Archiwa tagu: zbliżenia

Zbliżenia – Nie ufam już nikomu – K. Muniak

Nie ufam już nikomu – pewnie nie raz zdarzyło się Wam powiedzieć te słowa. Mi również. Ale tym razem te słowa to tytuł książki Klaudii Muniak

Powieść została wydana w lipcu tego roku przez Wydawnictwo Kobiece.

Na okładce czytamy:

Gdy codzienność jest przepełniona podejrzeniami, możesz zapomnieć o normalnym życiu…

Iga, świeżo upieczona mama, od lat cierpi na silne zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Po porodzie decyduje się na nowoczesną terapię. Chip wszczepiony w jej ramię, sterowany przez aplikację w telefonie jest dopiero po fazie testów. Mimo to Iga bez wahania podejmuje leczenie – jest współtwórczynią tej innowacyjnej metody i wie, że nic jej nie grozi.
Krótko po wznowieniu terapii zaczynają dziać się rzeczy, których kobieta nie rozumie: stale pogarszające się samopoczucie psychiczne, do którego dochodzą niepokojące przywidzenia i bardzo realistyczne halucynacje, a z biegiem czasu zaniki pamięci. Gdy na ciele synka Iga zauważa sińce, wie, że dzieje się coś złego.
Co jest prawdą, a co tylko wytworem jej wyobraźni? Kto jest odpowiedzialny za obrażenia dziecka? Ona sama, apodyktyczna matka, kochający mąż czy oddana przyjaciółka? W końcu Iga przestaje ufać komukolwiek i zaczyna wątpić w prawidłowe działanie opracowanej przez siebie terapii…

RECENZJA

„Nie ufam już nikomu” Klaudii Muniak to thriller medyczny. Książka pełna tajemnic, niewyjaśnionych okoliczności i wielu znaków zapytania. Czyta się ją z zapartym tchem, nie chce się jej odkładać, chce się jak najszybciej poznać losy Igi i jej rodziny. Autorka wymyśliła ciekawą historię, z dobrą narracją. Poruszane są w niej trudne tematy, ale są tak opisane, że ciężko się od niej oderwać. Czytając tę powieść zastanawiałam się do czego ludzie będą jeszcze zdolni. Młoda kobieta, świeżo upieczona matka, daje sobie wstrzyknąć czipa i za pomocą aplikacji w telefonie daje sterować swoim życiem, dawkowaniem leków. I to nie zwykłych leków a psychotropów. Nachodziła mnie myśl, że już wkrótce pewnie tak będzie się działo. A może już się dzieje, ale nie mówi się o tym głośno?

Czytając kolejne strony”Nie ufam już nikomu” poznajemy psychikę bohaterki, zwłaszcza z perspektywy matki. Mamy tu mnóstwo przeróżnych emocji, miłość, obawy, strach. Główną bohaterkę nękają halucynacje…To wszystko sprawia, że książka z każdą czytaną stroną coraz bardziej intryguje.

Całą historię poznajemy z perspektywy dwóch kobiet – Igi i jej przyjaciółki. Przyznam, że autorka nieźle mnie wkręciła, bo prawie do połowy książki myślałam, że wszystko opowiada Iga, raz mówiąc o teraźniejszości a raz o przeszłości. Dopiero później się zorientowałam, że o wydarzeniach z przeszłości mówi zupełnie inna kobieta.

Również finał powieści bardzo mnie zaskoczył. Nie spodziewałam się takiego rozwiązania sprawy.

Polecam Wam sięgnąć po powieść Klaudii Muniak „Nie ufam już nikomu”. Nie zawiedziecie się na tej książce. Dla mnie było to pierwsze spotkanie z twórczością tej pisarki i uważam je za udane.

Dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu za egzemplarz recenzencki tej książki.

Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza

We wtorek, 22 września poznaliśmy laureatkę Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza 2020. Kapituła zdecydowała, że laureatką piątej edycji tego wyróżnienia za debiut prozatorski zostanie Barbara Sadurska.

Więcej o nagrodzie przeczytacie TUTAJ.

Zbliżenia – Andrzej Rola-Stężycki

Andrzej Zygmunt Rola-Stężycki autor m.in. monografii „Nieznamierowice niegdyś miasto. Opowieść subiektywna” jest gościem magazynu literackiego Zbliżenia

Małgorzata Pawlak – zapraszam do wysłuchania rozmowy.

O gościu

Andrzej Zygmunt Rola-Stężycki to polski genealog, historyk regionalista, leśnik, fotograf i publicysta. Wywodzi się z rodu pieczętującego się herbem Rola. Absolwent Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Warszawie. W latach 1967 – 1973 był żołnierzem zawodowym w Wojsku Polskim. Następnie od 1975 do 1980 zatrudniony jako pracownik resortu kultury i nauczyciel. Od roku 1981 do 1990 pracownik resortu leśnictwa. Pełnił funkcję komendanta Straży Leśnej w nadleśnictwie Chojnów, oraz komendanta Straży Leśnej Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Warszawie i w Świętokrzyskim Parku Narodowym. Założyciel i pierwszy komendant Straży Miejskiej w Grójcu. Wieloletni wiceprezes, a następnie prezes grójeckiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno–Krajoznawczego w Grójcu, wykładowca PTTK. Badacz dziejów regionu, członek Związku Literatów na Mazowszu, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego i Rosyjskiego Towarzystwa Genealogicznego w Sankt–Petersburgu. Prezes Instytutu Genealogii. Długoletni sportowiec, startujący w biegach maratońskich i triathlonie.

Andrzej Rola-Stężycki jest autorem 26 książek oraz wielu publikacji popularyzujących dzieje Południowego Mazowsza, kilkudziesięciu genealogicznych monografii rodzinnych i kilkuset artykułów prasowych z zakresu historii regionu. Spod pióra Andrzeja Roli-Stężyckiego wyszły m.in. takie książki jak: „Grójeckim traktem. Sprawy i ludzie”, „Dzieje rodziny Stężyckich”, Gniazda…Pałace i dwory w Grójeckim”, „Różanna. Wieś w gminie Odrzywół”, czy „Łęgonice Małe. Wenecja Zapilicza”.

Wraz z artystą plastykiem Januszem Nowierskim zaprojektował kilka współcześnie użytkowanych herbów jednostek samorządowych, m.in: herb gminy Pniewy, herb gminy Przechlewo, herb gminy Kąkolewnica, herb gminy Zakrzew, herb miasta i gminy Działoszyn, herb gminy Somianka.

Zbliżenia – Zranić marionetkę – Katarzyna Grochola

„Zranić marionetkę” napisaną przez Katarzynę Grocholę polecamy dziś w magazynie literackim Zbliżenia

Książka została wydana w maju 2019 roku przez Wydawnictwo Literackie. Poleca ją Anna Pruska, kierownik filii nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.

Z okładki:

Miłość, nienawiść, stare grzechy i nowe zbrodnie.
Kto w naszym życiu pociąga za sznurki?

Warszawa, tu i teraz. W luksusowym apartamencie odnalezione zostaje ciało znanego biznesmena. Po oględzinach miejsca zdarzenia policja ogłasza, iż było to samobójstwo. Gdy jednak wkrótce dochodzi do kolejnych tajemniczych zgonów, śledczy muszą wziąć pod uwagę, że za wszystkim może stać morderca.

Sprawę prowadzi Natan, doświadczony policjant, jeden z ostatnich mężczyzn z zasadami, i przydzielona mu przez policyjną „górę” młoda antropolożka Weronika, pisząca pracę doktorską na temat samobójstw. Obydwoje zmagają się z demonami przeszłości, a nowe śledztwo zaprowadzi ich w rejony, których nawet nie byliby w stanie sobie wyobrazić.

Czy w plątaninie coraz bardziej przerażających zdarzeń Natanowi i Weronice uda się odkryć prawdę?

Katarzyna Grochola po raz pierwszy w swej karierze zostaje autorką kryminału i od razu osiąga w nim mistrzostwo. Zranić marionetkę to porywająca i wielopoziomowa opowieść o dobru i złu, o nienawiści i miłości, a także o tym, jak trudno czasem jedno odróżnić od drugiego. Pisarka po raz kolejny udowadnia, że nie ma sobie równych w subtelnym opisywaniu i odsłanianiu ludzkich sekretów.

Mam nadzieję, że z chęcią sięgniecie po książkę Katarzyny Grocholi „Zranić marionetkę” i sami ocenicie jak spisała się tworząc kryminał.

KONKURS FOTOGRAFICZNY

Przypominam Wam o konkursie fotograficznym Radomskie Zaułki Książki organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Radomiu. Właśnie trwa trzecia edycja tego konkursu.

Tematem tej edycji są miejsca związane z szeroko pojętą literaturą. Prace można nadsyłać do 30 września.

Więcej informacji na ten temat znajdziecie TUTAJ

KSIĄŻKI – Melanie Raabe – Cień

„Cień” Melanie Raabe to thriller psychologiczny. Powieść została wydana w lutym 2020 roku przez wydawnictwo Czarna Owca

Z okładki:

„11 lutego zabijesz na Praterze mężczyznę o nazwisku Arthur Grimm. Z własnej woli. I nie bez powodu”. Młoda dziennikarka Norah chce zostawić za plecami dotychczasowe życie i jest świeżo po przeprowadzce z Berlina do Wiednia, gdy jakaś stara żebraczka wypluwa jej te słowa na ulicy niemal prosto w twarz. Norah jest w szoku, bo dokładnie 11 lutego wydarzyło się przed wieloma laty coś strasznego. Mimo to lekceważy słowa niezrównoważonej kobiety – to jakaś wariatka, nie ma innej możliwości. Ale krótko potem pojawia się w jej życiu tajemniczy mężczyzna o nazwisku Arthur Grimm. Kiełkuje w niej straszliwe podejrzenie: może faktycznie ma aż nadto wystarczający powód, by się mścić? Co się naprawdę wtedy wydarzyło, tej najgorszej nocy jej życia? I czy może wyrównać rachunki, nie uciekając się do morderstwa?

Hipnotyzująca atmosfera zimowego Wiednia wciąga bez reszty, sprawiając, że dźwięki i zapachy stają się namacalne, a historia, poruszająca prawdziwe życiowe tematy, przykuwa do ostatniej strony. Musimy odpowiedzieć sobie z Norah na pytanie: czy cel uzasadnia działanie?

RECENZJA

Dawno z takim zaangażowaniem nie czytałam tego typu książki. Ta powieść bardzo mnie wciągnęła. Przyznaję, że opis na okładce i początek powieści był bardzo interesujący. Jednak później trochę mnie ta powieść nudziła. Była trochę przegadana. Spokojnie można ją skrócić o jakieś 100 stron. Najbardziej interesująca i wciągająca jest mniej więcej od połowy.

Główna bohaterka Norah jest dziennikarką. Poznajemy ją w chwili, gdy przeprowadza się do Wiednia i tam rozpoczyna nową pracę. Norah często wpada w kłopoty, próbując pomóc kobietom, które doświadczyły przemocy, złamanym psychicznie czy pokrzywdzonym przez mężczyzn. Często pomaga własnym kosztem.

Bohaterka powieści daje się wciągnąć w „grę” prowadzoną przez… Nie zdradzę przez kogo, bo wtedy od razu poznacie zakończenie.
Książka pokazuje jak łatwo można zmanipulować człowieka, poddać go próbie i doprowadzić do granicy wytrzymałości. Pokazuje też ciekawe spojrzenie na mechanizm wróżb i przepowiedni.

„Cień” Melanie Raabe pokazuje również, jak niektóre wydarzenia z naszej przeszłości kładą się cieniem na naszym dalszym życiu, na naszych wyborach i ciążą nam, dopóki nie stawimy im czoła.
Skłania nas do zastanowienia się nad granicami sztuki, przede wszystkim performance’u. Jak daleko może posunąć się artysta, by móc zrealizować swoje chore wizje…

Dużym atutem tej książki jest Wiedeń. Przepiękne miasto. Niepowtarzalna atmosfera miasta, wypełnione po brzegi bary, słynny Prater, ciasne uliczki. To wszystko tworzy niepowtarzalne tło tej historii.

Zakończenie tej książki bardzo mnie zaskoczyło. Przyznam, że tego się nie spodziewałam. Oczywiście nie zdradzę Wam czy Norah zabiła człowieka z przepowiedni. O tym przekonacie się sami, jeśli tylko sięgniecie po tę pozycję.

Polecam Wam przeczytać powieść „Cień” Melanie Raabe.

Dziękuję wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.

Zbliżenia – M. Escobar – Kołysanka z Auschwitz

„Kołysanka z Auschwitz” Mario Escobara to książka, o której dziś opowiem w magazynie literackim Zbliżenia

„Kołysanka z Auschwitz” Mario Escobara została wydana w marcu 2019 roku przez Wydawnictwo Kobiece.

Z okładki:

Wzruszająca opowieść o wytrwałości, nadziei i sile w jednym z najbardziej przerażających okresów w historii świata.

Niemcy, 1943 rok. Helene Hannemann budzi swoje dzieci, aby zaczęły szykować się do szkoły. Jej mąż Johann niedawno stracił pracę i nie ma szans na nową ze względu na swoje romskie pochodzenie. Jednak zanim rodzina Hannemann rozpocznie kolejny dzień, ich codzienność przerywają mundurowi wysłani przez SS.

Johann razem z pięciorgiem dzieci mają zostać zesłani do Auschwitz, ponieważ w ich żyłach płynie romska krew. Helene jest czystej krwi Niemką i może zostać, a mimo to dobrowolnie postanawia opuścić dom razem z najbliższymi. Wszyscy trafiają do nazistowskiego obozu koncentracyjnego.

Johann zostaje oddzielony od reszty rodziny, a Helene jako wyszkolona pielęgniarka zostaje wyznaczona przez doktora Mengele do prowadzenia obozowego przedszkola. Nie ma złudzeń co do brutalnych zamiarów tego człowieka. Chce jednak dać tym małym niewinnym istotom choć cząstkę nadziei oraz poczucie normalności.

Inspirowana życiem Helene Hannemann opowieść o heroicznej kobiecie, której odwaga i miłość rozświetliły najgorsze mroki historii.

 

Dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu za egzemplarz recenzencki.

 

Zbliżenia – I. Pietrzyk – Drobne grzeszki

Dziś w magazynie literackim Zbliżenia opowiem Wam o książce „Drobne grzeszki” Izabeli Pietrzyk

Opis z okładki

Ciężarna Basia ponad trzy dekady temu po latach tułaczki znalazła upragniony dom, w którym otoczono ją miłością. Los łaskawie postawił na jej drodze Ankę, równie samotną kobietę noszącą w sercu bolesny sekret. Jak dwa minusy dają plus, tak dwa smutki dały radość.
Ale kiedy to było? Według Sandry – dawno temu za górami, za lasami…

Sandra powoli startuje w dorosłość pod opiekuńczymi skrzydłami Basi. Już wie, że dzisiaj nikt nie liczy na uśmiech losu. Sorry, taki mamy klimat – samemu trzeba sięgnąć po sukces. Dziewczyna bierze się z życiem za bary, nie podejrzewając, że czeka ją ostre sumo. Musi pokonać najeżony minami rynek pracy, fałszywe koleżanki udające przyjaciółki, szefa podrywacza, udawane uczucia i bronić prawdziwej miłości przed złymi językami. Git! Co jej nie zabije, to ją wzmocni. Tym bardziej, że Matka Dobra Rada jest nader skuteczną trenerką młodej wojowniczki.

„Drobne grzeszki” Izabeli Pietrzyk miały swoją premierę wydawniczą w styczniu tego roku.

Ta książka mówi m.in. o sile łączącej matkę i córkę (Basię i Sandrę). Córka Sandra mogłoby się wydawać, że czasami jest głupiutka, ale tak naprawdę jest mądrą, młodą kobietą, która w dużej mierze wie czego pragnie i w końcu zaczyna dążyć do celu.
Matka Basia stymuluje córkę do działania, pokazuje jej dobre i złe strony różnych sytuacji, nie narzuca swoich rozwiązań czy innych „gotowych”. Zostawia córkę w odpowiednim momencie, by ta po przemyśleniu za i przeciw sama podjęła decyzję. Czasem wskazuje jej drogę, której córka w ogóle nie brała pod uwagę lub na nią nie „wpadła”. Tak jest na przykład z karierą w sklepie, w którym pracuje Sandra. Matka mówi jej, by zaczęła karierę w tej firmie, od zwykłego sprzedawcy do menagera.

Sandra na początku jest bardzo zaskoczona tym pomysłem, ale w końcu zaczyna go realizować. Swoje rozterki, radości czy problemy dziewczyna omawia z matką. Dzięki jej radom zaczyna walczyć o swoją pozycję zawodową, lepsze jutro dla siebie. W końcu jej się udaje. Ponieważ Sandra jest absolwentką socjologii, w swojej pracy zaczyna zauważać i stosować wiedzę zdobytą na studiach. M.in. tym sposobem pozbywa się obleśnego, macającego pracownice menago sklepu i powoli zdobywa jego stanowisko.

Czego jej jeszcze brak? Bo kariera kwitnie… Własnego mieszkania i ukochanego mężczyzny. Swojego lubego Sandra poznaje w sklepie, w którym pracuje. Okazuje się nim 50-letni mężczyzna, o 12 dni młodszy od jej matki. Między Sandrą a Bartkiem powoli rozwija się uczucie. Oboje mają swoje zmartwienia, nie wiedzą jak na ich związek zareaguje otoczenie. A otoczenie reaguje w większości stereotypowo, gdyż duża część znajomych Sandry z obrzydzeniem patrzy na związek 32-letniej kobiety z 50-latkiem. Część z nich uważa, że poleciała na sponsoring. Dlatego dziewczyna kończy znajomość z częścią z nich, z niektórymi utrzymuje tylko relacje służbowe.

W pewnym sensie można powiedzieć, że książka kończy się happy endem. A to za sprawą imprezy urodzinowej głównej bohaterki. Po imprezie odbywa ona rozmowę ze swym ukochanym, wyjawia mu skrywane dotąd tajemnice. Wymyśla też jak „podziękować” matce, zabrać ją na krótkie wakacje, a przy okazji zeswatać ją z najlepszym kumplem Bartka.

Czy jej się to uda? Dowiecie się, jeśli sięgniecie po „Drobne grzeszki” Izabeli Pietrzyk.

Polecam przeczytać tę książkę, jeśli chcecie się dowiedzieć jakie rządzą nami techniki socjologii i czy umiemy je właściwie rozpoznawać. Nie tylko w życiu zawodowym, ale również prywatnym.
Ta powieść przyniesie Wam trochę radości i smutków, ale w sumie dobrze się kończy…

Dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka za egzemplarz recenzencki.

KONKURS

Jeśli sami chcecie przekonać się jakie były bohaterki książki „Drobne grzeszki”, to możecie wziąć udział w konkursie, w którym do wygrania jest ta powieść.

Żeby ją wygrać należy odpowiedzieć na pytanie: W jakiej firmie (chodzi o branżę a nie dokładną nazwę) pracowała Sandra.
Odpowiedzi należy nadsyłać na adres m.pawlak@radioradom.pl Wygra pierwsza osoba, która przyśle prawidłową odpowiedź.

Poznańskie Targi Książki

Wielbiciele książek mogą się wybrać już jutro doi Poznania na Poznańskie Targi Książki 2020 – Spotkania z wyobraźnią! Będą tam spotkania z autorami, uczestnicy będą mieli okazję odwiedzić Strefę Komiksu, Strefę Scrabble czy Strefę Naj Naj z atrakcjami dla najmłodszych. Odbędą się w nich warsztaty – dla dzieci i dorosłych. Jednym z prelegentów konferencji, która odbędzie się podczas targów będzie Katarzyna Bonda.

Fot. fb Prószyński i S-ka

Zbliżenia – Okruchy gorzkiej czekolady – Morze ciemności

Okruchy gorzkiej czekolady – Morze ciemności, to książka o której dziś rozmawiam z jej autorką Elżbietą Sidorowicz

Małgorzata Pawlak – zapraszam do wysłuchania rozmowy.

Opis z okładki

Życie nie jest słodką pralinką. Życie to czasem gorzka czekolada. Skąd wiadomo, która nam się przytrafi?

Rodzice nastoletniej Ani decydują się kupić stary, zrujnowany dworek na peryferiach miasta. Gdy rozpoczynają remont i modernizację domu, wszystko zdaje się iść ku dobremu. Jednak nic nie jest w stanie zatrzymać biegu wydarzeń…

Ania, uzdolniona uczennica liceum plastycznego, zostaje zupełnie sama w wielkim, pustym, nienadającym się do życia domu. Bez wody, gazu, telefonu. I bez kogokolwiek bliskiego. Świat malarstwa, muzyki, poezji, wszystko, co było dla niej ważne, przestaje istnieć. Jak pogodzić się ze stratą? Jak żyć?

„Okruchy gorzkiej czekolady. Morze ciemności” to słodko-gorzka opowieść o utraconym raju i o mozolnym odbudowywaniu go z drobin piasku. O dumie, godności, przyjaźni. O samotności. I o miłości, potężnej jak śmierć.

Zbliżenia – Elvis Strzelecki

Elvis Strzelecki – dziennikarz, poeta, felietonista, jest gościem w dzisiejszym magazynie literackim Zbliżenia

Elvis Strzelecki: od ośmiu lat przyjaźni się ze słowem. Owocami tej relacji są artykuły publikowane na łamach różnych magazynów. Jego wiersze prezentowano w kilku ogólnopolskich gazetach. Prywatnie miłośnik muzyki, który uwielbia spędzać czas z dala od zgiełku wielkich miast.

Małgorzata Pawlak – zapraszam do wysłuchania rozmowy z Elvisem.

Na co dzień możecie go słuchać w naszej Mocy Przebojów w godz. 18-20.

Wiersze Elvisa Strzeleckiego

Czyściec

wczoraj byłem w piekle

najgorszym z możliwych

w czeluściach własnego umysłu

tam czai się ten mały skurczybyk

próbuje mi wmówić, że jestem nikim

pokazuje obrazy, a na nich bezbronną postać, która nie widzi już kolorów

te głosy jak ogień palą

warczą niczym lew straszny

lecz ja już się nie boję

zbyt długo trwała agonia

zbyt wiele rzeczy poszło tak, jak chciał ten pajac

teraz to ja jestem panem

obudzony gospodarz

nie walczę

nie zamierzam

po prostu idę w górę

tam, gdzie czeka dobra siostra

prowadzi mnie za rękę na łąkę

tu jest czysto

głowa inna

świeże powietrze

egzamin z przeszłości zdany

 

Egzystencja

serce zbiornik odpadów
aksjologicznych zatacza się
pijany przechodzień na skraju
wyobraźni rozbudowuje portfolio
upadku rozbita butelka okalecza
opony logiki

Underdog

ja, bezpański pies, którego nikt nie słucha

niekochany, obolały, skazany na ostracyzm

pukam dziś do drzwi Miasta-Świątyni

z nadzieją, że ktoś wyciągnie do mnie dłoń

nic nie boli tak, jak oczy ukochanej kobiety

kiedy widzi swojego oblubieńca upadłego

jeszcze gorzej wygląda on, gdy próbuje wstać

do trzech razy sztuka

za pierwszym kocha

za drugim płacze

za trzecim nie ma już siły

zostaje sam na polu walki

gdzie nie ma sędziów, ani publiczności

nawet trener wyjechał na urlop

po co więc się starać

albo dla kogo

a może jednak troszeczkę…

wiem, że czekasz na mnie

moja pani z bólem w źrenicach zapisanym

tym razem nie zawiodę

otwórz tylko

proszę

i napraw, co trzeba

Zbliżenia – P. Kaczorowski – Wędrówki Józia K.

Adrian Szary, radomski poeta, pisarz, nauczyciel języka polskiego poleca dziś książkę Piotra Kaczorowskiego – Wędrówki Józia K.

Książka Wędrówki Józia K. została wydana w 2019 roku.

Adrian Szary będzie bohaterem spotkania w Filii nr 6 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu. Poeta pierwsze lata życia spędził na osiedlu XV-lecia i później wielokrotnie tu powracał.
Spotkanie wpisuje się w jubileusz 60-lecia osiedla. Spotkanie poprowadzi Dariusz Wróbel z biblioteki. Odbędzie się ono 5 lutego.

Zapraszam do kontaktu

Dziękuję Państwu za komentarze jakie do mnie docierają. Wszystkie są bardzo ważne.

Zapraszam do kontaktu pod adresem mailowym: m.pawlak@radioradom.pl. Tam możecie napisać swoje komentarze, a także to o czym chcielibyście usłyszeć w magazynie literackim Zbliżenia.

A może ktoś z Was miałby ochotę polecić naszym słuchaczom coś ciekawego do przeczytania? Zapraszam do kontaktu – Małgorzata Pawlak

Zbliżenia – Lomicje, tom.3

Małgorzata Pawlak, zapraszam na magazyn literacki Zbliżenia. Dziś łączymy sztukę i literaturę. A to za sprawą albumu Lomicje tom 3, Łódź Kaliska

O książce Lomicje mówi Paweł Komosa z Księgarni Elektrownia.

O formacji Łódź Kaliska

Dla tych z Państwa, którzy nie znają tej formacji powiem, że Łódź Kaliska to awangardowa grupa artystyczna, która powstała w Łodzi w 1979 roku. Od drugiej połowy lat 80. XX w. artyści tworzą fotografię inscenizowaną. Łódź Kaliska organizowała prowokacyjne happeningi. Od początku lat 80. „Łódź Kaliska” tworzyła tzw. „Kulturę Zrzuty”, później tzw. „Kulturę Żenującą”.

     

Od piątku, 24 stycznia w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia będzie można oglądać wystawę Czkawka grupy Łódź Kaliska.

Ekspozycja w Elektrowni to najszersza prezentacja dorobku grupy w ramach obchodu jubileuszu 40-lecia istnienia formacji. Obok najnowszych prac zaprezentowane zostaną fotografie, obiekty artystyczne oraz filmy z lat 70., okresu niezależnej działalności na Strychu, plenerów w Miastku i Osiekach oraz prywatnych plenerów w Teofilowie.

Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza

Do 31 stycznia można zgłaszać książki do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza.

Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza to nagroda ustanowiona przez radomski samorząd. Jej wysokość wynosi 40 000 złotych i przyznawana jest za debiut, rozumiany jako pierwsza albo druga książka autora, napisana prozą artystyczną, w języku polskim. W tej edycji organizatorzy czekają na zgłoszenia książek wydanych w 2019 roku.

Laureata wybierze Kapituła, w skład której wchodzą wybitni znawcy literatury. Książki do konkursu mogą zgłaszać autorzy, wydawnictwa, osoby reprezentujące instytucje kultury, media o charakterze literackim, osoby prywatne oraz członkowie Kapituły.