ziembicka, Radom, za cykl 4 prac: „Obserwatorki”, „Kobiety Sherlocka”, „Vogue”, „Spacer”
II nagroda: 2
Jonasz Klochowicz, Radom, za dwie prace: „Oko”, „Brama”
III nagroda:
Jan Tarka, Radom, za dwie prace: „Budynek Sądu Okręgowego”, „Widok na ul. Piłsudskiego…”
Wyróżnienia równorzędne przyznano:
Wiktoria Miller, Pionki, za pracę: „Poranny pośpiech przy ul. Piłsudskiego”
Aleksandra Skoneczna, Radom, za pracę: „Lewitacja szklanej kuli”
I i III nagrody nie przyznano
II nagroda ex aequo:
Paweł Puton, Radom, za cykl czterech prac „Zabytek i jego detal”: „Sygnatura”, „Podstawa tablicy”, „Tablica”, „Kamienica”
Malwina Obarska, Pionki, za cykl czterech prac: „Przechodzień”, „Na ławce”, „Obserwacja”, „Wieczorową porą”
Wyróżnienie przyznano:
Marek Ziółkowski, Radom, za pracę: „Piłsudskiego – do trzech razy sztuka”
Wszystkie nagrodzone i wyróżnione prace znajdą się na wystawie pokonkursowej.
1. Mateusz Kot: „Na rogu”, „Flary”
2. Jonasz Klochowicz „Remont”, „Komórki”
3. Maria Kwiatkowska: „Posąg”, „Zatrzymujemy czas”
4. Justyna Wachnicka: „Piłsudskiego nocą”
5. Adrianna Chruścińska: „Miejska Biblioteka Publiczna 1”, „Miejska Biblioteka Publiczna 2”
6. Maja Dominiak: „Budynek biblioteki”, „Budynek sądu”, „Mróz na ulicy”, „Ulica Piłsudskiego nocą”
7. Zofia Salamaga, „Z lotu ptaka”
8. Katarzyna Podkowa „Wysoki sąd”, „Oczy ulicy” 3
9. Agnieszka Chęcińska: „Zaduma”
10. Aleksandra Kapciak:: „Budynek przy Piłsudskiego 13”, „Budynek przy Piłsudskiego 9”, „Budynek przy Piłsudskiego 7”
11. Paweł Gałczyński: „Szlakiem słynnych radomian”, „Czar kamieniczek”
12. Dominika Kwiatkowska: „Piłsudskiego – początek i koniec”, „Sąd Okręgowy przez pryzmat roślinności”, „Biblioteka miejska”
13. Zuzanna Miernik: „Brama wjazdowa…”, „Widok na kamienicę przy ul. Piłsudskiego z okna sali w szkole”, „Witraż okna z klatki schodowej”
14. Kaja Jęczkowska: „Brama wjazdowa do siedziby banku PKO S.A.”, „Okna w oknie”, „Kolorowa kamienica przy ul. Piłsudskiego 4”
15. Jan Tarka; „Kamienica Józefa Brandta”
16. Blanka Ćwierz; „Kolorowe kamienice”, „Sąd”, „Schody”, „Kolumny”;
17. Natalia Kutkiewicz: „Witryny sklepowe”, „Ul. Piłsudskiego (kolumny)”, „Sąd”, „Biblioteka”, „Czerwona kamienica”;
18. Marek Ziółkowski: „Kościół? Nie, to tylko bank”, „Co trzy głowy, to nie jedna”;
19. Krzysztof Mizera: „Oblicze sprawiedliwości”, „Zaduma”, „Retro”, „Brama wspomnień”;
20. Małgorzata Pawlak: „Znudzone?”, „Do góry i w dół”;
21.Stanisław Wolanin: „Oświecony”, „W pysku”, „Drzewo”, „Przed sądem”
22.Piotr Czerski: „Ul. Piłsudskiego, cz. parzysta, początek, rok 2011”; „Ul. Piłsudskiego, początek, rok 2011”
23. Stanisław Gąsior: „Fragment elewacji kamienicy przy ul. Piłsudskiego”; „Podwórko przy ul. Piłsudskiego 4”, „Okno w kamienicy przy ul. Piłsudskiego”
24.Mateusz Kot: „Kasa”, „Spotkanie”
25. Natalia Sulima: „Drzwi do literatury”
26. Natalia Wesołowska: „Ulica Piłsudskiego 1”, „Ulica Piłsudskiego 2”
27.Kordian Pawlak: „Róg Piłsudskiego i Sienkiewicza”, „Ulica Piłsudskiego w odbiciu 1”, „Ulica Piłsudskiego w odbiciu 2”
28. Maria Kowalska, „Czas wiedzy”
29. Justyna Wolanin: „Sprawiedliwość w witrynie”, „Zabrakło?”, „Wąs sarmacki” 4
Wszyscy laureaci otrzymają nagrody rzeczowe oraz dyplomy. Dodatkowo dyplomy za udział otrzymają wszyscy uczestnicy konkursu oraz opiekunowie.
Otwarcie wystawy pokonkursowej oraz wręczenie nagród i wyróżnień odbędzie się we wtorek, 8 maja 2016 roku o godz. 17 w Bibliotece Głównej przy ul. Piłsudskiego 12, sala 36.
Wszystkie nadesłane na konkurs prace znajdą się w zbiorach Radomskiej Biblioteki Cyfrowej.
Wybrane prace zostaną wykorzystane na okładkach kwartalnika „Bibliotekarz Radomski”.
Fot. Aleksandra Skoneczna
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia zaprasza na najbardziej kolorową wystawę roku – Dwa piętra nad Malewiczem.
Powoli dobiega końca edukacyjny projekt „Młodzi Ambasadorzy Elektrowni” realizowany przez Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” oraz Publiczną Szkołę Podstawową nr 4 w Radomiu. Przez ostatnie dwa miesiące pracownicy radomskiej instytucji kultury odkrywali przed dziećmi tajemnice i ciekawostki związane ze światem sztuki współczesnej. Po serii niezwykle owocnych spotkań i zajęć warsztatowych czas na zaprezentowanie rezultatów.
Rezultaty będzie można podziwiać na wystawie Dwa piętra nad Malewiczem, która zostanie otwarta w niedzielę, 29 października o godz. 16 w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia przy ul. Kopernika 1. Wstęp wolny.
Projekt zrealizowany został ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kulturalni Edukatorzy” koordynowanego przez Mazowiecki Instytut Kultury.
Prace artystów tworzących Nieformalną Grupę Skład Doczepiony będzie można obejrzeć na wystawie w radomskiej Łaźni. Po wernisażu wystąpi Angela Gaber Trio.
Będzie to kolejna wystawa grupy Skład Doczepiony w Radomiu. W jej skład wchodzą artyści z Sanoka, Radomia, Starachowic i Skaryszewa. Nieformalna Grupa Artystów, działająca pod wspólnym szyldem, powstała z potrzeby łączenia środowisk twórczych i chęci realizacji artystycznych pomysłów w miejscach niekonwencjonalnych.
Swoje prace na wystawie w Łaźni zaprezentują: Anna Białowąs, Bernadeta Andruszko, Bożena Klimek-Kurkowska, Maria Stanikowska, Arkadiusz Andrejkow, Adam „Pająk”, Daniel Białowąs, Daniel Rogala, Dariusz Jędrasiewicz, Jacek Michał Szpak, Jakub Strzelecki, Leszek, Kwiatkowski, Mateusz Beźnic, Mateusz Popławski, Michał Kurkowski, Sylwester Stabryła.
Podczas wernisażu odbędzie się również koncert zespołu Angela Gaber Trio. Koncert będzie nosił tytuł Dobre Duchy.
Zespół działa nieprzerwanie od 2011 r. i jednoczy muzyków z regionu Bieszczad. Wydali swój debiutancki album Opowieści z Ziemi, zarejestrowany w kościele w Mrzygłodzie pod koniec lata 2012.
Tworzyli także muzykę do spektakli. Są laureatami prestiżowych festiwali folkowych jak Festiwal Folkowy Polskiego Radia – Nowa Tradycja czy Międzynarodowy Festiwal Folkowy – Mikołajki Folkowe.
Aktualnie zespół pracuje nad nowym, autorskim materiałem przy współpracy z perkusjonalistą Ernestem Drelichem.
Otwarcie wystawy i koncert odbędą się w sobotę, 7 października o 17 w Łaźni przy ul. Żeromskiego 56.
Maski i rzeźby z obszaru Papui Nowej Gwinei, Wysp Salomona, Filipin i Indonezji będzie można obejrzeć na wystawie Maska Papuaska – Brat i Siostra.
W sobotę, 7 października, w Kuźni Artystycznej powieje egzotyką. Odbędzie się wernisaż wystawy Maska papuaska – Brat i Siostra z cyklu „Sztuka z Odległych Lądów”.
Organizatorem wystawy jest Fundacja naukowa Sub Umbra Sede.
– Na wystawie będzie można obejrzeć ponad czterdzieści obiektów sztuki prymitywnej, które przenoszą widza w świat pierwotnych kultur – mówi Patryk Majewski, prezes Fundacji Sub Umbra Sede. W takich kulturach tradycje rękodzieła znane są od pokoleń i kontynuowane do dzisiaj.
Wernisaż pozwoli na zagubienie się w zawiłościach rzeki Sepik i odkrycie zakamarków wiosek odciętych od cywilizacji, gdzie życie niezmienne dyktowane jest prawami natury.
Maski i rzeźby z obszaru Papui Nowej Gwinei, Wysp Salomona, Filipin i Indonezji zostały zebrane podczas badań naukowych w Papui Nowej Gwinei między kwietniem a czerwcem 2017 roku.
Na zdjęciach maski mai (mwai), które reprezentują parę mitycznych braci i sióstr, nauczycieli podczas ceremonii męskiej inicjacji. Każda maska ma swoje totemiczne, święte i drogocenne imię.
Wernisaż odbędzie się w sobotę, 7 października o godz. 18 w Kuźni Artystycznej przy ul. Daszyńskiego 5.
Wstęp wolny.
Fot. Sub Umbra Sede
Urządzenia i aparaty elektrotechniczne, papiery wartościowe, zdjęcia i pamiątki związane z dawną elektrycznością, zwłaszcza z historią Elektrowni Miejskiej w Radomiu – to wszystko będziemy mogli zobaczyć na wystawie „Początki elektryfikacji polskich miast – Elektrownia Miejska w Radomiu 1901-1946”.
Jeżeli w domowych zbiorach posiadasz przedmioty i pamiątki związane z przedwojenną Elektrownią w Radomiu, podziel się nimi i wesprzyj międzynarodową wystawę, do czego zachęca Tomasz Staniszewski – kurator wystawy. Mogą to być stare fotografie, dokumenty, a nawet żarówki z tamtego okresu. Liczy się autentyczność przedmiotów i przede wszystkim chęć podzielania się unikatowymi zbiorami.
Celem wystawy jest nie tylko pokazanie w kontekście historycznym jak wyglądały początki elektryfikacji polskich miast, ale również uczczenie pamięci prof. Włodzimierza Krukowskiego, wybitnego radomianina, który zasłynął w dziedzinie elektrotechniki. Jak mówił prof. Politechniki Warszawskiej Instytutu Sterowania i Elektroniki Przemysłowej, Mariusz Malinowski – prof. Krukowski był jedynym z najwybitniejszych polskich elektrotechników urodzonych w XIX wieku, który zasłużył się w dziedzinie miernictwa elektrycznego – pierwsze mierniki energii elektrycznej były zaprojektowane przez prof. Krukowskiego.
Pierwsza część wystawy „Początki elektryfikacji polskich miast – Elektrownia Miejska w Radomiu 1901-1946” będzie poświęcona pamiątkom związanym z Elektrownią Miejską w Radomiu, natomiast druga część – dawnej elektrotechnice. Zwiedzający będą mogli zobaczyć jak wyglądały dawne urządzenie elektrotechniczne takie jak żarówki, lampy czy mierniki prądu w czasach przedwojennych i starszych. Kolejną częścią wystawy będzie galeria, w której zostaną umieszczone przedwojenne grafiki obrazujące zastosowanie elektryczności w tamtych czasach, mówił Tomasz Staniszewski.
Inauguracja wystawy „Początki elektryfikacji polskich miast – Elektrownia Miejska w Radomiu 1901-1946” odbędzie się 08 listopada w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej ELEKTROWNIA.
W sprawie przedmiotów i pamiątek związanych z przedwojenną Elektrownią w Radomiu należy kontaktować się z kuratorem wystawy, Tomaszem Staniszewskim, telefonicznie pod numerem: 601 244 130 lub osobiście pod adresem: Radom, ul. Limanowskiego 52.
