Archiwum autora: Tomek

ROK symfonicznie

Karnawał niejedno ma imię – eleganckie bale w Wiedniu, feeria barw na brazylijskim sambodromie, czy szalone prywatki w polskich mieszkaniach. Radomska Orkiestra Kameralna przedstawi jeszcze inne oblicze karnawału. Tym razem będzie to imponujące bogactwo brzmienia orkiestry symfonicznej. Podczas koncertu „ROK symfonicznie”, który odbędzie się 18 stycznia o godz. 18:00, na scenie pojawi się ponad 30 utalentowanych muzyków.

Radomska Orkiestra Kameralna poszerzona do składu symfonicznego wystąpi pod batutą wybitnego dyrygenta Piotra Sułkowskiego. Jest on dyrektorem naczelnym i artystycznym Warmińsko – Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie. Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a potem dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Wildwood Festival Opera Orchestra AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. Ponadto jest współtwórcą Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia w Krakowie, był kierownikiem muzycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej (2009 – 2011), a także pierwszym gościnnym dyrygentem Signature Symphony Orchestra (2008 – 2014) w Tulsa (USA). Współpracuje z wieloma orkiestrami w kraju i zagranicą.  Zajmuje się również pracą dydaktyczną na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. Od 1993 do 2016 roku był dyrygentem orkiestry POSM im. F. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował programy edukacyjne dla francuskiej młodzieży. Jest on pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie.

Na zdjęciu dyrygent Piotr Sułkowski. Fot. Tomasz Waszczuk

Podczas tego wyjątkowego koncertu usłyszymy m.in. Symfonie Es-dur nr 3 „Eroica” op.55 Ludwiga van Beethovena (1770–1827). „Eroica” (wł. bohaterska, heroiczna) zajmuje szczególne miejsce tak w historii muzyki, jak i w dorobku niemieckiego kompozytora. Z uwagi na swój buntowniczy charakter, bogaty ładunek emocjonalny i liczne dysonanse uznawana jest za dzieło, które wyznacza przejście między klasycyzmem i romantyzmem w muzyce. Jest to „symfonia bohaterska, napisana ku uczczeniu pamięci wielkiego Człowieka” (Napoleona Bonapartego). Jest to dzieło pod każdym względem rewolucyjne — dłuższe niż symfonie pisane dotychczas, nasycone żywiołową emocjonalnością, pełne dysonansów i akcentowanych nagle dźwięków, a także wymagające od wykonawców szczególnej wirtuozerii.

Ze sceny zabrzmi także Symfonia A-dur nr 4 „Włoska” op.90 Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego (1809-1847). Od dnia prawykonania (1833), którym dyrygował kompozytor, „Symfonia nr 4” jest najpopularniejszym dziełem symfonicznym Mendelssohna, a jej otwarcie należy do najsłynniejszych fragmentów w historii muzyki. On sam, nie do końca zadowolony z ostatecznego kształtu dzieła, planował skorygować partyturę przed wydaniem. Zamiaru tego nigdy nie zrealizował,
a dzieło zostało opublikowane dopiero po jego śmierci. Napisał je w wieku 24 lat, zainspirowany podróżą do Włoch zapragnął wcielić wrażenia, jakie zrodziły w nim tamtejsze krajobrazy oraz kultura i mieszkańcy. W tej niezwykle żywiołowej, tryskającej energią kompozycji ujawnia się typowa dla Mendelssohna tekstura orkiestrowa: flety, oboje, klarnety i fagoty budują harmoniczne tło dla melodyjnej linii skrzypiec.

źródło: Radomska Orkiestra Kameralna

Konkurs dla młodych reżyserów

Teatr Powszechny w Radomiu zaprasza do udziału w drugiej edycji konkursu dla młodych reżyserów na koncepcję wystawienia adaptacji scenicznej wybranego tekstu Witolda Gombrowicza. Pokłosiem pierwszej edycji konkursu był spektakl „Ferdydurke” w reż. Aliny Moś – Kerger. Przedstawienie zostało dostrzeżone i docenione przez krytyków teatralnych w całej Polsce. Zostało uhonorowane aktorską nagrodą zespołową na XIII Międzynarodowym Festiwalu Gombrowiczowskim oraz nagrodą za reżyserię na 44. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych / „Klasyka Żywa”. Spektakl jest w repertuarze radomskiego teatru.

Celem konkursu jest wspieranie promocji młodych reżyserów teatralnych, popularyzowanie twórczości i pogłębianie analizy utworów Witolda Gombrowicza oraz kontynuacja i wzbogacanie dorobku Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego.

Organizatorem konkursu jest Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu – organizator Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego.

Konkurs adresowany jest do absolwentów wydziałów reżyserii szkół teatralnych, których staż w zawodzie reżysera jest nie dłuższy niż 5 lat od uzyskania dyplomu.

Przedmiotem zainteresowania II edycji (2020) będą Adaptacje sceniczne dzieł Witolda Gombrowicza.

Do udziału w konkursie można zgłaszać nigdzie wcześniej nie prezentowane koncepcje przedstawień, wykorzystujące dowolne formy teatralne (spektakle dramatyczne, muzyczne, lalkowe i in.) oraz różne kombinacje tych form.

Główną nagrodą w konkursie jest sceniczna realizacja zwycięskiej koncepcji w Teatrze Powszechnym im. J. Kochanowskiego w Radomiu. Premiera przedstawienia powstałego w oparciu o wybrany projekt odbędzie się na scenie kameralnej lub na scenie Kotłownia w dniu inauguracji XIV  Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego.

Spektakl automatycznie włączony zostanie do konkursu na najlepszą inscenizację utworu Witolda Gombrowicza i wejdzie do repertuaru Teatru Powszechnego im. J. Kochanowskiego.

Zgłoszenie (także na nośniku elektronicznym) powinno zawierać:

  1. Oryginalny scenariusz będący adaptacją prozy Witolda Gombrowicza.
  2. Krótką eksplikację reżyserską uwzględniającą założenia interpretacyjne i inscenizacyjne (w tym światło i dźwięk) – max. 5 stron znormalizowanego maszynopisu, tj. ok. 9000 znaków).
  3. Koncepcję scenograficzną, zawierającą szkice scenografii i kostiumów (dodatkowo 2-3 kompletne projekty kostiumów z dołączonymi próbkami materiałów).
  4. Krótkie próbki muzyki (jeśli jest przewidywana w spektaklu).
  5. Szacowany kosztorys realizacji (wraz z honorariami dla reżysera i pozostałych twórców).
  6. Krótkie CV wszystkich proponowanych realizatorów wraz z wykazem ich dotychczasowych prac teatralnych.
  7. Dane kontaktowe.

Składane oferty powinny być adekwatne do proponowanych przez Organizatora warunków scenicznych – należy zwrócić uwagę na projektowaną wielkość obsady, wielkość i jakość użytych środków oraz możliwości techniczne – wielkość przestrzeni (małe i średnie formy).

Przed złożeniem projektu zalecany jest bezpośredni kontakt z Teatrem Powszechnym w celu zapoznania się z warunkami technicznymi i możliwościami inscenizacyjnymi obydwu scen. Wszystkie materiały potrzebne do opracowania koncepcji (opis wyposażenia oraz plany techniczne scen) można zobaczyć na stronie http://www.teatr.radom.pl/plany-scen

Ocena złożonych koncepcji przebiegać będzie w następujących etapach:

I etap – wstępna selekcja

Selekcji dokonuje jury w skład którego wchodzą: dyrektor Teatru Powszechnego, kierownik literacki, konsultant programowy, kierownik techniczny, artyści ściśle współpracujący z teatrem.

II etap – spotkania z wybranymi reżyserami

Wstępne rozmowy na temat ewentualnej realizacji, w tym na temat kosztów z tym związanych; autorzy wskazanych scenariuszy po konsultacji z dyrekcją powinni zaproponować optymalną obsadę.

III etap – wybór koncepcji

Wyboru dokonuje dyrektor po konsultacjach z członkami jury i współpracownikami.

Terminy:

przyjmowanie zgłoszeń – do 30 kwietnia 2020

spotkania z wybranymi reżyserami – maj 2020

rozstrzygnięcie konkursu – do 15 czerwca 2020

Uwagi dodatkowe:

  1. Organizator zastrzega sobie prawo do negocjacji kosztów realizacji przedstawienia.
  2. Organizator zapewnia pełną ochronę praw autorskich – zawartość nadesłanych projektów, poza zwycięską koncepcją, pozostaje wyłączną własnością ich autorów i nie będzie upubliczniana, a po rozstrzygnięciu konkursu przekazane materiały zostaną odesłane autorom.
  3. Organizator nie ponosi kosztów opracowania zgłaszanych koncepcji (przygotowania scenariusza, projektów, szkiców etc.).
  4. Organizator bierze na siebie funkcję producenta przedstawienia realizowanego według zwycięskiej koncepcji.
  5. Organizator zastrzega sobie prawo do opieki artystycznej nad ostatecznym kształtem dzieła.

 

Zgłoszenia należy nadsyłać na adres:

Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego

Plac Jagielloński 15

26-600 Radom

z dopiskiem: „MFG – konkurs reżyserski”

Termin nadsyłania zgłoszeń mija 30 kwietnia 2020 roku

Osoba do kontaktu: Jolanta Korłub – Ogonkowska tel. 534 199 010, jolantakorlub@teatr.radom.pl

źródło: Teatr Powszechny w Radomiu

„Sala samobójców. Hejter”

Druga część głośnej „Sali samobójców” – nagrodzonego Srebrnymi Lwami , wielkiego przeboju z 2011 roku. Nowa odsłona kultowego dzieła Jana Komasy („Miasto 44”) to elektryzujący cyber-thriller – współczesna wersja „Romea i Julii”, będąca uniwersalną opowieścią o miłości, która przeradza się w hejt. „Sala samobójców. Hejter” w kinach już w marcu.

Główną rolę w produkcji gra znany z serialu „Druga szansa” i programu „Ameryka Express” Maciej Musiałowski. Obok niego na ekranie zobaczymy m.in. Vanessę Aleksander („Wojenne dziewczyny”), Danutę Stenkę („Planeta singli”), Agatę Kuleszę („Zimna wojna”), Macieja Stuhra („Belfer”), Jacka Komana („Prokurator”) i Adama Gradowskiego („Belfer 2”). Producentami filmu są ojcowie sukcesu pierwszej „Sali samobójców” oraz superhitu „Jesteś Bogiem”. „Sala samobójców. Hejter” to nowy, porażająco aktualny manifest młodego pokolenia. Zobacz, jak bawi się, kocha i nienawidzi współczesna polska młodzież. Odkryj mroczną stronę mediów społecznościowych i przekleństwo hejtu. Rzuć się w wir rzeczywistości wirtualnej i przystąp do gry o najwyższą stawkę.

Opis filmu:

Tomek (Maciej Musiałowski), student prawa Uniwersytetu Warszawskiego, zostaje przyłapany na plagiacie i wydalony z uczelni. Postanawia jednak ukrywać ten fakt przed światem i nadal pobiera pomoc finansową od państwa Krasuckich (Danuta Stenka, Jacek Koman) – rodziców Gabi (Vanessa Aleksander), przyjaciółki z czasów dzieciństwa. Kiedy oszustwo wychodzi na jaw, skompromitowany chłopak traci zaufanie i życzliwość swoich dobroczyńców. Przepełniony gniewem i żalem, oddzielony od Gabi, w której skrycie podkochuje się od lat, Tomek planuje zemstę na Krasuckich. Szansa pojawia się, kiedy otrzymuje pracę w agencji reklamowej, a wraz z nią dostęp do najnowszych technologii i tajemnic stołecznej elity. Pod pozorem obowiązków zawodowych Tomek zaczyna inwigilować Krasuckich, aktywnie włączonych w kampanię polityczną kandydata na prezydenta stolicy – Pawła Rudnickiego (Maciej Stuhr). Wkrótce plan internetowego hejtera zaczyna nabierać coraz realniejszych kształtów, a droga do jego realizacji wiedzie przez wirtualny świat popularnej gry komputerowej.

Reżyseria: Jan Komasa („Sala samobójców”, „Miasto 44”, „Boże Ciało”, „Oda do radości”)

Scenariusz: Mateusz Pacewicz („Boże Ciało”)

Zdjęcia: Radosław Ładczuk („Sala samobójców”, „Jesteś Bogiem”)

Obsada: Maciej Musiałowski („Druga szansa”, „Czuwaj”, „Soyer”), Vanessa Aleksander („Wojenne dziewczyny”, „Belle Epoque”, „Smok”), Agata Kulesza („Zimna wojna”, „Róża”, „Ida”), Danuta Stenka („Planeta singli”, „Katyń”, „Listy do M. 3”), Maciej Stuhr („Planeta singli”, „Obława”, „Belfer”), Jacek Koman („Prokurator”, „Lekarze”, „Wataha”), Julia Wieniawa („Kobiety mafii”, „Kopciuszek. Historia prawdziwa”), Adam Gradowski („Ułaskawienie”, „Belfer 2”)

Foto: Jarosław Sosiński/Naima Film

źródło: materiały prasowe

Trzynasty „KOKSOWNIK”

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zaprasza na trzynastą już edycję Zimowego Przeglądu Filmowego. „KOKSOWNIK” odbędzie się w tym roku w dniach 13-23 grudnia. W programie znalazło się 10 obrazów. Projekcje odbywają się przy ul. Kopernika 1, w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego.

PROGRAM PRZEGLĄDU:

13 grudnia, piątek – „ANGELO”, dramat obyczajowy, reż.  Markus Schleinzer, Austria, Luksemburg 2018 (111’) premiera, otwarcie przeglądu

Zapierający dech w piersiach od pierwszej sceny film Schleinzera opowiada  (opartą na faktach)  fascynującą historię Angela Solimana, czarnoskórego niewolnika, który jako chłopiec trafił najpierw do domu weneckiej arystokratki, a potem na salony XVIII-wiecznego Wiednia. Pod barwnymi kostiumami i efektowną stylizacją kryje się poruszająca opowieść o współczesnych obcych: ludziach, którzy każdego dnia docierają na europejski kontynent i o naszym stosunku do nich.

14 grudnia, sobota – „NIE MA NAS W DOMU”, dramat, reż. Ken Loach, Belgia, Francja, Wielka Brytania 2019 (100’) premiera

Ricky i Abbie chcą dla swojej rodziny czegoś więcej. On zrobi wszystko, żeby spełniło się ich marzenie. Postanawia zaryzykować i zaczyna pracę na własną rękę. „To małe arcydzieło na banalny z pozoru temat. Takie kino robi tylko Ken Loach”. (Maja Staniszewska, Wysokie Obcasy)

15 grudnia, niedziela – „MŁODY AHMED”, dramat społeczny, reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne, Belgia, Francja 2019 (84’) premiera

Tytułowy bohater nowego filmu braci Dardenne to zdolny, błyskotliwy belgijski 13-latek. Podczas gdy jego rówieśnicy spędzają czas na beztroskich zabawach, Ahmed wolne chwile przeznacza na studiowanie Koranu. Klasycy europejskiego kina, bracia Jean-Pierre i Luc Dardenne, opowiadając historię młodego Ahmeda, podejmują jeden z najważniejszych problemów, któremu musi stawić czoła dzisiejsza Europa.

16 grudnia, poniedziałek – „NA WOJNIE”, dramat społeczny, reż. Stèphane Brizè, Francja 2018 (113’) premiera, pokaz Instytutu Francuskiego w Warszawie

Pracownik fabryki samochodów organizuje strajk przeciwko zamknięciu tego ważnego dla lokalnej społeczności miejsca pracy. 6 nominacji na festiwalu w Cannes w 2018 roku.

17 grudnia, wtorek – „OBYWATEL MIŁOŚĆ”, dokumentalny, reż. Wojciech Skrobiszewski, Polska 2018 (71’) premiera

Arcyważny i obowiązkowy dokument dla zainteresowanych życiem i twórczością Grzegorza Ciechowskiego!

Po wieloletnim milczeniu Anna opowiada  historię miłości i życia z liderem legendarnej Republiki. Powstał bardzo osobisty i emocjonalny obraz o wielkim uczuciu, które narodziło się i trwało na przekór przeciwnościom. Film jest też swego rodzaju mapą do lepszego zrozumienia twórczości artysty. Opowiada o kulisach i powodach powstawania wielu piosenek.

17 grudnia, wtorek, 21:15 – „CIENIE IMPERIUM”, dokumentalny, reż. Karol Starnawski, Polska 2018 (76’) premiera

Na rubieżach dawnego Imperium Rosyjskiego trwają konflikty, o których zapomniała już światowa opinia publiczna. Ludzie zamieszkujący te rejony pragną tylko jednego: spokojnego życia.

18 grudnia, środa – „SONS OF DENMARK” (Synowie Danii), thriller polityczny, reż. Ulaa Salim, Dania 2019 (117’) premiera

Dania 2025. Rok po poważnym ataku bombowym w Kopenhadze dochodzi do radykalizacji i napięć na tle etnicznym. Grupa mężczyzn zakłada organizację, której działania będą miały poważne konsekwencje dla ich życia.

19 grudnia, czwartek– „NIE OBCHODZI MNIE, CZY PRZEJDZIEMY DO HISTORII JAKO BARBARZYŃCY”, komediodramat, reż. Radu Jude, Rumunia 2018 (140’) premiera

Fabuła koncentruje się wokół młodej reżyserki teatralnej Mariany Marin, która próbuje przeprowadzić rekonstrukcję zdobycia Odessy w 1941 r. przez rumuńską armię, gdy po zajęciu miasta wybuchła ogromna bomba  (odpalona radiowo przez NKWD), a efektem stała się hekatomba ludności żydowskiej. Nagrodzona Kryształowym Globem na 53. MFF w Karlowych Warach prowokacyjna tragikomedia na temat antysemityzmu.

20 grudnia, piątek– „KAFARNAUM”, dramat obyczajowy, reż. Nadine Labaki, Liban, USA 2018 (121’)

Dwunastoletni Zejn jest mieszkańcem bejruckich slumsów, odmalowanych w „Kafarnaum” z niezwykłą intensywnością. Zgodnie z tytułem, oznaczającym „chaos”, „bezład”, „gmatwaninę”, dzielnica uderza nadmiarem: rzeczy, ludzi, a przede wszystkim dzieci, niewinnych ofiar rzeczywistości społecznej oraz klasowych i ekonomicznych podziałów. Uhonorowany Nagrodą Jury w Cannes „Kafarnaum” sprowokował najgłośniejsze i najdłuższe (aż piętnastominutowe!) owacje podczas festiwalu.

23 grudnia, poniedziałek – „SKLEP PRZY ULICY GŁÓWNEJ”, dramat wojenny, reż. Ján Kadár, Elmar Klos, Czechosłowacja 1965 (128’) klasyka kina w cyfrowej jakości, zakończenie przeglądu

Podczas gdy słowackie władze prześladują semickich przedsiębiorców, stolarz Anton Brtek za namową szwagra przejmuje sklep, który wcześniej należał do Żydówki. „Sklep przy ulicy głównej” przeszedł do historii kina m.in. jako pierwszy zdobywca Oscara dla filmu środkowoeuropejskiego.

Przedsprzedaż karnetów w cenie 33 zł na 3 dowolnie wybrane filmy od 9 grudnia 2019.

Bilety przed seansami. Początek seansów 19:45.

Projekcje filmów odbywają się w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, przy ul. Kopernika 1 w Radomiu.

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48)386 16 60, a także na stronie internetowej www.mcswelektrownia.pl

Foto: Aurora Films, zdjęcie z filmu „Młody Ahmed”

źródło: Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu

Joanna Trzepiecińska we Wsoli

Najpiękniejsze tradycyjne kolędy oraz współczesne kołysanki i pastorałki zaśpiewa we Wsoli Joanna Trzepiecińska. Świąteczny koncert znanej i popularnej aktorki odbędzie się w Muzeum Witolda Gombrowicza w najbliższą niedzielę, 8 grudnia o godz. 17:00.

50 rocznica śmierci Witolda Gombrowicza sprawiła, że mijający rok był w muzeum we Wsoli szczególnie intensywny, a wydarzenie goniło wydarzenie. Dlatego tym razem, już na zakończenie roku, Muzeum Witolda Gombrowicza proponuje spokojny i nastrojowy koncert, utrzymany w klimacie zbliżających się świąt.

W niedzielę we Wsoli wystąpi Joanna Trzepiecińska. Świąteczny program przygotowany przez aktorkę Teatru Polskiego w Warszawie to opowieść o cudzie narodzin w formie żartobliwych wspomnień i anegdot z jej rodzinnego domu. W warstwie muzycznej na koncert składają się zarówno najpiękniejsze tradycyjne kolędy, jak i współczesne kołysanki i pastorałki, napisane przez Jonasza Koftę, Ernesta Brylla, Agnieszkę Osiecką, do muzyki wspaniałych kompozytorów, m.in. Włodzimierza Nahornego, Andrzeja Kurylewicza, Jerzego Derfla i Seweryna Krajewskiego.

Aktorce towarzyszy przy fortepianie Wojtek Gogolewski.

Świąteczny koncert Joanny Trzepiecińskiej odbędzie się w Muzeum Witolda Gombrowicza w najbliższą niedzielę, 8 grudnia. Początek o godzinie 17:00. Wstęp wolny, liczba miejsc ograniczona.

Dojazd z Radomia do Wsoli bezpłatnym autobusem, który odjedzie z przystanku Chrobrego/ Czysta (kier. Michałów) o godz. 16:20. Powrót tym samym autobusem po wydarzeniu, ok. godz. 18:30.

W muzeum, oprócz stałej ekspozycji poświęconej autorowi „Ferdydurke”, prezentowana jest obecnie także czasowa wystawa fotografii Cédrica Fioretti zatytułowana Vence. Zobaczyć ciszę. Dwadzieścia czarno-białych zdjęć oddaje klimat położonego na południu Francji miasta Vence, w którym Witold Gombrowicz spędził ostatnie lata życia.

Fot. Tadeusz Bielawski

„Arboretum” po raz czwarty

Maestro Krzysztof Penderecki w tym tygodniu przyjedzie do Radomia. Ten wybitny kompozytor już po raz czwarty objął funkcję głównego jurora  Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego Krzysztofa Pendereckiego „Arboretum”. Koncert finałowy odbędzie się w piątek, 29 listopada 2019 roku o godz. 18:00 w Sali Koncertowej Zespołu Szkół Muzycznych przy ul. 25 Czerwca 70 w Radomiu.  Spośród sześciu finalistów wyłoniony zostanie zwycięzca.

To już czwarta edycja prestiżowego konkursu kompozytorskiego organizowanego przez Radomską Orkiestrę Kameralną. Jest to wydarzenie wyjątkowe – jedyny konkurs, w którym prof. Krzysztof Penderecki jest przewodniczącym jury i osobiście wybiera najlepszą kompozycję. W tym roku spośród 104 nadesłanych partytur jury w składzie: Piotr Moss, Paul Patterson, Maciej Żółtowski do finału zakwalifikowało następujące utwory: Wojciech Chałupka – Reminiscences from the Other World, Geoffrey Gordon– Gotham News for String Orchestra, Bartosz Kowalski – Synergie, Tomàs Peire Serrate – Collapse, Andrew Tholl – every moment is another opportunity to shine, Michał Ziółkowski – Musique Atavique (?). W tej edycji konkursu do finału zakwalifikowało się aż trzech Polaków, a wśród nich Bartosz Kowalski – laureat pierwszej edycji konkursu Arboretum, dwóch kompozytorów ze Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz jeden z Hiszpanii. Każdy finalista prezentuje odmienne spojrzenie na muzykę, a utwory, które zostaną zaprezentowane opowiadają różne, jednak niezwykle ciekawe historie.

Finałowe kompozycje usłyszymy w wykonaniu Radomskiej Orkiestry Kameralnej pod batutą utalentowanego dyrygenta Szymona Morusa. Po ich wysłuchaniu maestro Penderecki wybierze zwycięzców oraz wręczy nagrody: I nagroda w wysokości 30 tys. zł, II nagroda w wysokości 10 tys. zł oraz III nagroda – 5 tys. zł. Ponadto publiczność wybierze utwór, który ich zdaniem zasługuje na wynoszącą 5 tys. zł nagrodę publiczności.

Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski Krzysztofa Pendereckiego „Arboretum” stwarza kompozytorom szansę przedstawienia swojego działa przed jednym z najwybitniejszych współczesnych kompozytorów, jakim jest maestro Krzysztof Penderecki. Udział w tym konkursie to nie tylko prestiż dla uczestników, ale także dla słuchaczy.

Bilety w cenie: 22 zł normalny oraz 20 zł ulgowy dostępne w kasie Radomskiej Orkiestry Kameralnej przy ul. Żeromskiego 53 oraz przez Internet na portalu biletyna.pl

Przed zbliżającym się koncertem warto bliżej przyjrzeć się finalistom i ich kompozycjom.

Wojciech Chałupka to utalentowany kompozytor i saksofonista. Jest najmłodszym z grona finalistów, ale na konkursach w kraju i zagranicą był już nagradzany 36 razy. W 2012 roku został uczniem POSM II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie kształcił się pod okiem prof. Bernarda Steuera. W 2017 roku przeniósł się do Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie, w klasie saksofonu Pawła Gusnara i rok później do Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, gdzie kontynuował studia w klasie Pawła Gusnara oraz w klasie kompozycji dr hab. Dariusza Przybylskiego. Od 2019 r. kształci się w Zürcher Hochschule der Künste w klasie saksofonu prof. Larsa Mlekuscha. Jego utwór Reminiscences from the Other World to czteroczęściowy utwór na orkiestrę smyczkową, nawiązujący do Innego Świata Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Jest to dzieło, które podejmuje temat łagrów oraz postawy człowieka w „tamtym” świecie.

Geoffrey Gordon to amerykańsko-brytyjski kompozytor, który wniósł wyjątkowy wkład do repertuaru muzyki współczesnej. Jego muzykę charakteryzują intensywna i bogata harmonia, namiętna melodyka i znakomite wykorzystanie instrumentarium oraz faktur dźwiękowych. Jego prace obejmują muzykę orkiestrową i kameralną – wokalną i instrumentalną – a także muzykę do teatru, tańca i filmu. W ciągu ostatnich kilku sezonów utwory Gordona były wykonywane ponad pięćdziesiąt razy na trzech kontynentach. Utwór Gotham News for String Orchestra stanowi muzyczną odpowiedź i alegorię obrazu De Kooninga o tym samym tytule, eksplorując i nadając dźwiękową reprezentację i kolor fascynującej treści, duszy i energii obrazu, odsłaniając aspekty i wskazówki dotyczące ekspresji i krajobrazu poprzez fascynujące, pełne energii tekstury, dynamiczny rytm, harmonię i zręczną instrumentację.

Bartosz Kowalski jest kompozytorem,  aranżerem, multiinstrumentalistą i pedagogiem, absolwentem UMFC w klasie prof. Mariana Borkowskiego oraz podyplomowych studiów muzyki filmowej i audiowizualnej w Łodzi pod kierunkiem m.in. Krzysztofa Knittla, Włodka Pawlika, Macieja Zielińskiego. Jest laureatem ponad dwudziestu nagród w krajowych i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, w tym głównej nagrody Krzysztofa Pendereckiego na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Arboretum. W swoim dorobku posiada 112 kompozycji wykonywanych w kraju i za granicą przez zespoły orkiestrowe i wokalne. Kompozycja Synergie (z gr. συνεργία współpraca) to współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań. Komponując Synergie autor podjął próbę artystycznego ujęcia tematu. Nie jest to utwór „ścisły” w znaczeniu zależności matematycznych. Sposobem budowania narracji jest stopniowo rozwijający się dialog pomiędzy brzmieniem solo i tutti każdej z sekcji instrumentalnych orkiestry smyczkowej. Istotnym czynnikiem jest energia współbrzmień – jej stopniowy rozwój w czasie.

Tomàs Peire Serrate urodził się w Barcelonie. Studiował grę na fortepianie w konserwatorium Sant Cugat del Vallès, gdzie dorastał oraz historię na Universitat Autònoma de Barcelona. Po kilku latach występów i nauczania postanowił skoncentrować się na kompozycji, najpierw studiując w Escola Superior de Música de Catalunya (Barcelona), a w 2009 r. w Akademii Sibeliusa w Helsinkach. W 2011 r. przeniósł się do Nowego Jorku, by dzięki otrzymanemu stypendium La Caixa kontynuować studia magisterskie w dziedzinie muzyki filmowej na New York University. Po ukończeniu studiów w 2013 roku i otrzymaniu nagrody Elmera Bernsteina, przeniósł się do Los Angeles, aby poznać filmowy przemysł muzyczny, pracując jako kompozytor i aranżer. Collapse (Załamanie) na orkiestrę smyczkową to utwór będący wspomnieniem o zmarłej ciotecznej babce kompozytora. Komponował pod wrażeniem nowego życia w Nowym Jorku, połączonym z wysoce kontrastującym nastrojem i charakterem muzycznego wspomnienia o zmarłej, które zaczyna zyskiwać na intensywności pod koniec utworu.

Dr Andrew Tholl jest kompozytorem, skrzypkiem i improwizatorem działającym w Los Angeles. Występował jako kompozytor i wykonawca w Stanach Zjednoczonych i Europie. U podstaw zainteresowań Tholla jako kompozytora, leży badanie, odkrywanie upływu czasu, fizyczność tworzenia muzyki, szmer, nostalgia, i pamięć. Jego styl jest silnie oparty na syntezie wpływów muzycznych, integracji improwizacji i rozwoju innowacyjnych technik instrumentalnych poprzez praktyczne ich zastosowanie. Komponuje na zamówienie dla wielu zespołów i instytucji. Utwór every moment is another opportunity to shine w pewnym zakresie opisuje sposób komponowania i formę utworu. W wielu miejscach orkiestra podzielona jest tradycyjnie, jednak osiągnięcie właściwego efektu uzależnione jest od potraktowania każdej partii jak solowego instrumentu. Nakłada to niezwykle wysoki poziom odpowiedzialności na każdego muzyka, pozwalając na indywidualizm i umożliwiając usłyszenie jego głosu. Konstrukcja utworu to również seria „momentów/chwil”, które przenikają się ze sobą. Innymi słowy, tytuł odnosi się do związku między wysiłkiem a potencjalnym niepowodzeniem, który jest nieodłącznym elementem każdego przedsięwzięcia.

Michał Ziółkowski kompozytor, instrumentalista i aranżer działający we Wrocławiu. Muzyką pasjonuje się od 15 roku życia, kiedy zdecydował się podjąć naukę gry na pianinie. Jego pierwsze samodzielne kompozycje powstawały w liceum, gdzie po raz pierwszy dostrzeżono jego umiejętności. Jest absolwentem studiów kompozycji w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w klasie prof. Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. W muzyce fascynuje go subtelność brzmienia, klarowności formy i barwna instrumentacja. Jak twierdzi kompozytor otwarta agresja w naszym społeczeństwie staje się powoli reliktem przeszłości, zanikającym genem, czymś słusznie zbędnym w XXI wieku. Mimo to, muzyka jest nadal jednym ze sposobów, który może bezpiecznie kompensować ten brak. Musique Atavique (?) to utwór nasycony agresją.

źródło: Radomska Orkiestra Kameralna

„MAYDAY” – nowa data premiery

Dwie żony to nie zdrada? Piotr Adamczyk, Anna Dereszowska, Weronika Książkiewicz i Adam Woronowicz w ekranizacji jednej z najlepszych komedii w historii. Nowa data premiery niekwestionowanego hitu! „MAYDAY” w kinach już 10 stycznia 2020

Szampański początek roku! Jedna z najchętniej granych sztuk, która podbiła serca widzów na całym świecie doczekała się ekranizacji. „Mayday” to film reżysera przebojów „Planeta Singli 2″ i „Planeta Singli 3″ oraz współscenarzystki hitów „Lejdis” i „Śniadanie do łóżka”. W rolach głównych wystąpili: Piotr Adamczyk, Anna Dereszowska, Weronika Książkiewicz i Adam Woronowicz. Na ekranie jeden mężczyzna, jego dwie żony i setki kłopotów czyli  potężny ładunek śmiechu, nieprzewidziane zwroty akcji oraz popularni aktorzy w nowych wcieleniach. Film, w którym nic nie jest takie, jak się wydaje, a kłamstwo ma krótkie nogi – w kinach już 10 stycznia!

Opis filmu:

Dwie żony to nie zdrada? Janek (Piotr Adamczyk) prowadzi podwójne życie – jest mężem Basi (Anna Dereszowska), z którą mieszka w Warszawie oraz… Marysi (Weronika Książkiewicz), z którą dzieli piękny dom na obrzeżach stolicy. Żadna z kobiet nie wie nic o istnieniu tej drugiej. Dzięki umiejętnemu lawirowaniu między dwiema żonami wszystko jakoś się układa… do czasu, kiedy pewnego dnia na głowę Janka spadną dodatkowe, pozamałżeńskie kłopoty. Ryzyko, że któraś z jego ukochanych dowie się o podwójnym związku wzrasta dramatycznie, a bohaterowi nie starcza już wymówek, aby ukryć prawdę. Na szczęście z pomocą przychodzi mu znajomy Staszek (Adam Woronowicz). Lawina zdarzeń, pomyłek i zwrotów akcji przerosną ich wielokrotnie… a to dopiero początek. Każde wymyślone na poczekaniu męskie kłamstewko będzie miało kolosalne skutki!

„MAYDAY” w kinach od 10 stycznia 2020

Reżyseria: Sam Akina („Planeta Singli” 2 i 3)

Scenariusz: Sam Akina („Planeta Singli” 1-3), Jules Jones („Planeta Singli” 1-3), Hanna Węsierska („Lejdis”, „Śniadanie do łóżka”, „Jak się pozbyć cellulitu”), Wojtek Pałys

Obsada: Piotr Adamczyk („Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej”, „Listy do M. 3″, „Wkręceni”, „Och, Karol 2″), Weronika Książkiewicz („Planeta Singli” 1-3, „Disco Polo”), Anna Dereszowska („Porady na zdrady”, „Pitbull. Niebezpieczne kobiety”), Adam Woronowicz („7 uczuć”, „Baby są jakieś inne”, „Pitbull. Ostatni pies”), Andrzej Grabowski („Polityka”, „Narzeczony na niby”, „Listy do M. 3″), Bartosz Porczyk („Planeta Singli 2″, „Volta”), Kamil Kula („Planeta Singli 2″, „Po prostu przyjaźń”), Krzysztof Czeczot („Porady na zdrady”, „Zenek”), Tomasz Oświeciński („Polityka”, „Botoks”), Aleksandar Milićević („Planeta Singli 3″, „Czarny Mercedes”), Wojciech Czerwiński („Planeta Singli 3″, „Pitbull. Ostatni pies”)

źródło: materiały prasowe

Gombrowicz obecny w Paryżu

Witold Gombrowicz znów był obecny w Paryżu, a to dzięki wydarzeniom zorganizowanym przez tamtejszą Stację Naukową PAN, przy współpracy Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli. O „Witoldzie Gombrowiczu – między Polską a Francją” dyskutowali wybitni znawcy twórczości autora „Kosmosu” i współtwórcy jego muzeów. A co najważniejsze, w spotkaniu wzięła udział również Rita Gombrowicz.

Stacja PAN w Paryżu to miejsce niezwykle gościnne i żywe. Dwudniowe wydarzenie (12 i 13 listopada) organizowane w związku z pięćdziesiątą rocznicą śmierci Witolda Gombrowicza rozpoczęło się opowieścią o obu jego muzeach: działającym od dziesięciu lat Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli (oddziale warszawskiego Muzeum Literatury) oraz utworzonej przed dwoma laty Espace Muséal Gombrowicz, prowadzonej przez MWG we współpracy z samorządem Vence.
O znaczeniu Wsoli i Vence w biografii Gombrowicza opowiedział jeden z najwybitniejszych znawców jego twórczości prof. Jerzy Jarzębski. Dokonał też interesującej interpretacji pomysłu na działalność MWG, podkreślając, że Gombrowicz stanowi niezwykle trudno uchwytny przedmiot muzealnych zabiegów, więc wsolska instytucja jest właściwie takim „muzeum w ruchu”.

O historii i działalności obu Gombrowiczowskich muzeów opowiadali kurator MWG Tomasz Tyczyński oraz jego zastępczyni Ewa Witkowska, którzy z upoważnienia dyrektora Muzeum Literatury kierują codzienną pracą obu placówek. Rita Gombrowicz natomiast wróciła do wspomnień związanych z oboma miejscami, przypominając też historię kilkudziesięcioletnich zabiegów o upamiętnienie Gombrowicza w Vence. O ich finale i udziale państwa polskiego w renowacji Willi Alexandrine opowiedziała Justyna Kowal, Główny Specjalista w Departamencie Dziedzictwa Kulturowego za Granicą MKiDN. Wspominała też nieżyjącego już dyrektora tego departamentu Jacka Milera, który był współtwórcą Espace Gombrowicz, wraz z Evelyn Temmam, radną i wiceburmistrz Vence, główną tamtejszą orędowniczką utworzenia przestrzeni muzealnej w mieszkaniu zajmowanym niegdyś przez państwa Gombrowiczów. Uczestnicy spotkania mieli też okazję obejrzeć wystawę plakatów wyróżnionych w międzynarodowym konkursie „Gombrowicz półWIECZNY”, zorganizowanym przez Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli we współpracy z Muzeum Plakatu w Wilanowie.


Następnego dnia odbyła się druga odsłona Gombrowiczowskich wydarzeń, zatytułowana „Gombrowicz: język wart Nobla”. W panelu naukowym, poświęconym językowi gombrowiczowskiemu, jego oryginalności i skomplikowaniu, utrudniającym przekład na inne języki, udział wzięli: Małgorzata Smorąg-Goldberg (Sorbona), Paweł Rodak (Sorbona i Uniwersytet Warszawski), Jerzy Jarzębski (Uniwersytet Jagielloński), Jean-Pierre Salgas (autor ważnych książek o Gombrowiczu), Rita Gombrowicz oraz jej asystentka Mariola Odzimkowska, wykładowczyni języka polskiego, współtwórczyni portalu gombrowicz.net.
Drugą część dyskusji stanowił „Sąd nad Nagrodą Nobla” czyli rozmowa o tym, dlaczego Witold Gombrowicz nie dostał Nagrody Nobla, do której był nominowany, a także o funkcjonowaniu nagród literackich, motywacji ich przyznawania, znaczenia w życiu literackim i sensu ich istnienia.
Szczególne podziękowania za organizację tego inspirującego wydarzenia należą się pani Katarzynie Kuli ze Stacji Naukowej PAN, jej dyrektorowi Maciejowi Foryckiemu, a także Pawłowi Rodakowi, który organizację wydarzenia wspierał nie tylko intelektualnie, ale również fizycznie.

fot. Justyna Kowal

źródło: Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli

„Supernova”

Pełnometrażowy debiut fabularny Bartosza Kruhlika. Trzech mężczyzn, jedno miejsce, jeden dzień i jedno zdarzenie, które zmieni ich losy. Oto polityk, który chce wygrać wybory; policjant, pragnący dotrwać spokojnie do emerytury i mieszkaniec polskiej wsi, który ma rodzinę na utrzymaniu. Nieszczęśliwy wypadek pociąga za sobą lawinę konsekwencji. Ludzie postawieni w sytuacji granicznej – a także widzowie – staną przed pytaniem o rolę przypadku i przeznaczenia w życiu każdego z nas. Film startował w Konkursie Głównym 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Bartosza Kruhlika wyróżniono nagrodą za debiut reżyserski. „Supernova” w kinach od 22 listopada

W polskim kinie coraz silniej do głosu dochodzą twórcy urodzeni w latach 80. Wystarczy wspomnieć „Cichą noc” Piotra Domalewskiego (1983) czy „Wieżę. Jasny dzień” Jagody Szelc (1984). Pomimo znaczących różnic twórczych temperamentów, wydaje się, że sporo ich łączy. Z jednej strony, doskonała znajomość osiągnięć światowego kina, zarówno art- housowego, jak i popularnego, z drugiej – wyczulenie na lokalne realia, wrażliwy słuch, dotyczący gwałtownych społecznych przemian i częste nawiązywanie do osobistych doświadczeń, ale z reguły w nieoczywisty, niebezpośredni sposób. Wreszcie, niezaprzeczalne – i częstokroć spełnione – ambicje autorskie.

Do grona intrygujących debiutantów dołączył Bartosz Kruhlik (1985), podobnie jak koledzy czuły na filmową formę i niechętny moralizowaniu. Ten wspomniany wyżej brak kompleksów, erudycja i odwaga przejawiają się w różny sposób. Nie tylko w wyrafinowaniu formalnym, przy jednoczesnej pamięci o widzach, ale też i w niestereotypowych decyzjach tematycznych i obsadowych. Kruhlik postawił na przykład na uznanych aktorów teatralnych, ze stosunkowo skromnym dorobkiem filmowym, jak Marcin Hycnar, Marek Braun (aktor Teatru Powszechnego w Radomiu) oraz Marcin Zarzeczny, powierzając im śmiało najważniejsze role. Nie wahał się też zaangażować wykonawców nieco zapomnianych, jak Jerzy Janeczek („Sami swoi”, „Nie ma mocnych”), czy Michał Anioł („Karate po polsku”, „Podróże pana Kleksa”, „Drzazgi”). Odważnie połączył skłonności do realizmu z tropami rodem z kina gatunkowego, by w ten sposób osiągnąć pożądaną siłę wyrazu.

Mówi reżyser

Realizując filmy, szukam tematów uniwersalnych, przy których nie muszę znać historycznego tła ani innych kontekstów niezbędnych do zrozumienia i przeżycia opowieści. Podobnie jest z projektem „Supernova”, dla którego punktem wyjścia jest wypadek samochodowy oraz fakt, że śmierć na drodze jest bardzo często przypadkowa i może dotyczyć każdego z nas. Najbardziej w tym filmie pociągała mnie możliwość obserwowania bohaterów – ofiar i świadków wypadku – z bliska, wręcz w sposób dokumentalny. Tutaj miałem jednak szansę przepracować z aktorami to, czego w dokumencie nie mógłbym przeprowadzić z przyczyn czysto moralnych. Mogłem przyglądać się atawistycznym ludzkim zachowaniom w sytuacji ekstremalnej, generującej odruchy, których w innych okolicznościach ci sami ludzie nigdy by nie przejawili.

Kolejną rzeczą, która fascynuje mnie w kinie, jest czas rzeczywisty oraz poczucie zagęszczenia czasu na ekranie. W moim filmie występuje jedność miejsca, czasu i akcji, odpowiadająca założeniom greckiej tragedii. Wydaje mi się to bardzo ciekawy, choć stosunkowo rzadki dzisiaj, zabieg, który intensyfikuje perypetie na ekranie do tego stopnia, że widzowi łatwiej jest przeżyć katharsis.

Jest jeszcze coś, co w kinie pociąga mnie szczególnie: bohater negatywny, „antagonista” w roli bohatera głównego lub jednej z głównych postaci filmu. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że w „Supernovej” występuje bohater zbiorowy. Jednak na pierwszy plan wysuwa się  Adam, wyrachowany polityk, który przechodzi tu najbardziej wyrazistą przemianę. W moim filmie chciałem poprowadzić historię w taki sposób, aby widz na koniec utożsamił się z tym cynicznym, młodym politykiem i w pewnym sensie poczuł się w tej sytuacji niewygodnie – bo wcześniej, być może, potępił już tę postać, poddając ją moralnej ocenie. W kinie interesują mnie te chwile, w których los wrzuca bohaterów w sytuacje tu i teraz, co generuje emocje zrozumiałe pod każdą szerokością geograficzną.

„Supernova” to  film, w którym płynnie przechodzimy między gatunkami. To krwista, obyczajowa historia, oscylująca na granicy dramatu, thrillera i kina katastroficznego.

Oficjalny zwiastun filmu:

Fot. Celestyna Król, Studio Munka-SFP

źródło: materiały prasowe

„Proceder”

Proceder” to poruszająca historia rapera Tomasza Chady – chłopaka z blokowisk, z duszą poety i darem do wpadania w poważne kłopoty. Prawdziwy i szczery do bólu w swoich tekstach, Chada ginie w niewyjaśnionych okolicznościach zostawiając zszokowanych fanów i dziewczynę, którą kochał. Muzyka była całym jego życiem – pasją i światem, w który uciekał, gdy rzeczywistość nie miała mu zbyt wiele do zaoferowania. Film w kinach od 15 listopada

W rolach głównych wystąpili: Piotr Witkowski, Kali, Antoni Pawlicki, Agnieszka Więdłocha, Małgorzata Kożuchowska, Jan Frycz, Sonia Bohosiewicz, Gabriela Muskała, Ewa Ziętek, Piotr Głowacki, Anna Matysiak. Film wyreżyserował Michał Węgrzyn, a autorem zdjęć jest Wojciech Węgrzyn.

„Proceder” zakwalifikował się do konkursu głównego 44. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni.

– Chada miał i ma liczne grono wielbicieli i kontynuatorów. Jego teksty bywały dosadne, ale nie była to dosadność dla samej dosadności, to były utwory bardzo osobiste i stylistycznie rozpoznawalne. Wielu raperów uczyło się na nim, do dziś ma lepszych i gorszych naśladowców, w sferze tekstowej wyznaczył żywe do dziś standardy – mówi reżyser filmu Michał Węgrzyn.

– W filmie pojawiają się także autentyczne postaci ze świata rapu, w tym obdarzony wielką charyzmą i otaczany szacunkiem Kali, który w pewnym momencie też znalazł się w niebezpiecznym świecie procederu, ale z nim konsekwentnie zerwał – zdradza Michał Węgrzyn.

Chada, właśc. Tomasz Chada (ur. 24 sierpnia 1978 w Warszawie, zm. 18 marca 2018 w Rybniku) – polski raper i autor tekstów. Przedstawiciel warszawskiej sceny hip-hopowej. Reprezentował nurt ulicznego rapu, początkowo będąc związanym z grupą muzyczną Molesta Ewenement. W 2009 roku ukazała się debiutancka płyta zatytułowana „Proceder”. Album przyniósł ogromny wzrost zainteresowania jego twórczością oraz pozytywne recenzje krytyków muzycznych. Teksty Chady traktowały o życiu na krawędzi, kłopotach z prawem, próbie przetrwania i walce z własnymi demonami. Jego utwory charakteryzowała
bezkompromisowość i niezwykła emocjonalność. Kolejne lata owocowały w ogromne ilości nagranego materiału oraz w świetnie przyjęte albumy, które umacniały pozycją rapera na polskiej scenie hip-hopowej. W dorobku artysty znajduje się kilka złotych oraz platynowa płyta. To, co wyróżniało twórczość Chady to jego teksty – szczery przekaz, w którym nie bał się odwoływać do swoich kłopotów z prawem. Mimo wielu lat spędzonych w więzieniu, nagrywał kolejne albumy, często tworząc je podczas wyjść na przepustki. W 2017 roku wyszedł na wolność, aby nigdy nie wrócić do więzienia. W tamtym roku raper wydał swój ostatni album „Recydywista”, po którym rozpoczął trasę koncertową „Recydywista Tour”. Tomasz Chada zginął w niewyjaśnionych okolicznościach 18 marca 2018 roku w Rybniku.

„Proceder” jednym z najbardziej oczekiwanych filmów w 2019 roku.

Oficjalny zwiastun filmu:

Fot. Wojciech Węgrzyn

źródło: materiały prasowe