Izabela Trojanowska, piosenkarka, aktorka jest dziś gościem magazynu literackiego Zbliżenia. Rozmawiamy o muzyce, zainteresowaniach i książkach
Z Izabelą Trojanowską rozmawiałam po koncercie Budki Suflera i gości, jaki odbył się w Lublinie. Powodem do rozmowy z tą znaną i lubianą piosenkarką był n ie tylko koncert, ale przede wszystkim książka „Trojanowska” Leszka Gnoińskiego i Izabeli Trojanowskiej. Ta pozycja została wydana we wrześniu 2020 roku przez wydawnictwo Mando.
Książka „Trojanowska” to wywiad-rzeka. Znajdziemy w niej mnóstwo zdjęć z czasów dzieciństwa, młodości i dorosłości. Oprócz wypowiedzi Izabeli Trojanowskiej, znajdziemy tam również kilkadziesiąt wypowiedzi przyjaciół artystki czy osób, z którymi współpracowała przez lata. To także skrupulatne kalendarium, dyskografia oraz ciekawy artykuł o fanach i skali popularności Izabeli Trojanowskiej. Czytając tę książkę miałam wrażenie, że na nowo odkrywam tę artystkę. O wielu faktach z jej życia nie wiedziałam. Ja kojarzyłam ją jako piosenkarkę. A okazało się, że na początku swojej kariery przede wszystkim była aktorką.
Z okładki książki „Trojanowska”:
Ikona polskiej sceny po raz pierwszy o swoim życiu!
Po miażdżącej recenzji w „Przekroju” szesnastoletnia zwyciężczyni opolskich Debiutów, prawie zakończyła estradową karierę. Wyrzucona z liceum odnalazła się w studium teatralnym, by już po kilku latach dotrzeć na sam szczyt – jako piosenkarka i jako aktorka. Wróciła do Opola w 1980 roku, aby spektakularnym wykonaniem „Wszystko, czego dziś chcę” (wraz z Budką Suflera) zapisać się na zawsze w historii polskiej piosenki.
Do dziś pozostaje niekwestionowanym symbolem seksu, choć nigdy nie zgodziła się wystąpić nago przed kamerą – nie zadziałał nawet urok Romana Wilhelmiego w Karierze Nikodema Dyzmy. Jeszcze w szarej PRL-owskiej rzeczywistości stała się ikoną mody i symbolem emancypacji. Po wyjeździe na Zachód, gdy Służba Bezpieczeństwa chętnie rozpowszechniała plotki, że gra tam w filmach pornograficznych, artystka z sukcesem obroniła swoje dobre imię. Po powrocie do kraju przypomniała o sobie milionom Polaków rolą Moniki Ross w serialu Klan.
Rozmowa Leszka Gnoińskiego z Izabelą Trojanowską to nie tylko intrygujący portret fascynującej kobiety, czułej matki i wspaniałej, oddanej fanom artystki, ale także barwna, pełna zakulisowych anegdot oraz towarzyskich skandali opowieść o polskiej piosence, teatrze, filmie, telewizji i modzie, nie tylko z czasów PRL. Książkę uzupełniają nigdy nie publikowane zdjęcia z prywatnego archiwum.
„Dzięki Izie poczuliśmy powiew kolorowego, zachodniego świata. Czegoś, co było w Polsce niedostępne.” Marek Sierocki
„W Klanie obroniła się aktorsko. Rola polskiej Alexis, niemiłej i niebezpiecznej, była świetna. Ludzie uwielbiali jej nie lubić.” Tomasz Raczek
„Iza przewartościowała sposób ubierania na scenę, a potem w życiu. Publiczność wiedziała, że to przeciw tej szarzyźnie, którą mieliśmy dookoła.” Maria Szabłowska
„Moje pokolenie wtedy przerzucało się na politykę, dlatego na piękne dziewczyny mniej się oglądaliśmy, ale lubiliśmy ją, podkochiwaliśmy się w niej. To była wielka gwiazda.” Lech Wałęsa
„Rok magicznego myślenia”, narodowe czytanie i warsztaty literackie – o tym dziś w magazynie literackim Zbliżenia
Książka „Rok magicznego myślenia” autorstwa Joan Didion została wydana przez Grupę Wydawniczą Relacja w czerwcu tego roku. Poleca ją Przemysław Czaja, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.
Z okładki:
„Rok magicznego myślenia” to przejmująca opowieść wybitnej amerykańskiej dziennikarki i eseistki o żałobie po śmierci męża i chorobie córki.
Joan Didion z ogromną uważnością przypatruje się najbardziej granicznym doświadczeniom w swoim życiu, analizując własne uczucia i reakcje, a jej piękna i precyzyjna narracja dotyka uniwersalnego znaczenia tych doświadczeń.
„Rok magicznego myślenia” został wyróżniony prestiżową National Book Award, otrzymał również nominację do Nagrody Pulitzera oraz National Book Critics Circle Award. Książka jest wymieniana pośród stu najważniejszych pozycji, które trzeba przeczytać w życiu.
Narodowe Czytanie
„Moralność Pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej, to książka jaka w tym roku będzie prezentowana podczas Narodowego Czytania.
W samym Radomiu akcja zostanie przeprowadzona w sobotę, 4 września w Miejskiej Bibliotece Publicznejprzy ul Piłsudskiego 12.
W programie:
Inscenizacja wybranych fragmentów dramatu przez uczniów Wydziału Wokalno-Aktorskiego Zespołu Szkół Muzycznych w Radomiu.
Czytanie wybranych scen „Moralności pani Dulskiej” przez zaproszonych gości (Prezydent Miasta Radomia, Kolegium Prezydenta Miasta Radomia, Dyrektorzy radomskich instytucji kultury, Czytelnicy).
Prezentacja ciekawostek związanych z Gabrielą Zapolską i jej dramatem (m.in. fragmenty listów, zapisków, głównie z czasów pisania dramatu, pierwszych recenzji).
Czytelnicy zainteresowani czynnym udziałem w Narodowym Czytaniu „Moralności pani Dulskiej” mogą wysłać zgłoszenia na adres e-mail: promocja@mbpradom.pl
Narodowe Czytanie odbędzie się również w bibliotekach powiatu radomskiego, m.in. w Pionkach, Skaryszewie, Wolanowie czy Iłży.
Warsztaty literackie dla dorosłych i młodzieży
Kozienicki Dom Kultury zaprasza dorosłych i młodzież na jednodniowe warsztaty literackie, które poprowadzi Karolina Pisarska.
Warsztaty adresowane są do osób piszących poezję, prozę. Należy przynieść maksymalnie trzy własne wiersze (różnorodne stylistycznie i tematycznie), a piszący prozę powinni przynieść jedno krótkie opowiadanie (teksty do analizy).
Zgłoszenia na warsztaty przyjmowane są mailowo do 8 września do godz. 20 lub do wyczerpania limitu miejsc osobiście w punkcie informacji KDK lub internetowo przez „Strefę Zajęć”.
Prace, które chcecie przynieść na zajęcia w formie .pdf należy wysłać na adres: halina.korynska@dkkozienice.pl również do 8 września. Same warsztaty odbędą się 11 września.
Sławomir Łosowski, lider i założyciel zespołu Kombi oraz Zbyszek Fil, wokalista tego zespołu są dziś gośćmi magazynu literackiego Zbliżenia
Rozmowę z artystami zarejestrowałam w połowie sierpnia w Mstowie, tuż przed koncertem. Rozmawiamy o życiu, muzyce, pasjach i książkach. Pretekstem do tej rozmowy była książka „Kombi. Słodkiego miłego życia. Prawdziwa historia” Wojciecha Korzeniewskiego i Sławomira Łosowskiego. Ta pozycja została wydana w maju 2016 roku przez wydawnictwo InRock.
Z okładki:
Historię ciekawą i zaskakującą, zwłaszcza wobec powielanych przez media nieprawdziwych informacji na temat Kombi. Korzeniewski sięga w pytaniach, aż do dzieciństwa Łosowskiego, aby czytelnik mógł dowiedzieć się więcej o kompozytorze takich hitów jak „Słodkiego miłego życia”, „Kochać cię za późno”, „Przytul mnie”, „Taniec w słońcu”, „Bez ograniczeń energii” (czołówka programu „5-10-15” w TVP). O jego dzieciństwie pod znakiem rysowania i młodzieńczym wejściu w świat muzyki. Łosowski opowiada o założeniu zespołu, zmianach stylu muzycznego i nazwy oraz o kolejnych składach muzyków. Opowiada o swoich kultowych klawiszach, o wielkich przebojach, a także o niebezpiecznych przygodach w Casablance, ogoleniu głowy na łyso, nocach na lotnisku w Taszkiencie i karaluchach w zupie. Historia zespołu przeplata się w opowieści artysty z dramatem w jego życiu rodzinnym. Książkę kończy informacja o „Nowym Albumie”, którego wydaniem zespół wkroczył w jubileuszowy rok 40-lecia istnienia Kombi.
Telefon z przychodni wyrywa Polę ze snu. Okazuje się, że jej trzyletni synek wraz ze swoim tatą nie pojawili się na umówionej wizycie. Gdy Pola nie może skontaktować się ze swoim mężem, mimo szalejącej za oknem zamieci, decyduje się pojechać do przychodni. Po drodze jest świadkiem prowadzonej nad rzeką akcji ratunkowej. Na jej oczach dźwig wyławia samochód z roztrzaskaną przednią szybą. W pustym wraku Pola rozpoznaje nissana Kuby… Zamarznięte ciało jej męża zostaje wyłowione z rzeki kilka dni później. Zwłoki ich synka nie zostają jednak odnalezione. Wszystko wskazuje na nieszczęśliwy wypadek – Jakub nie zdołał uwolnić z pułapki ani siebie, ani dziecka. Tak brzmi oficjalna wersja…
Mijają dni, a nad dobrym imieniem Kuby zaczynają się zbierać czarne chmury. W pracy dopuścił się kilku matactw i zapewne w związku z tym był szantażowany. W odległej przeszłości Kuby mnożą się kolejne luki, a główną z nich wypełnia tajemnicza dziewczyna, która kilkanaście lat wcześniej utonęła w kaszubskim jeziorze… Spirala obłędu zacieśnia się w trakcie przeszukiwania domu małżeństwa. W piwniczce na wina policja natrafia na zamknięte w metalowej skrzyni szczątki małego dziecka…
„Ta książka wessie i odbierze dech!”
Max Czornyj
„Mroczna, zagadkowa i nieodkładalna. Czekam na więcej!”
Marcel Moss
„Trzyma w napięciu od pierwszej strony!”
Katarzyna Puzyńska
Dziękuję wydawnictwu Muza za egzemplarz recenzencki.
SLEEVEFACE w bibliotece
Miejsko-Gminna Biblioteka w Skaryszewie zaprasza mieszkańców regionu radomskiego do udziału w akcji Sleeveface, czyli ubierz się w książkę na wakacje.
Aby wziąć udział w akcji, należy wybrać okładkę książki, zrobić sobie z nią zdjęcie i wysłać je do Miejsko-Gminnej Biblioteki w Skaryszewie. Termin nadsyłania zgłoszeń upływa 31 sierpnia.
Regulamin i kartę zgłoszenia znajdziecie na stronie tej biblioteki.
„Marionetka” oraz Nagroda Literacka Miasta Radomia – o tym dziś m.in. w magazynie literackim Zbliżenia
„Marionetka” autorstwa Pauliny Jurgi została wydana w czerwcu 2021 roku przez wydawnictwo Otwarte. „Marionetka” to drugi tom z cyklu Rosyjska Mafia.
Z okładki:
Przekroczenie granic doprowadziło do zdarzeń, które Marta chciałaby wymazać z pamięci. Jednak przelana krew nie daje o sobie zapomnieć. Dziewczyna musi pozbyć się dręczących ją wyrzutów sumienia i stawić czoła kolejnym przeciwnościom losu. Nie może już liczyć na swojego strażnika, a gra toczy się o coś więcej niż tylko o jej życie: porwana została jej przyjaciółka Karolina. Jedynym sposobem, aby ją uratować i by przetrwać w bezwzględnym rosyjskim świecie, wydaje się pewien przerażający układ… Czy Marta się na niego zdecyduje? Czy ścieżki jej i Nikołaja ponownie się skrzyżują? I czy złożone jej obietnice zostaną dotrzymane?
Dziękuję wydawnictwu Otwarte za egzemplarz recenzencki.
Nagroda Literacka Miasta Radomia
Nagroda Literacka Miasta Radomia to wyróżnienie przyznawane przez Prezydenta Miasta Radomia. Już można zgłaszać książki do konkursu. Więcej informacji na temat Nagrody Literackiej Miasta Radomia znajdziecie na stronie biblioteki i TUTAJ.
Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza będzie tematem dzisiejszego wydania magazynu literackiego Zbliżenia
Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza ustanowiona jest przez radomski samorząd i przyznawana debiutującym pisarzom (za pierwszą lub drugą książkę napisaną prozą artystyczną w języku polskim). Uznawana jest za jedno z najważniejszych literackich wyróżnień w Polsce.
W tym roku nagroda zostanie wręczona po raz szósty. Napłynęło 100 zgłoszeń a spośród nich kapituła wybrała piątkę nominowanych.
Laureat Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza otrzymuje 40 000 złotych oraz lornetkę, będącą symbolem twórczej uważności wobec świata i nawiązującą do ostatnich lat życia Gombrowicza – rzadko z powodu choroby wychodząc z domu, przez lornetkę obserwował ludzi i ich życie w Vence.
– W tym roku w ramach Nagrody Gombrowicza pojawi się nowe wyróżnienie, miesięczna rezydencja w Vence – mówi Tomasz Tyczyński, sekretarz kapituły Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza, kierownik Muzeum Witolda Gombrowicza.
Marek Koprowski, autor m.in. książki „Kresy na Pomorzu. Tułaczka po Ziemiach Odzyskanych” jest gościem magazynu literackiego Zbliżenia
Książka „Kresy na Pomorzu. Tułaczka po Ziemiach Odzyskanych” została wydana w czerwcu 2018 roku przez wydawnictwo Replika.
Z okładki:
Zabierając Kresy, Stalin zakładał, że Polską będą rządzić komuniści i chciał im to zrekompensować, maksymalnie przy tym osłabiając.
Oto opowieść o fragmencie Ziem Odzyskanych, czyli o Pomorzu Zachodnim, a konkretnie o Ziemi Kamieńskiej, leżącej nad Zalewem Kamieńskim. Tu w końcu 1945 r. przybyli przesiedleńcy z Lwowszczyzny, którzy z wyroku historii musieli opuścić rodzinne tereny, by na nieznanym im Pomorzu zacząć życie na nowo.
Gdy przyjechali, przebywali tu jeszcze dawni mieszkańcy tego zakątka, czyli Niemcy. Oni też, wbrew własnej woli, musieli stąd wyjechać. Część z nich zrobiła to zawczasu, wielu zginęło bądź najzwyczajniej zostało zamordowanych. Taką decyzję podjął Stalin i żaden z aliantów zachodnich nie ośmielił mu się sprzeciwić.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza stanowi obszerny wstęp – rys historyczny, który kończy się na polskiej transformacji ustrojowej. Koncentruje się siłą rzeczy na kilku najważniejszych wątkach, przede wszystkim na okolicznościach, w jakich Polska weszła w posiadanie Pomorza.
Część druga to relacje ostatnich świadków historii, którzy pamiętają życie w Małopolsce i powojenny exodus na Ziemie Odzyskane. Ich autorzy pochodzą ze wsi Brzozdowce. Opowiadają o barwnym życiu w okresie II Rzeczypospolitej, kiedy to miejscowość ta stanowiła wspólnotę polsko-rusińsko-żydowską z całym związanym z tym kresowym kolorytem. Relacje te przybliżają również życie pionierów w pierwszych latach na nowych gospodarstwach, a także w okresie późniejszym.
Obie części nawzajem się uzupełniają. Relacje pokazują życie powojennych pionierów na Ziemiach Odzyskanych nie gorzej niż film „Sami Swoi”.
Pierwsza książka dla najmłodszych autorki międzynarodowego bestsellera „Zniszcz ten dziennik”!
MAMY DOSYĆ SZTYWNYCH REGUŁ DOTYCZĄCYCH CZYTANIA!
– nie zaginać rogów, z książką obchodzić się ostrożnie, czytać po cichu – co za nuda!
A gdyby tak stworzyć całkiem nowe zasady?
– potrząśnij książką!
– daj jej prztyczka!
– powąchaj ją!
– przytul!
– spróbuj czytać ją do góry nogami!
Keri Smith pomogła tysiącom ludzi na całym świecie wyzwolić kreatywność i odkryć nowe sposoby kontaktu z książką. Teraz autorka chce zaszczepić tę wrażliwość dzieciom i pomóc im bez kompleksów i uprzedzeń wejść w świat czytelnictwa.
„Wykończ tę książkę” to zachęta do wiary we własne pomysły i otwarcia się na niedoskonałości. Pokazuje, że czytanie to wielka frajda i zabawa wszystkimi pięcioma zmysłami, a twórczy czytelnik lub czytelniczka jest najlepszym, co może przydarzyć się książce.
Bez nich, książka nigdy nie będzie wykończona…
Keri Smith – jest autorką, ilustratorką i artystką, najbardziej rozpoznawalną za sprawą sprzedanej w kilku milionach egzemplarzy książki pt. „Zniszcz ten dziennik”. Inne jej tytuły, to między innymi: „Zniszcz ten dziennik wszędzie”, „Łowca skarbów”, „Bałagan”, „Fantastyczny świat”. Prowadzi warsztaty kreatywne w oparciu o własne książki, ilustrowała też dla wielu czasopism, w tym dla „Washington Post” i „New York Times”. Lubi spędzać czas na zabawie z mężem i synem i dzieli swój czas między zachodnie Massachusetts i kanadyjską wioskę.
„Bohaterowie są zmęczeni”, nowości wydawnicze i konkurs recytatorski – o tym dziś w magazynie literackim Zbliżenia
„Bohaterowie są zmęczeni” Marii Nurowskiej zostali wydani w kwietniu 2016 roku przez Wydawnictwo Zwierciadło. Książkę „Bohaterowie są zmęczeni” poleca Anna Pruska, kierownik filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.
Z okładki:
Leon i Ludwik Niemczyk. Słynny aktor i legendarny kurier podziemia. Ich skomplikowane losy ukazane na tle równie skomplikowanych czasów, są niczym fascynujący film. Obydwaj bracia w czasie II wojny światowej należeli do podziemnych struktur i walczyli o wolność ojczyzny. Po wojnie Ludwik z narażeniem życia organizował ucieczki przez zieloną granicę. Podczas jednej z nich na zachód postanowił uciec Leon. Jednak podczas próby przekroczenia granicy bracia zostali aresztowani.
Po krótkim pobycie w więzieniu Leon wyszedł na wolność, rozpoczął aktorską karierę i w ciągu niemal półwiecza zagrał w 550 filmach m.in. w nominowanym do Oscara „Nożu w wodzie” Romana Polańskiego. Kochały go kobiety i uwielbiali kinomani. Jawił się jako istny król życia. Ludwik przeżył sześcioletnią gehennę w lochach UB, a po wyjściu z nich podjął rozpaczliwą próbę ucieczki i wraz z żoną przedostał się do zachodniego raju, rzekomo pełnego nadziei, gdzie dożył sędziwego wieku.
Bracia po raz ostatni widzieli się podczas nieudanej próby ucieczki. Do końca życia każdy z nich zastanawiał się, kto zdradził. I czy zdrajcą nie był brat. Nigdy tych podejrzeń nie zweryfikowali. Nigdy nie stanęli twarzą w twarz…
„Bohaterowie są zmęczeni” to barwna opowieść o ludzkich losach w nieludzkich czasach. To również studium mechanizmów rządzących powojenną Polską, kraju gdzie dobro było karane, a zło – nagradzane.
Deżdż, wąs, zeł – to wbrew pozorom nie podpowiedź do gry w scrabble (choć może nią być!) – ale niektóre ze słów, na podstawie których Jacek Wasilewski pokazuje zawiłości polskiej gramatyki. W książce „Bezecnik gramatyki polskiej” zagłębia się w językowy półświatek i z niezwykłym humorem przeprowadza czytelników przez jego najciemniejsze zakamarki.
Dopełniacz z kryzysem męskości, przeprowadzka na Podlasie remedium na problemy z celownikiem, a żółć jako najbardziej polskie słowo – tak Jacek Wasilewski widzi świat
rodzimej gramatyki i z wielką pasją oprowadza po nim czytelników. Humor, dystans i świeżość, jakie towarzyszą tej wyprawie w ciemne zaułki naszego języka, sprawiają, że lektura „Bezecnika gramatyki polskiej” stanie się prawdziwą przyjemnością nawet dla tych, którzy w czasach szkolnych stronili od biernika i rodzaju męskoosobowego. Jacek Wasilewski w bardzo obrazowy sposób tłumaczy językowe zawiłości w oparciu o teksty, które wszyscy dobrze znamy – kabarety, cytaty z filmów, teksty piosenek czy szkolne lektury. Mimo lekkiej formy „Bezecnik gramatyki polskiej” to niezwykle rzetelne źródło wiedzy o języku.
Książkę wyróżnia także sposób, w jaki autor traktuje język i jego rolę w codziennym życiu.
Jacek Wasilewski podkreśla, że to, jak opowiadamy o świecie, pomaga nam kształtować rzeczywistość i istotnie wpływa na sposób, w jaki ją postrzegamy. Trafnie wskazuje rewolucje zachodzące w naszym życiu – ekonomiczne, kulturowe, obyczajowe czy religijne – i, przede wszystkim, to jak znajdują odbicie w języku. Autor – językoznawca i badacz kultury – dowcipnie wskazuje absurdy języka i podkreśla wyjątki, ponieważ, jak sam pisze, język polski musi mieć wyjątki nawet od wyjątków, inaczej nie byłby sobą. Przede wszystkim jednak Wasilewski nie zapomina o regule, którą sam uważa za najważniejszą: język należy do nas, ponieważ to my się tym językiem posługujemy.
Pikanterii lekturze dodaje fakt, że prof. Jerzy Bralczyk, który opatrzył książkę komentarzem, ostrzega przed jej kupnem i zdecydowanie nakazuje trzymanie jej z dala od dzieci.
Życie Danki Popiołek po raz kolejny zbacza z obranego kursu, a ona sama nie jest już w stanie zliczyć, ile razy musiała dotąd w pośpiechu pakować walizki. Przyjaźń z Emilem Kastnerem sprawia, że przestaje rozumieć własne uczucia. Niespodziewany powrót do Polski jeszcze bardziej mąci jej w głowie, a zaskakująca propozycja zagrania głównej roli w filmie opowiadającym jej własną historię przysparza Dance ogromną popularność. Czy skromna dziewczyna odnajdzie się w roli celebrytki? Czy w końcu zrozumie, czego tak naprawdę pragnie od życia? A przede wszystkim, co zrobi z plątaniną uczuć względem Emila?
Izabella Frączyk – absolwentka Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie. Pisarstwem zajmuje się od 2009 roku. Dotychczas wydała kilkanaście bestsellerowych powieści obyczajowych, między innymi trylogię „Stajnia w Pieńkach”, serie „Śnieżna Grań” i „Kobiety z odzysku” oraz dwutomowy cykl „Wszystko nie tak”. Wszystkie utwory spotkały się z gorącym przyjęciem czytelników.
Jagna Rolska – absolwentka Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Warszawie, zastępca redaktora naczelnego portalu fantastycznego „Fahrenheit”. Autorka powieści fantastycznych i obyczajowych, między innymi „SeeIT” nominowanej do tytułu Książki Roku 2019 w plebiscycie Lubimyczytać.pl w kategorii s.f. oraz do nagrody im. Janusza A. Zajdla za rok 2019, a także „Testamentu życia” uhonorowanej tytułem Książki Roku 2019 w kategorii powieści obyczajowych w plebiscycie Granice.pl.
XXXV Ogólnopolski Turniej Recytatorski im. Bolesława Leśmiana
W Turnieju mogą uczestniczyć uczniowie szkół ponadgimnazjalnych, młodzież studencka oraz uczniowie kl. VIII szkoły podstawowej.
Repertuar:
-Uczestnicy turnieju prezentują dwa utwory poetyckie Bolesława Leśmiana w całości lub fragmentach lub jeden autorstwa Bolesława Leśmiana i drugi autora, którego debiut artystyczny przypadał na okres twórczości patrona imprezy (poezja polska).
-Dopuszcza się wiązanie utworów w całość przeznaczoną do łącznego wykonania. Czas recytacji nie może przekraczać 6 minut.
Poezja śpiewana
-Dobór repertuaru, jak w turnieju recytatorskim.
-Przygotowane utwory należy prezentować z muzyką własną, nowo skomponowaną lub innych autorów w nowej aranżacji. Za akompaniament przyjmuje się jeden instrument lub zespół muzyczny złożony maksimum z trzech osób. Dopuszcza się również prezentacje z podkładem muzycznym odtwarzanym mechanicznie. Czas prezentacji konkursowej do 8 minut.
Zgłoszenia:
Zgłoszenia uczestnictwa w Turnieju można dokonać drogą pocztową lub elektronicznie na adres e-mail: kontakt@dkilza.pl na kartach zgłoszeń załączonych do regulaminu.
Termin nadsyłania zgłoszeń upływa 20 września 2021 r.
„Zmarli pamiętają” to kryminał z elementami horroru jaki napisał Dominik Podworski
Książka „Zmarli pamiętają” została wydana w kwietniu 2021 przez Wydawnictwo CM.
Zapraszam do wysłuchania rozmowy z Dominikiem Podworskim – Małgorzata Pawlak.
Z okładki „Zmarli pamiętają”:
Powieść kryminalna z elementami horroru.
Każdy o czymś śni i każdy ma czasem koszmary. Ale tutaj, zaczyna się horror na jawie, z którego nie sposób się wybudzić, a rzeczywistość zlewa się, niczym cieknąca z sufitu krew. Każdy z tych dzieciaków coś ukrywa, każdy przed czymś ucieka, ale im szybciej biegnie, tym poważniejsze stają się ich problemy. Ktoś świetnie rozumie problemy tych dzieciaków, które wyjechały na wakacje w sam środek głuszy. Jakie konsekwencje przyniesie zatajanie prawdy? Czy małomiasteczkowemu policjantowi, uda się rozwiązać trapiący miasto problem, przy tym samemu rozliczając się z przeszłością?
O autorze:
Dominik Podworski – mieszka w Warce, gdzie ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Piotra Wysockiego. Jest studentem dziennikarstwa na Uniwersytecie Technologiczno-Humanistycznym w Radomiu. Na co dzień pracuje, studiuje, pisze książki i biega.
